ความสุขและความทุกข์

  จากการที่ผมได้ก้าวเข้ามาในรั้วมหาวิทยาลัยอีกครั้ง  ผมมีความรู้สึกว่าผมมีความสุขมากกับการที่ได้เข้ามาเรียนอีกครั้งหนึ่ง เพราะความหวังที่ได้ตั้งใจไว้ใกล้จะเป็นความจริงแล้ว  ความหวังนั้นคือหวังอยากที่จะเป็นครูให้ได้  และที่สำคัญได้เจอกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนที่นิสัยดี  มีน้ำใจกันทุกๆคน และได้เจอกับอาจารย์ผู้สอนที่ให้ความรู้อย่างเต็มที่กับลูกศิษย์  แต่ทุกครั้งที่มีความสุขมักจะมีความทุกข์แฝงอยู่ตลอดเวลา  ความทุกข์ของผมคือ ผมไม่มีเวลาให้กับตัวเอง ให้กับการเรียน เพราะผมต้องทำงาน  จะออกจากงานก็ไม่ได้ เพราะไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนใช้ไม่อยากรบกวนทางบ้าน เลยต้องทนกัดฟันสู้ไป ทั้งที่เหนื่อยเกินทนกับงานที่บริษัท งานที่อาจารย์สั่งให้ทำ บวกกับการฝึกสอน ทำให้เวลาพักผ่อนแทบจะพูดได้ว่าไม่มี แต่ก็ต้องทำ เพื่ออนาคตของตนเองและเพื่อครอบครัว