เรื่องเครียดๆ
เริ่มตั้งแต่ที่จะไปเขาใหญ่ยังจัดการความคิดกับตารางชีวิตไม่ลงตัว มีโอกาสดูภาพข่าวเกี่ยวกับขยายถนนที่เขาใหญ่และภาพถ่ายทางอากาศunseen มากสวยทำให้รู้สึกเสียดายไม่ใช่เพราะต้องการขยายความเจริญหรอกคะ แต่เพราะไอ้พวกที่มันเห็นแก่ตัว ที่เกิดมีอำนาจขึ้นมาฉวยโอกาสจากอำนาจบุญบารมีเก่ามาอ้างว่าต้องการพัฒนาแต่จริงๆผลประโยชน์แฝงไม่ต่ำกว่า 45%
ที่ได้จากงานนี้แถมได้ไม้สวยๆไปสร้างอาณาจักรนี้แหละคนไทยทำอะไรไม่เคยคิดให้ครบทั้ง5 ด้านมองในมุมที่กิเลสครอบหงำก็เห็นแต่ผลดี
ถนนแคบก็เจริญได้นะ ลองคิดดูสิว่าเวลาท่านต้องการพักผ่อนจริงท่านจะต้องนึกถึงความดั้งเดิม ความเป็นธรรมชาติ แต่กลับพากันทำลายธรรมชาติ ไม่ได้อยากเห็นความเจริญอะไรมากมายนะคะ แต่อยากได้ความเป็นธรรมชาติ มีหลายอย่างที่รู้สึกใจหายเพราะแค่เวลาไม่นานบางอย่างเปลี่ยนไปในทางที่ทุกคนบอกว่าความเจริญแต่ไม่มีความสวยงาม ไม่ปลิงกระตืบข้ามถนน ไม่มีปลาที่ตะกายขึ้นมากับน้ำไม่มีพื้นน้ำสุดลูกหูลูกตามีแต่ถนนรอบ สิ่งก่อสร้าง พื้นที่น้ำถูกจำกัดพื้นที่ลงน้ำดีกลายเป็นน้ำเสีย ย้อนไปเมื่อปี 34 มาที่ท่าแร่ สกลนครใหม่ ประทับใจมาก น้ำท่วมถนนปลิงเต็ม ปลา กบ เขียด ในช่วงกลางคืนเก็บได้เป็นกระบุงหลายจังหวัดอยู่ในสภาพที่กำลังพัฒนา(ถูกทำลาย)ผู้เชียวชาญด้านผังเมืองเชิงพัฒนาและมีจิตวิญญาณของนักอนุรักษ์ช่วยด้วยคะอยากมีสภาพทั้วไปเหมือนประเทศเพื่อนบ้านอยากมีนักการเมืองเหมือนสิงคโปร์ อยากให้ประชาชนบรรลุนิติภาวะทางอารมณ์กันให้มากกว่านี้ ครูขี้บ่น
ความเห็น (3)
อย่าเครียดเลย อย่าท้อแท้ อย่าหมดหวัง
สังคมไทยกำลังดีขึ้น อาจต้องใช้เวลาและการต่อสุ้เพื่อสิ่งดีงามสักระยะเวลาหนึ่งนะ
สวัสดีครับ ครู laied
ประเทศไทยสังคมไทยยังมีความหวังนะครับ
เป็นกำลังใจครับ
ถนนแคบๆมีต้นไม้เขียวครึ้ม เหมาะแก่การหย่อนใจ
นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ไม่อยากให้ขยายถนน
อีกด้านชาวบ้านบางส่วนก็บอกอยากได้ถนนกว้างๆ
แล้วจะจบยังไง ต้องติดตามกันต่อนะครับ...
สวัสดีค่ะครูขี้บ่น...ครูอย่าเครียดไปเลยนะคะบางครั้งเราก็ต้องวางอุเบกขาไปกับระบบนิเวศของชีวิตเราบ้าง ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแปรเปลี่ยน รักษาใจเราให้เข้มแข็งเพื่อภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ( ครุ )เพื่อเด็กๆ เพื่อในหลวง เพื่อประเทศ และเพื่อโลกของเรากันดีกว่า
ขอเป็นกำลังใจให้ครูที่น่ารักอีก ๑ คนนะคะ
รักครูทุกคน
ใจใสใส
