Reflection from practice: หมอต้องชมนะคะ!


การเพิกเฉย ต่อความพยายามของผู้อื่น เป็นการแสดงความโหดร้ายอย่างหนึ่งที่มนุษย์จะกระทำต่อกันได้

ผู้ป่วยหญิงสุภาพสตรี เดินเข้ามาอย่างแช่มชื่น..วางผลตรวจเลือดครั้งก่อน กับครั้งปัจจุบัน วางกับโต๊ะ " ดูผลแล้วอย่า ตกใจนะคะ" เธอยิ้มกว้าง..
เมื่อหยิบผลมาดู จึงพบว่าผลไขมันในเลือดลดลงอย่างมาก ด้วยการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมอย่างเคร่งครัด

"คะ" ว่าแล้ว ฉันก็กลับไปหยิบใบ EKG  หันมาพูดกับนักศึกษาแพทย์ปี 4  ชี้ให้ดูตัว PVC (premature ventricular contraction) เล่าว่า ผู้ป่วย complain เรื่อง"ใจกระตุก" จับชีพจรดูก็พบว่ามี drop beat จริงๆ จึีงส่ง EKG ซึ่งเมื่อออกมาแบบนานๆ เจอตัวนึง ก็ไม่เป็นอันตราย  เพียงแนะนำให้ลดการดื่มคาเฟอีน พักผ่อนให้เพียงพอ..บลาๆๆ

"หมอต้องชมหน่อยนะคะเนี่ย" เธอยังไม่ยอมแพ้ พร้อมกับชี้ให้ดูผลไขมันในเลือด...

 

ย้อนมอง สิ่งที่เกิดขึ้น..

เมื่อวานนี้ ที่ได้รับมอบหมายให้จัดการปรับปรุงเวบไซต์ของหน่วยงาน ฉันรู้สึกหนักใจเพราะทำจากที่บ้านไม่ได้ แต่ก็รู้สึกท้าทาย และไปที่ทำงานแต่เช้า ลงมือทำเวบไซต์หน้าแรกอย่างสุดฝีมือ  ก่อนออก OPD และมาทำต่อในช่วงพักเที่ยง...
"ใกล้เสร็จแล้ว.".เรียกใครต่อใครมาดู ถามว่าต้องการให้เพิ่มอะไรไหม
...ให้ตายสิ..คำติสักคำ ยังดีกว่าปฎิกิริยาแบบ "ใครสนหละ"..

บางที ฉันก็อาจเคย "ใครสนหละ" กับคนอื่นมาบ้าง..และฉันก็ได้เรียนรู้ว่า..การเพิกเฉยต่อความพยายามของผู้อื่น..เป็นสิ่งโหดร้ายอย่างหนึ่งที่มนุษย์จะกระทำต่อกันได้

ฉันปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ลง และเดินจากมาอย่างเงียบๆ 
วันพรุ่งนี้จะ upload หน้าเพจใหม่..แต่คงอีก 3 เดือนถึงจะมีใครสังเกตความเปลี่ยนแปลง..กระมัง

หมายเลขบันทึก: 363233เขียนเมื่อ 2 มิถุนายน 2010 18:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
  • ผมคิดว่า เราทุกคนเคยผ่าน วันนั้นของเดือน วันที่ไม่มีอารมณ์ แม้แต่จะมองหน้าใครจริงๆจังๆ มาแล้วทุกคน
  • ระหว่าง ชมไปแบบ 7 11 กับ เฉย คงต้องคิดหนัก
  • เจอกันครั้งต่อไป น่าจะคุยกันตรงๆได้นะครับ ว่าต่างคนต่างคิดอย่างไร ได้เยียวยาทั้งสองฝ่ายด้วย

 

ให้กำลังใจนะคะ just looking and watching and let it go ค่ะ..

ขอบคุณคะ อาจารย์ ขอบคุณคะพี่เกด ที่เตือนสติให้กลับมา

รู้สึกตัว เองยังต้องฝึกอีกมาก เรื่องการปรับตัวเข้ากับ "วัด(ความ)ทนทำ" องค์กรบางอย่างคะ

อย่าง ไรทั้งสองท่านก็เป็น Role model ให้มุ่งมั่นทำงานต่อไปคะ

มาเป็นกำลังใจให้ค่ะอาจารย์ ถึงแม้ใครจะไม่เห็น ใครจะเมินเฉย แต่เชื่อว่าใจของอาจารย์รับรู้ว่าเป้าหมายสุดท้ายอาจารย์ทำเพื่อใคร อย่าท้อแท้นะคะ...

ขอ link เวปที่อาจารย์ upload ด้วยครับ อยากชมฝีมือ

ขอบคุณคะคุณไพรินทร์ อยากไปเมืองน่านจัง :>

คุณหมอสีอิฐ ตอนนี้ยังไม่สมบูรณ์ดีคะ ขอปรับอีกนิดจะส่งลิงค์ให้ดูนะคะ

แต่พี่เห็นสิ่งที่แต้ทำและพยายามจะทำนะจ๊ะ แล้วก็รู้สึกชื่นชมมากๆด้วย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท