เริ่มต้นนับหนึ่ง ในวันที่หนึ่ง เดือนมิถุนายน อาจเป็นวันแรกของเพื่อนรวมชะตากรรม
หลายคน ที่ต้องนำเอาชีวิตมาเดิมพันไว้กับนักเรียนผู้เป็นที่รัก ซึ่งตัวผมเองนั้นทำงานอยู่
ในโรงเรียนอยู่แล้วจึงไม่น่าตื่นเต้นเท่าไรนัก จะตื่นเต้นก็คงการเดินทางที่ต้องขึ้น-ลง
ดอยเป็นว่าเล่น เพราะระยะทางจากโรงเรียนบ้านนาเกียนสถานที่ทำงาน ถึงที่เรียนนั้น
ห่างกันรวม 350 กิโลเมตร ในการปฐมนิเทศน์นั้น ทางประธานได้แจ้งถึง หลักการและ
หลักเกณท์ในการฝึกสอนและตัดเกรด การประพฤติตัวในการฝึกสอน แต่ถึงอย่างไร
ความมั่นใจในตนเองเท่านั้น ที่จะทำให้การทำงานสำเร็จ แต่ก็อย่าลืมว่า โง่อย่าขาด
ฉลาดอย่าเกิน เกรงจะเกิดผลกระทบกับตนเอง
สวัสดีครับ
เขียนได้ประทับใจจริงๆๆโชคดีของเด็กนักเรียนจริงๆที่มีคุณครูอย่างนี้ครับ