หมั่นหาความสุขที่ไม่ผูกติดกับเงินทอง
หมั่นหาความสุขที่ไม่ผูกติดกับเงินทอง
"คนเราทำงานหาเงินมาตลอดชีวิต ตายไปแล้วก็เอาไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นในวันที่มีความพร้อม จึงควรตั้งใจและควรแบ่งปันให้ผู้อื่นด้วย"
ทุกวันนี้รอบตัวเต็มไปด้วยสิ่งยั่วเย้าให้เกิดกิเลสได้ง่าย นั่นทำให้ต้องคิดว่าแล้วจะจัดการกับกิเลสอย่างไร
“ผมพบว่าวิธีกำจัดกิเลสอย่างง่ายๆ คือลองคิดว่า เราทานอาหารไม่ได้ทานเพื่อความอร่อยเพลิดเพลินเป็นหลัก แต่ทานเพื่อให้มีชีวิตอยู่ให้ร่างกายแข็งแรง เวลากินยาก็ไม่ได้กินเพียงเพื่อให้สวยหรือผอมขึ้น แต่กินเพื่อกำจัดโรคภัยไข้เจ็บ เวลาแต่งตัวก็ไม่ได้ดึงดูดให้คนมองว่าสวย แต่แต่งกายเพื่อห่มคลุมร่างกายไม่ให้หนาว ลักษณะนี้ทำให้เราเข้าถึงจุดประสงค์ของการใช้ชีวิตที่แท้จริง นั่นเป็นวิธีบริหารจัดการชีวิต ลดกิเลส ไม่ให้พาตัวเองไปอยู่ภายใต้กิเลสมากเกินไป”
การรบรากับกิเลสนั้น อยู่ที่ว่าถ้าเรารู้ว่าเรามีความสุข เราจะบริหารกิเลสได้ ตราบที่เราไม่รู้ว่าเรามีความสุขหรือไม่ เราจะจัดการกับกิเลสไม่ได้ สิ่งสำคัญคือต้องหาความสุขที่ไม่ผูกติดกับกิเลสและเงินทอง เพราะเมื่อไหร่ที่ปล่อยให้เกิดความอยากมากเข้าก็ต้องดิ้นรนหาเงินมาเพื่อปรนเปรอความอยาก บางครั้งทำให้เราต้องพยายามหาเงินด้วยความไม่ถูกไม่ควร
มนุษย์ปรุงแต่งชีวิตตลอดเวลา กิเลสเกิดดับๆ อยู่ตลอดเวลา กิเลสเกิดขึ้นเยอะเพราะชีวิตทุกวันนี้พ่อแม่เลี้ยงลูกด้วยทีวี เรากำลังดูทีวีมากเกินไป แล้วสิ่งที่ทีวีปรุงแต่งมานั้น เราเห็นละครทุกช่องบอกว่า ถ้ารวยต้องบ้านหลังใหญ่ รถคันโต ทั้งที่จริงความสุขนั้นเราต้องสร้างเอง ไม่มีเงินก็สร้างความสุขได้ แต่ทำยังไงถึงจะจัดการได้ ถ้าให้ยกหลักธรรมซักข้อ คงนึกถึงหลักสำคัญที่ว่า "เราต้องรู้จักตัวเราเอง" ถ้าเรารู้ว่าต้องการอะไร ก็สร้างด้วยตัวเอง ถ้าเอาความสุขไปผูกไว้กับข้าวของเงินทองก็ต้องหาตลอด
หวังว่าข้อคิดในการจัดการกิเลส จะช่วยให้เห็นหนทางในการกำจัดกิเลสที่ซ่อนอยู่ในตัวเราทุกคน
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะ
คุณครูตื่นเช้านะค่ะ ชอบตื่นเช้าเช่นกันค่ะอากาศตอนเช้าๆดีมาก
ใจคนเราอาจยังไม่สุข ไม่สงบพอจึงมีกิเลสบ้าง คงต้องฝึกค่ะ สมัยนี้ต่างจากแต่ก่อนมาก ความเจริญ สิ่งยั่วยุมีมากขึ้น
ขอบคุณค่ะ
- ขอบคุณครับ
- ปกติครูจ่อยจะเข้านอนแต่หัวค่ำและตื่นแต่เช้าเสมอ
- ถือคติตามผญาอีสานว่า "ตื่นเช้าได้งานหลาย ตื่นสายได้งานน้อย"
- มีความสุขกับการใช้ชีวิตนะครับ
มีข้าวกินก็พอแล้ว มีหมอนไบไว้หนุนนอน
เผากิเลสเผาใจตนเอง
บางทีเงินก็ซื้อไม่ได้ทุกอย่างครับ โดยเฉพาะการซื้อความรักที่บริสุทธิ์
ครูจ่อยเขียนได้ประทับใจครับ
สวัสดีค่ะ
- ครูอิงมองว่า
- ที่สังคมทุกสังคมมีปัญหาทุกวันนี้เกิดจาก
- เราไม่รู้จักตัวเอง ยึดติดกับเงินทองของนอกกาย
- แต่จริง ๆ แล้ว บางคนมีเงินทองล้นฟ้าก็หาความสุขไม่ได้
- บางคนยากไร้เงินทอง แต่ร่ำรวยความสุข
- ขอบคุณบันทึกดี ๆ มีข้อคิดงาม ๆ ของครูจ่อยค่ะ
กระบี่อยู่ที่ใจค่ะ
สวัสดีค่ะ
ไม่ยึดติด ชีวิตก็ไม่ทุกข์ค่ะ
สุขกายสบายใจนะคะ
ทานอาหารเช้าหรือยังคะ... ทานง่ายอยู่ง่าย ข้าวใข่เจียว เสริฟร้อนๆ ค่ะครู
กำลังนั่งนึกมุมคิดที่คล้ายคลึงกัน
"อย่าหวังอะไรเป็นที่พึ่ง นอกจากธรรมะ"
ขอบคุณที่ทำให้เกิดปัญญา....นึกคิด.....คอเดียวกัน
- ขอบคุณมากๆครับท่าน ผอ.
- ที่แวะมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- มีความสุขตามอัตภาพนะครับ
- ขอบคุณครับคุณครูอิงจันทร์
- รู้จักตัวเองก็เยี่ยมแล้วครับ แต่ถ้าเอาชนะตัวเองได้จะเยี่ยมที่สุด
- ขอบคุณครับท่านคุณครูมาตายี
- เจ้าของคติ "กระบี่อยู่ที่ใจ"
- ครูจ่อยสนับสนุนอีกคนนะครับ
- ขอบคุณครับคุณครูใจดี สำหรับมิตรภาพ
- อาหารเช้าครูจ่อย ส่วนมากๆก็จะเป็นอาหารจานเดียว ทำง่ายๆ
- เดี๋ยวก็จะเป็นข้าวเที่ยงอีกแล้วครับ
- ขอบคุณครับ คุณภัทรานิษฐ์
- สำหรับมิตรภาพ
- โชคดีนะครับ
อ่านแล้วได้ข้อคิดคะ เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างคะ
ตัวอย่างสิ่งที่เงินซื้อไม่ได้
- เงินซื้อบ้านได้ แต่ซื้อความอบอุ่นไม่ได้
- เงินซื้อตำแหน่งได้ แต่ซื้อความนับถือไม่ได้
- เงินซื้อสมุดปากกาได้ แต่ซื้อความเป็นกวีไม่ได้
ขอบคุณมากคะที่ไปแวะชม ตอบคุณแล้วนะคะ
- ขอบคุณมากๆครับคุณปาริชาติ
- ถูกต้องที่สุดครับ
"มิตรภาพจะยั่งยืน ถ้าหมั่นเยี่ยมเยือน"
- โชคดีมีสุขนะครับ
ย่ารหัสปูบอกว่า ความสุขง่ายๆ จาก ฝนพรำพราว ดอกไม้บานหน้าหนาว กระไออุ่นจากแดด หน้าร้อน
เมื่อเช้าได้เห็นหมอกหยอกเอินขุนเขา น้ำค้างพร่างพราว หลังฝนพรำ ฟังเพลงที่ชอบ ใจปูก็แช่มชื่น รื่นรมย์แล้วค่ะ
อิ่มอร่อยมื้อเที่ยงนะคะ สุขสันต์วันเสาร์ค่ะครูพี่จ่อย
- ขอบคุณมากๆครับน้องpoo
- ความสุขง่ายๆของน้องpoo ได้บรรยากาศจริงๆ
"ฝนพรำพราว ดอกไม้บานหน้าหนาว กระไออุ่นจากแดด หน้าร้อน เมื่อเช้าได้เห็นหมอกหยอกเอินขุนเขา น้ำค้างพร่างพราว หลังฝนพรำ ฟังเพลงที่ชอบ"
- มีความสุขทุกๆวันเช่นกันนะครับ
สรุปบทความแล้ว กินเพื่ออยู่ อย่าอยู่เพื่อกิน ทุกสิ่งทุกอย่าง อยู่อย่างพอเพียง เพราะตายไปแล้วก็เอาอะไรไปไม่ได้ นี่แหละพี่สุก็กำลังคิดแบบนี้แหละคะ คือเอาพออยู่ได้ ไม่พึ่งพาใคร พึ่งพาตนเอง ไม่เบียดเบียนใคร และถ้ามีโอกาสก็จะพยายาม ให้ตนเองได้ทำบุญเท่าที่จะสามารถทำได้คะ ปลงก็ปลง แต่ก็ไม่ขี้เกียจ เพราะถ้าเราขี้เกียจ ไปหาแต่ทำบุญ ทิ้งการค้าขาย ลูกค้าหายหมด ฉะนั้น ก็ยังตั้งใจทำมาหากิน พร้อมๆจิตอาสาเท่าที่ทำได้คะ ทำแล้วพร้อมที่จะสบายจิตสบายใจคะ พร้อมที่จะรับบุญคะ
ความสุขของครูวิไล คือ รู้จักประมาณตนค่ะ
(คิดฮอดอยู่เด้อ)
- ขอบคุณครับ พี่สุ
- ทุกข์สุขอยู่ที่ใจ
- โชคดีมีสุขนะครับพี่
- ขอบคุณหล้ายหลายเด้อคุณครูวิไล
- ที่แวะมาเยี่ยม มายามกัน
- คึดฮอดคือกันนั่นหละ...ครับผม
- มีความสุขหลายๆเด้อ