ดนตรี เสียงเพลง เป็นอะไรที่ผมชื่นชอบมาตั้งแต่ผมยังเป็นเด็ก ชีวิตผมแค่มี
กีตาร์สักตัวกับหนังสือเพลงสักเล่ม ผมก็มีความสุขได้แล้วครับ
ผมหัดเล่น และฝึกซ้อมดนตรีมาหลายปี ตั้งแต่ เรียนอยู่มัธยมต้น ประมาณ ม.1 และเครื่องดนตรีที่ผมถนัด และชอบคือกีต้าร์
ถ้าวันมีไหนที่ผมว่างๆ ผมและเพื่อนๆก็จะมารวมกลุ่มกันซ้อมดนตรีครับ
เพื่อนผมบางคนก็มีโอกาสได้เข้าเรียนดนตรีอย่างจริงจัง แต่สำหรับผมไม่มีโอกาสเหมือนกับเพื่อน เพราะว่าทางบ้านไม่ให้การสนับสนุน จึงได้แต่ศึกษาจากเพื่อนบ้าง หาซื้อหนังสือเกี่ยวกับดนตรีมาอ่านบ้าง เรียกง่ายๆ ว่า ครูพักลักจำ สมัยเรียนมัธยมก็เล่นรวมวงกับเพื่อนๆ ได้เล่นโชว์บนเวทีอยู่เสมอ แต่สำหรับผมการที่เราเล่นดนตรีได้เท่านี้ ก็เพียงพอ มีความสุขมากแล้ว
ตั้งแต่ ม.1 จนถึงปัจจุบัน ผมก็ยังไม่เคยเลิกเล่นกีตาร์เลย แม่ว่าสมาชิกในวงจะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่ผมก็ยังมีความสุข และไม่เคยลืมสมาชิกที่เคยเล่นด้วยกันมาทุกคนครับ
ผมได้เก็บภาพบรรยากาศการซ้อมดนตรีของผม และเพื่อนๆ มาฝากด้วยครับ
เมื่อผมได้ไปเที่ยวที่ไหนสิ่งหนึ่งที่ผมจะไม่เคยลืมติดตัวไปด้วยก็ คือกีต้าร์ตัวโปรดของ
ผม อย่างน้อยๆเสียงเพลง เสียงดนตรี มันก็ไม่เคยทำให้ผมรู้สึกว่าเหงาเลย
ชนใดไม่มีดนตรีกาล ในสันดานเป็นคนชอบกลนัก
อีกใครฟังดนตรีไม่เห็นเพราะ เขานั้นเหมาะคิดขบถอัปลักษณ์ ฤาอุบายมุ่งร้ายฉมังนัก
มโนหนักมืดมัวเหมือนราตรี และดวงใจย่อมดำสกปรก ราวนรกชนเช่นกล่าวมานี้
ควรใครไว้ใจในโลกนี้ เจ้าจงฟังดนตรีเถิดชื่นใจ
สิ่งหนึ่งที่ผมได้จากการเล่นดนตรี คือ มิตรภาพจากเพื่อนๆ กับความสุข และเมื่อเวลาที่ผมเครียดๆ ผมก็จะมานั่งเล่นกีต้าร์ ร้องเพลง มันก็ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นได้นะครับ
บางคนอาจจะมองว่าอาชีพนักดนตรี เป็นอาชีพเต้นกินรำกิน แต่ในความคิดของผม และคนที่เล่นดนตรี มันไม่ใช่แบบนั้น อาชีพนักดนตรีเป็นอาชีพแห่งศาสน์และศิลป์ สามารถใช้เป็นอาชีพหลักได้ถ้าเรารักมัน เล่นดนตรีอย่างจริงจัง ฝึกซ้อมเสมอ
ถ้าอาชีพนักดนตรีใช้เป็นอาชีพหลักไม่ได้ คงไม่มีศิลปินและเพลงดีๆ ให้เราได้ฟังได้ชมจนถึงทุกวันนี้ และถ้าผมมีครอบครัว ถ้าลูกของผมรักการเล่นดนตรีเหมือนกับผม ผมก็จะสนับสนุนอย่างเต็มที่ จะส่งให้ลูกได้มีโอกาสเรียนรู้ เข้าใจดนตรีอย่างจริงจัง....
เจ๋งว่ะ......ขอเพลงหน่อยคร้าบ.....