การเรียนรู้


การเรียนรู้

"การเรียนรู้"

บันทึกนี้ ผู้เขียนให้ตั้งชื่อว่า "การเรียนรู้" ซึ่งเกิดจากประสบการณ์ของผู้เขียนเอง... ดังนี้

เมื่อประมาณ ปี พ.ศ. 2537 ผู้เขียนได้รับราชการในตำแหน่งเจ้าพนักงานธุรการ 4 ซึ่งงานที่ปฏิบัติเกี่ยวกับงานการเจ้าหน้าที่ เช่น งานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ งานสอบบรรจุ - คัดเลือกข้าราชการ งานย้าย - โอนข้าราชการครู งานเกษียณอายุราชการของข้าราชการและลูกจ้างประจำ งานพัฒนาและฝึกอบรมบุคลากร ฯลฯ โดยผู้เขียนทำหน้าที่เป็นผู้ใต้บังคับบัญชา เป็นลูกน้องซึ่งมีพี่ที่ทำหน้าที่หัวหน้างาน ผู้เขียนได้ปฏิบัติงานทุกอย่างแม้จะไม่ใช่หน้าที่ของผู้เขียนเอง เช่น งานเป็นแม่ข่ายวิทยุสื่อสาร ซึ่งในขอบข่ายงานจะเป็นงานของงานบริหารงานทั่วไป แต่ผู้เขียนก็ไม่เกี่ยงงาน รับอาสาทำหน้าที่เป็นแม่ข่ายวิทยุสื่อสารให้กับข้าราชการในสำนักงานการประถมศึกษาอำเภอ ผู้เขียนได้ปฏิบัติหน้าที่เพราะใจรัก อาสาที่จะทำให้ (แม้แต่มีผู้ถามว่า ไม่ใช่หน้าที่แล้วทำ...ทำไม?...) ผู้เขียนจะตอบว่า...ไม่เป็นไร...ถ้าเราทำได้...ควรทำ...เพราะการทำงานไม่จำเป็นว่าเราต้องเคยทำมาก่อน...หรือเป็นแค่หน้าที่ของเราแล้วจึงจะทำ...ค่อย ๆ ศึกษา...เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ ถ้าทำไม่ได้...ก็ถามผู้รู้ หรือหัวหน้าของเรา...

แม้แต่เรื่องการพิจารณาความดีความชอบ ซึ่งเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว การทำงานเรื่องความดีความชอบเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ซึ่งในขณะนั้น หัวหน้างานทำหน้าที่รับผิดชอบอยู่ แต่เนื่องจากบางครั้งพี่หัวหน้างานต้องไปเรียนต่อปริญญาโท + งานด้านกีฬา (เปตอง) ซึ่งสมัยนั้นรัฐสนับสนุนให้ข้าราชการได้ออกกำลังกายและมีมนุษยสัมพันธ์กับหน่วยงานระหว่างอำเภอ ไม่มีเวลาที่จะทำงานในหน้าที่ได้ ผู้เขียนซึ่งเป็นลูกน้องก็ต้องทำหน้าที่เกี่ยวกับข้อมูลในการพิจารณาความดีความชอบแทน...ซึ่งเดิมไม่ทราบเรื่องเลยว่าทำอย่างไร...ผู้เขียนค่อย ๆ ศึกษา ข้อมูล...อาศัยเป็นคนที่ชอบเรียนรู้ แม้ไม่ใช่หน้าที่ก็ทำ...(ผู้เขียนคิดว่ามีงานทำ...ดีกว่าไม่มีงานทำ...อีกอย่างเป็นการหาประสบการณ์ที่เรายังไม่รู้ เพื่อให้ได้รับความรู้)...และเป็นช่วงจังหวะที่คอมพิวเตอร์เริ่มเข้ามามีบทบาทในวงราชการ ผู้เขียนจึงต้องพัฒนาตนเอง โดยการซื้อเครื่องคอมพิวเตอร์ไว้ที่บ้าน เนื่องจากที่ทำงานมีเพียง 1 เครื่อง ทำให้ไม่พอใช้งาน จึงทำให้ผู้เขียนถนัดโปรแกรม Excel เป็นอย่างมาก เพราะต้องใช้เกี่ยวกับตารางในการคิดเงินเดือน + ค่าจ้าง เรียกว่า เป็นการพัฒนาตนเองจากการได้ทำงานในหน้าที่ การร่างหนังสือ การโต้ตอบหนังสือราชการ การพิมพ์หนังสือราชการ (โดยใช้โปรแกรม Word) โดยบางครั้งไม่มีใครทราบ นอกจากครอบครัวของผู้เขียน ว่า... กว่าจะได้นอน ก็เกือบ เที่ยงคืนหรือตี 1 ผู้เขียนต้องนำงานมาทำที่บ้านเพื่อให้เสร็จทันตามกำหนด เพราะถ้าไปที่ทำงาน เครื่องคอมพิวเตอร์ไม่พอใช้งาน (การพิจารณาความดีความชอบในสมัยนั้น ผู้บริหารถือว่าเป็นความลับที่สุด ห้ามรั่วไหล ไม่เปิดเผย จนกว่าคำสั่งจะออก...ยังไม่มีระเบียบเกี่ยวกับการเปิดเผยข่าวสารข้อมูลของทางราชการออกมาบังคับใช้...)

ผู้เขียนนำงานมาทำที่บ้านในตอนกลางคืน โดยใช้เครื่อง Print ยี่ห้อ Epson ซึ่งเป็นหัวเข็ม ไม่ใช่ Laser อย่างเช่นปัจจุบันเพราะไม่มีขาย เวลาจะ Print จะมีเสียงดังแกร๊ก ๆ ๆ ๆ ... ทำให้ลูกชายเจ้าตัวเล็ก พูดกับเพื่อนว่า "ตั้งแต่เกิดมา ก็ได้ยินแต่เสียงเครื่อง Print ที่แม่ทำงาน" สำหรับเครื่องคอมพิวเตอร์ + เครื่อง Print ในสมัยนั้น ราคาประมาณ 60,000 กว่าบาท ผู้เขียนเห็นว่ามีประโยชน์ต่อการทำงาน และสามารถสอนให้ลูก ๆ ได้เรียนรู้จากเครื่องคอมพิวเตอร์ได้

ทั้งหมดนี้ นี่คือ...การเรียนรู้จากการปฏิบัติงานจริง...ซึ่งไม่ใช่การเรียนรู้จากหนังสือ ตำรา...หรือได้มาจากวุฒิปริญญา...เป็นการเรียนรู้จากการทำงาน...เป็นองค์ความรู้ที่เกิดขึ้นเฉพาะบุคคล หรือ เรียกว่า "ประสบการณ์ในการทำงาน"...ซึ่งเกิดจากสถาบันครอบครัวรับรอง...

หมายเลขบันทึก: 358240เขียนเมื่อ 13 พฤษภาคม 2010 15:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน 2016 16:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท