อะ แฮ่มๆๆ
ก็อย่างที่ว่ากัน บนหวอด ER ตามโรงพยาบาลมันก็เป็นอะไรที่น่าระทึกอยู่เเล้ว โรงพยาบาลธรรมดาฝ่ายกายทั่วๆไป ยิงกัน ฟันกัน เลือดตกยางออก เป็นลม ก็ "ER First" เลยก็ว่าได้
เเต่นี่ >>> โรงพยาบาลทางจิต มันก็ระทึกไปอีกเเบบ เเหวกเเนวไปอีกอย่าง การขึ้นหวอดครั้งนี้ เป็นประสบการณ์ครั้งเเรกในชีวิต เปิดซิงสดๆ ความคิดในหัว "โรงพยาบาลบ้า ต้องมีอะไรให้ฮากันเเน่ๆ " ก็เป็นดังที่คาดไว้
จะมีทำเคสๆ อ่ะ จับคู่!!! ไม่เป็นไรเป็นไงเป็นกัน รอดก็รอดคู่ ตายก็ตายหมู่กันละว่ะ!!!
คู่ของเรานี่เลย....ผู้ป่วยรายนี้น่าสนใจมาก น่าสนใจจริงๆ เป็นเด็กนักเรียน ม.ปลาย ผมสั่นตรง ผอม สูงพอประมาณ นี่เลย ใสเเว่นเด็กเรียนสุดๆ เมื่อได้เคสมาก็จะมีการตรวจสอบสภาพจิตว่าผู้ป่วยเขาอยู่ในระดับไหน ความคิดเเรกที่ได้เคส "ใครจะไปทำ" เริ่มมองหน้าเพื่อน จับมือ สุดท้ายได้ข้อสรุป ไปด้วยกัน!!! ดำน้ำบุ๋มๆกันเลยเชียว T^T
น้องชอบร้องเพลงมาก คุยไปคุยมา ลุกขึ้นพรวด!! ร้องเพลงซะงั้น เออเอากะเขา เราก็ให้การสนับสนุนตบมือเป็นจังหวะ สักพักเริ่มสำนึกต้องทำงานต่อ เลยถามน้องว่า ให้ลบเลขง่ายๆ
"อ๊ะ น้องค่ะ 10 - 4 เหลือเท่าไหร่"
น้องยกมือขึ้นมาสิบนิ้ว อ่ะทำท่าจะหักออกสี่นิ้ว เกือบๆๆเกือบใช่เเล้ว เเละมันก็จะใช่คำตอบ ด้วยความสามารถของน้องแก น้องชูสองนิ้วขึ้น แล้วพูดว่า "2PM" ให้ตายซิเเม่เจ้า 10 - 4 ได้ 2PM เเหม....ไม่เพียงเเค่นั่น
น้องลุกขึ้นเต้น I wonna nobody nobady but u~~~
สุดพลังมากมาย T^T
เเต่ผุ้ป่วยรายอื่นที่เข้ามาด่านเเรก อย่าง ER ไม่ได้มีเพียงอาการเเบบนี้ บางคนเข้ามา โวยวาย เเล้วก็....กรี๊ด!!!! เล่นเอาเพื่อนที่กำลังฉีดยาอยู่ด้านใน เข็มจะหักคาก้นคนไข้ซะงั้น
เราจะต้องวัดสัญญาณชีพของผู้ป่วยทุกคน เเต่ก็ต้องระวังตัวเป็นพิเศษ เเละต้องพิเศษมากๆ พี่พยาบาลบอกว่า เคยมีเเบบว่ากำลังวัดไข้จู่ๆ ผู้ป่วยยกบาทาถีบพี่พยาบาลซะงั้น!!!
ฉะนั้นเราต้องไม่ทำตัวเป็นกรณีตัวอย่าง เป็นอันขาด!!! หลบหลีกไห้รอด เป็นยอดมนุษย์ อ่ะไม่ใช่!!!
หลงเข้ามาแต่เป็นเว็บที่น่าสนใจมาอ่านบทความ
ก็ขำๆ ดีครับ
ทำงานเป็นพยาบาลหรอครับเนี้ยะ
ก็เค้าปกติดีนะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ~
ฝึกฉุกเฉิน จิตเวช ไอซ์ว่าบางทีเราต้องมีไหวหริบ
บางที่เชื่อตามคนไข้ คิดตามคนไข้
แล้วเราก็เป็นคนไข้เอง ไม่ใช่ เราต้องพิจารณาตามที่เราได้เรียนมานั่นแหละ