ถึงเพื่อน
นับตั้งแต่ที่ได้เดินเข้ามาใช้ชีวิตในโรงเรียนเชียงคานและได้เจอเพื่อนๆที่แต่ละคนต่างมาจากคนละที่คนละทาง อย่างไรก็ตามถึงแม้พวกเราจะมาจากคนละที่กันพวกเราก็เป็นเพื่อนกันมาโดยตลอด ซึ่งเป็นเวลาที่ยาวนานมากบางคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เรียนอนุบาลจนถึงม.6เลยละ แต่บางคนก็พึ่งจะมารู้จักกันตอนเข้าม.1แต่ก็ไมเป็นไรพวกเราเข้ากันได้เสมอ
และแล้วก็ถึงวันนี้ วันที่พวกเราทุกคนเรียนจบม.6 ถึงเวลาที่ต้องจากกันไปคนทางตามทางใครทางมันตามทางที่ตัวเองใฝ่ พวกเราต้องแยกไปเรียนคนละที่แต่ก็มีบางคนที่เรียนที่เดียวกัน อ้ายพวกนี้ก็ดีหน่อยไม่เพื่อน ส่วงพวกที่ไปคนเดียวต้องโดดเดียวเดี๋ยวดายต้องหาเพื่อนใหม่น่าสงสาร..อิอิ.."ตัวเองด้วยแหละไปคนเดียว..ฮ่าๆ แต่ก็ไม่เป็นไรไม่ลืมเพื่อนเก่าที่คอยอยู่กับเรามาโดยตลอดหรอกนะ"ถึงแม้จะมีบ้างที่บางเราพวกเราทะเลา ดุด่ากัน แต่ก็เป็นสีสันในกลุ่มเพื่อนๆก็เป็นธรรมดาที่ต้องมีปากเสียงกันในบางเรี่องที่พวกเรามีความคิดที่แตกต่างกัน แต่อย่างไรก็ตามพวกเราก็ยังเป้นเพื่อนกันเสมอและจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป
ความเห็น (6)
สวัสดีจ่ะ..หนูน้อยกล้อยทวด..(ผวนเอาเองนะ)
- ขอเป็นกำลังให้เด็ก ๆ นะคะ..
- หนทางที่พวกหนูกำลังจะได้เริ่มต้นเลือกเดิน
- สมัยก่อนเมื่อจบม.6 วันสุดท้าย..ความรู้สึกก็คงไม่ต่างกันจ่ะ
- แล้วเจ้าล่ะ..คิดแล้วรึยังว่าจะเรียนต่ออะไร..
- เป็นกำลังใจให้ก็แล้วกันนะ..เจ้าตัวเล็ก..
จร้า
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค่ะพี่จำเนียรวดี
สวัสดีครับ
- แวะมาทักทาย คนเชียงคาน
- เป็นกำลังใจให้ในเส้นทางสายใหม่ พบเพื่อนใหม่ สิ่งใหม่ๆ อยู่ที่เรียนรู้ครับ
- มีความสุขมากๆครับ
จร้า
ขอบคุณนะค่ะคุณสายน้ำ ขุนเขา ลำเนาไพร
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ สบายดีนะค่ะ
- บุษราได้นำภาพน่ารัก ๆ มาฝากกันค่ะ
ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาชม