วรรณกรรม...คนยากจนไม่มีกิน

มีความฝัน ฝันได้ หลายหลากเรื่อง

ฝันปมเขื่อง ฟุ้งเฟื่อง เรื่องเหลวไหล

ฝันกระเจิด เพริศแพร้ว ก็ฝันไป

ฝันเท่าไร ฝันไป ฝันเอาเอง

*****

ไม่ลงทุน ลงแรง ให้เปลืองเปล่า

เดือดร้อนเขา ไม่เอา ไม่ข่มเหง

ฝันของเรา ฝันได้ ฝันเอาเอง

ใครฝันเก่ง ทำเอง ฝันเป็นจริง

*****

เหมือนมีรัก ไม่มีเปลือง รักมากได้

อยู่ที่ใจ รักเสมอ ชายรักหญิง

ไม่อิ่มท้อง เพียงแค่รัก รักจริงจริง

รักมากยิ่ง หิวโหย โดยยากจน

*****

มีพอเพียง เรียงรัก กันด้วยหรือ

ด้วยรักคือ ซื่อสัตย์ จัดสับสน

ไม่มีความ พอเพียง เสียงยากจน

ยังสับสน เพราะว่าคน ไม่มีกิน

*****

ครูอ้อย แซ่เฮ....ประพันธ์

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน การสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา

คำสำคัญ (Tags): #ครูอ้อย#ครูอ้อย แซ่เฮ#คำประพันธ์#สิริพร กุ่ยกระโทก

หมายเลขบันทึก: 353837เขียนเมื่อ 25 เมษายน 2010 06:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม 2014 15:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน