วัยรุ่นกับพระในบ้าน

พ่อแม่รักลูกดังแก้วตาดวงใจเลี้ยงดูอย่างทะนุถนอมริ้นไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม แม่อุ้มท้องมาตั้ง 9 เดือน แม่ดีใจที่รู้ว่าท้องตั้งแต่วันแรก แม่คอยดูแลตัวเองให้ดีที่สุดทำแต่สิ่งที่ดีเพื่อให้ลูกเกิดมาเป็นคนที่สมบูรณ์ แข็งแรง เมื่อแม่คลอดลูกแม่ยอมเจ็บแทบขาดใจก็เพราะลูก เมื่อเห็นหน้าลูกแล้วแม่หายเจ็บไปในทันทีทันใด แม่ดีใจจนบอกไม่ถูกเกิดความภาคภูมิใจที่วันรอคอยที่จะเห็นหน้าลูกมาตั้ง 9 เดือน หลังจากนั้นมาแม่และพ่อช่วยกันเลี้ยงดูลูกให้อยู่อย่างสุขสบาย พ่อกับแม่พยามส่งเสริมลูกให้ลูกได้รับแต่สิ่งที่ดีที่สุด คอยหาสิ่งที่ลูกต้องการมาให้เสมอ โดยไม่มีการบ่นสักคำ

แต่เมื่อลูกย่างเข้าสู่วัยรุ่นเป็นวัยที่มีการเจริญเติบโตทั้งทางร่างกายและจิตใจเพิ่มมากขึ้น เป็นวัยที่มีความต้องการสูง อยากรู้ อยากลองสิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ และไม่เชื่อฟังพ่อแม่คอยแต่จะฝ่าฝืนคำพูดที่พ่อแม่คอยพูด คอยตักเตือนอยู่เสมอ แต่จะเชื่อฟังเพื่อนเพราะเพื่อนมีอิทธิพลมากต่อวัยนี้ วัยรุ่นมีการคบเพื่อนมากมายหลากหลาย ถ้าเลือกคบเพื่อนที่ดีเราก็จะดีตามไปด้วยช่วยกันเรียนอยู่เสมอ ถ้าเราคบเพื่อนที่ไม่ดีก็จะไม่ดีตามกันไปคอยแต่จะชักชวนไปในทางที่ไม่ดี ทำในสิ่งที่ไม่สมควรทำ ไม่เหมาะสมกับวัยของตนเอง ดังคำกล่าวที่ว่า “คบคนพาลคนพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาลพาไปหาผล” วัยรุ่นชอบมีคู่หรือที่เรียกว่า แฟนหรือกิ๊ก เพราะวัยรุ่นมีความนิยมกันว่าถ้าใครไม่มีก็ถือว่าเชย และเมื่อเราเลือกคบคนที่ผิดเขาก็จะชวนเราไปทำในสิ่งที่ไม่ดี ชักชวนไปในทางที่เสียหาย พาไปดื่มของมึนเมาหรือการเสพสิ่งเสพติดทั้งหลายที่เป็นตัวทำลายสุขภาพร่างกายของตนเอง การที่วัยรุ่นมีการจัดงานเลี้ยงฉลองในโอกาสต่างๆนั้นควรจะคิดถึงจิตใจของคนอื่นด้วย และควรคิดด้วยว่ามีประโยชน์หรือโทษมากกว่ากัน เพราะเราก็โตพอแล้วที่จะคิดอะไรเองได้บ้างเหมือนกับที่เราพูดกับพ่อแม่บ่อยๆ ให้เรานำมาใช้ในเรื่องดังกล่าวนี้ด้วย เมื่อพ่อแม่ให้ว่ากล่าวการตักเตือนก็จะไม่ฟังพยายามแหกกฎอยู่เสมอ ทำให้พ่อแม่มีความกังวลใจ ว้าวุ่นใจเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งจะต้องหาทางแก้ไขให้ลูกกลับตัวกลับใจกลับมาเป็นคนดีของสังคมให้ได้ แต่พ่อแม่ก็ไม่เคยที่จะโกรธหรือเกลียดลูกเลยแม้ลูกจะทำผิดร้ายแรงสักแค่ไหน ลูกที่ดีก็ควรจะเชื่อฟังพ่อแม่ ให้ความเคารพท่าน เชื่อฟังท่าน ให้ความช่วยเหลือ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่มีน้ำใจต่อท่านอยู่เสมอ เราไม่ควรที่จะรักพ่อแม่เพียงแค่วันเดียวที่เป็นวันสำคัญ เช่น วันแม่ และ วันพ่อ แต่เราควรจะรักท่านทุกวัน เราควรตอบแทนบุญคุณที่ท่านมีต่อเรามาโดยตลอด ควรทำทุกวันอย่าถือว่าเป็นหน้าที่แต่ควรทำให้เกิดความเคยชิน ซึ่งชีวิตคนเรานั้นไม่มีความแน่นอน เราควรทำในสิ่งที่ควรจะทำก่อนที่จะไม่มีวันนั้นแล้วเพราะว่ากว่าจะรู้ก็สายเกินไปแล้ว ดังคำกล่าวที่ว่า “กว่าจะฮู้คิง น้ำปิงป้อแห้ง” เป็นภาษิตล้านนา การกตัญญูกตเวทีต่อท่านนั้นเราทำได้ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที และทุกวินาที เราไม่ควรอายที่จะแสดงออกในความรักที่เรามีต่อท่าน คือสิ่งที่จะทำให้ท่านภูมิใจถ้าเป็นสิ่งที่เราทำได้ควรทำให้ดีที่สุด

เขียนใน GotoKnow โดย ไข่ตุ๋น
ใน นวัตกรรมฯ ความเป็นครู

คำสำคัญ (Tags): #การชักชวน#การทำผิด#การเลี้ยงดู#ความรัก#พระในบ้าน#พ่อ#ลูก#วัยรุ่น#อิทธิพล#แม่

หมายเลขบันทึก: 351250เขียนเมื่อ 12 เมษายน 2010 14:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่าน