โครงการอบรมสาธารณสุขศาสตร์ศึกษา: ๑. ครูกับการพัฒนามนุษย์ในยุคโลกาภิวัตน์ โดย พระไพศาล ภทฺทสาโล
คณะสาธารณสุขศาสตร์ ม.มหิดล ได้จัดโครงการอบรมสาธารณสุขศาสตร์ศึกษา สำหรับบุคลากรขึ้น เพื่อพัฒนาองค์ความรู้และทักษะที่สำคัญของการเป็น “ครู” ซึ่งมีการอบรม ๓ ช่วง คือ ช่วงที่ ๑ เป็นการบรรยายในหัวข้อ ครูกับการพัฒนามนุษย์ในยุคโลกาภิวัตน์ โดย พระไพศาล ภทฺทสาโล ซึ่งจะเล่าสู่กันฟังในวันนี้ครับ
ส่วนช่วงที่ ๒ เป็นการบรรยายในหัวข้อ “การศึกษาเพื่อพัฒนามนุษย์” โดย ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา และช่วงที่ ๓ เป็นการเข้ารับการอบรม “การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงและการจัดรูปแบบการเรียนรู้” โดยทีมวิทยากรจากศูนย์จิตตปัญญาศึกษา ม.มหิดล ซึ่งทั้ง ๒ ช่วงหลังนี้จะนำมาเล่าสู่กันฟังในโอกาสต่อไปครับ
สำหรับการบรรยายในหัวข้อ ครูกับการพัฒนามนุษย์ในยุคโลกาภิวัตน์ โดย พระไพศาล ภทฺทสาโล ในวันที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๓ ที่ผ่านมา เนื้อหาโดยสังเขป มีดังนี้
เริ่มต้น พระอาจารย์ไพศาล ได้เริ่มด้วยคำถาม “คนเราเกิดมาทำไม ? ชีวิต คือ อะไร ? และชีวิตต้องเป็นไปอย่างไร ?” ฟังดูเหมือนไม่ยากครับ แต่กว่าจะได้คำตอบใช้เวลาไม่น้อยเลยทีเดียว ซึ่งคำตอบที่พระอาจารย์นำมาเฉลยในโอกาสนี้โดยสรุป คือ ชีวติต้องมีการศึกษาและฝึกฝนตนเองเสมอเพื่อให้มีความเจริญและเป็นสุข โดยไม่เน้นที่ตัววัตถุ แต่เน้นที่การปฏิบัติตนในการรักษาศีล พัฒนาชีวิต และพัฒนาความเป็นมนุษย์ เพื่อจะได้ขึ้นเชื่อว่าเป็น “มนุษย์” ที่สมบูรณ์ สมบูรณ์ก่อนที่จะไปทำหน้าที่ของความเป็น “ครู” ต่อไป
ที่เล่าสู่กันฟังเป็นเพียงบทสรุปสั้นๆ ครับ เนื้อในของการบรรยายยังมีอีกมาก จะหาโอกาสเล่าสู่กันฟังต่อไปครับ แต่พอนั่งๆ ไปก็เกิดไอเดียตวัดปากกาเขียนบทกลอนออกจากใจ เพื่อฝากไว้กับทุกท่านๆ ครับ
... คำว่า “ครู” คืออะไร ใครใคร่รู้
หรือครูคือ ผู้สอน ตามหนังสือ
หรือครูคือ เรือจ้าง ตามเล่าลือ
หรือครูคือ ผู้ให้ทาง สว่างปัญญา
คำว่าครู ยิ่งใหญ่ กว่าที่คิด
สอนสั่งศิษย์ ดั่งลูก ให้ศึกษา
ให้ลูกศิษย์ สว่างแจ้ง แห่งปัญญา
ให้ก่อเกิด การพัฒนา ปัญญาชน...
(กิตติพงศ์ พลเสน, ๒๔ มี.ค. ๕๓)
ด้วยความเคารพรัก
ก๊อกๆๆเปียกยังอ่ะ..
มีความสุขมากๆน่ะค่ะ..