กวีวรรคทอง (๘๙) จากท้องถนน

กวีวรรคทอง (๘๙)  จากท้องถนน

 

    จากฟากฝั่ง – กระโจมไฟเลือนจางไฟ

จากห้องหับ – กระจายใจลงไห้โหย

จากม่านหมอก – ฤดูลม ร้างลมโรย

ลับล่วงโดย หมอกมืดยังยืดเยื้อ

    จากท้องถนน – ภาพหวังยังคงหวัง

ว่าลึกลึก พละกำลังยังคงเหลือ

จากเกาะไกล – ไม่มีอะไรในกองเรือ

เสาะแสงเหนือ จงไปในตัวตน

    คือข่าวล่มสลาย หลายหลักแหล่ง

คือข่าวความเปลี่ยนแปลงทุกแห่งหน

สื่อสารผ่านชุมนุมของกลุ่มคน

ณ  ค่ำคืนทุรายทุรน บนโลกร้าง

    เพื่อนรัก   เราจักผ่านบ้านพักแรม

พรุ่งนี้แง้ม หน้าต่าง ความแตกต่าง

จากที่ใกล้ใกล้นี้  สักที่ทาง

หุบห้วยห่าง และจาก อีกฟากทะเล...

    จากในบ้านพักแรม บทกวีแม่น้ำละอองฝน

โดย  ประกาย  ปรัชญา