มัทรีร้องไห้-บุษยา รังสี

(รอสักครู่นะคะ)  

  มัทรีร้องไห้

  บุษยา รังสี

ยามเย็นจวนค่ำตะวันต่ำ
อกช้ำน้ำตานองใจ มัทรีครวญคร่ำอาลัย
อกใครไม่มีเหมือนเลย
เฝ้าคิดหมายชู้ชายชื่นเชย

เขาไม่รักเราก็รู้ ยังชื่นชูหวังชื่นชม
กรรมใดนะเราจึงเศร้าหทัย
กรรมใดนะให้ดวงใจขื่นขม
ฝากใจดินฟ้าสายลม ชักพาคู่ชมให้ฉัน
ช่วยนำชักรักพามาโดยพลัน
สวมรักมั่นเป็นสร้อยสวมใจ

มัทรีร้องไห้ไม่สร่างเลย
อกเอยแต่เช้าจนเย็น
น้ำค้างพรมพร่ำฉ่ำเย็น
ดั่งเป็นน้ำตาอาลัย
โอ้ดินฟ้านั้นคงเศร้าใจ

ฟ้าช้ำร้องเสียงระงม
ฉันยิ่งตรมใจยิ่งครวญ
ดินจะหลงชมงมรักเรื่อยไป
เราจะคงร้องไห้อาลัยกำสรวล
ตราบสิ้นดินฟ้าจันทร์นวล
มิสิ้นรัญจวนใจสวาท
โอ้ตะวันลับลาพาอนาถ
เหมือนรักขาดนิราศหัวใจ