อำมาตย์ 100% ตัวจริง.. กับไอศกรีมมะรุมจากความคิดนอกกรอบ

เขียนเรื่องอำมาตย์กะเค้าบ้าง..

          ใครเล่าที่ประกาศว่า...ผมที่แหละอำมาตย์ร้อยเปอร์เซนต์ ?

          ถ้าไม่ใช่ ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล เลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา...

          ป้าเจี๊ยบมีโอกาสได้พบกับอำมาตย์ 100% ตัวจริง แบบเผชิญหน้า...

          ดร.สุเมธ ที่นั่งสนทนากับป้าเจี๊ยบเป็นชายหนุ่มวัยงามค่ะ แบบว่าดูอ่อนกว่าวัยมาก  หน้าตาเป็น 60 มากกว่า 70  มีบุคลิกที่สร้างความรู้สึกอบอุ่นให้แก่ผู้ที่อยู่ใกล้  พูดเสียงเบาๆ นุ่มๆ แบบคนใจเย็นและอารมณ์ดี 

          นี่เป็นครั้งแรกที่ได้พบท่านค่ะ  ตอนแรกก็คาดเดาไม่ถูกเหมือนกันว่าบรรยากาศจะเป็นอย่างไร  เคยทราบแต่เพียงว่าท่านทำงานรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาทมานานมากกก..  เคยเห็นท่านผ่านทางสื่อต่างๆ    และเคยอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับท่านมากมายจากสื่อ  เรียกว่ารู้จักท่านแบบระยะไกล

          การไปสัมภาษณ์ท่านครั้งนี้  ป้าเจี๊ยบได้เรื่องที่ค่อนข้างแน่ใจว่าส่วนใหญ่ไม่เคยเผยแพร่ที่ไหนมาก่อน  เพราะพยายามถามแต่เรื่องที่ตัวเองไม่รู้  ใครอยากทราบรายละเอียดก็ติดตามหาอ่านจากนิตยสาร Trust ฉบับมกราคม-มีนาคมได้ค่ะ

          ในบรรดาหัวข้อสนทนาทั้งหลาย มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ทำให้คุยกันได้ยาว  เพราะเป็นเรื่องที่ป้าเจี๊ยบชอบ และไม่คิดว่าท่านจะสนใจคือ การทำอาหาร 

          แม้ว่าคุณแม่ของท่านจะเป็นต้นเครื่องพระกระยาหารไทยในพระตำหนักจิตรลดารโหฐาน แต่ดร.สุเมธพัฒนาฝีมือในการทำอาหารจากความจำเป็นบังคับค่ะ 

          สมัยอยู่ต่างประเทศ  อยากกินอะไรก็ต้องทำเอง ท่านเล่าว่า “กะทิไม่มี  ก็ต้องเอานมสดมาแทน บางทีเอาโยเกิร์ตมาผัดแพนง อยากกินน้ำพริก กะปิไม่มีก็เอาแอนโชวี่มาแทน ...ทำแกงเผ็ด ทองหยิบ ฝอยทอง ซาลาเปา ไม่มีผงฟูก็ไปขอผงฟูร้านขนมปังมาแทน ทำเสร็จพองฟูเต็มจาน...”   ท่านจึงคิดเมนูอาหารที่บอกว่าเป็น  “เมนูพิลึกๆ” ออกมาหลายอย่าง

          หนึ่งในเมนูพิลึกจากความคิดนอกกรอบของท่านล่าสุดคือ ไอศกรีมมะรุม หรือจะเรียกให้ตรงหน่อยว่า เชอเบทมะรุม   ท่านเล่าอย่างมีอารมณ์ขันว่า “หม่อมถนัดศรีพูดว่าบ้าหรือเปล่า มะรุมมันแกงส้มได้อย่างเดียว เอาไปทำของหวานได้อย่างไรโดยเฉพาะทำเชอเบท  แต่แล้วขอ 2 ถ้วยเลย...”  

          การคิดนอกรอบและกล้าทดลองทำสิ่งต่างๆด้วยตนเอง ทำให้ท่านมีความคิดเห็นว่า “...ประสบการณ์สำคัญมากกว่าวิชาการ  วิชาการให้เบสิก แต่จะทำออกมาได้ดีอย่างไร ต้องอาศัยประสบการณ์  ...เพราะฉะนั้นชีวิตคนเรามีวิชาการต้องบวกประสบการณ์ด้วย มันถึงจะเต็ม..”   

          นอกจากนั้น ท่านยังบอกว่า “ ...พอทำงานจริงๆ กลับได้ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ร่ำเรียนมาเลยสักอย่าง  จึงต้องขวนขวาย ต้องรู้  คนเราไม่จำเป็นต้องรู้และทำอะไรอยู่อย่างเดียว ถ้าให้ความสนใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ ขวนขวายหาความรู้ ก็สามารถนำมาปรับปรุงตัวเองได้”

          ป้าเจี๊ยบก็เป็นคนหนึ่งที่ศรัทธาคนจากผลงาน การกระทำและประสบการณ์มากกว่าใบปริญญาค่ะ จึงเห็นด้วยกับท่านเต็มร้อย!

          นอกจากได้ข้อคิดและสาระดีๆไปเขียนบทความแล้ว ป้าเจี๊ยบยังได้สูตรไอศกรีมมะรุมของท่านมาด้วย

          ส่วนผสมประกอบด้วย มะรุม น้ำตาล เกลือป่น มะนาว น้ำเปล่า และ Gin ส่วนวิธีทำก็มีดังนี้ค่ะ

1. นำมะรุมไปต้มจนสุก  ลอกเปลือก แกะเมล็ดออก เลือกเฉพาะเนื้อมะรุม
2. นำมะรุมที่ต้มสุกแล้ว  พร้อมส่วนผสมตั้งบนไฟจนเดือด คนส่วนผสมให้เข้ากัน
3. ปรุงรสตามชอบใจ
4. ยกลงจากเตา  เทใส่ภาชนะ ทิ้งไว้จนส่วนผสมเย็น
5. นำเข้าเครื่องปั่นไอศครีม
6. ตักใส่ถ้วยเสิร์ฟ  พร้อมประดับด้วยมะรุมเชื่อม

          ใครจะนำไปทำก็เชิญเลยนะคะ เจ้าของสูตรไม่หวง เพราะมะรุมเป็นอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการมาก  อยากให้กิน 

          ป้าเจี๊ยบเองอยู่ในระหว่าง “กำลังจะทำ” ค่ะ อิ อิ อิ...