เหลือเพียง ตำนาน "วีรบุรุษบันนังสตา"

ไว้อาลัย...ตำรวจไทย

 

ขอพื้นที่เล็ก... สำหรับ "จ่าเพียร"

วีรบุรุษผู้กล้าแห่งบันนังสตา

(โคลงโลกนิติ)

พฤษภกาสร            อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์เสน่งคง       สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวาย        มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี       ประดับไว้ในโลก

...........

 

แด่  จ่าเพียร ... ผู้กล้า

เสียงระเบิด กึกก้อง ใต้ท้องรถ
ก็คือหมด สิทธิ์หนีแน่ แค่ดูว่า
เมื่อฝุ่นจาง ภาพปรากฏ สลดตา
ทั้งหมดมา ร่วมกรรม ที่จำใจ

เห็นหน้าเมีย และลูกจ๋า น่าเป็นห่วง
โอ้เจ้าดวง ใจทั้งสอง อย่าร้องไห้
อยากกอดเจ้า อีกสักครั้ง ทำอย่างไร
เจ้าจะมา ทันไหม ใครช่วยที

เสียงตะโกน กึกก้อง ร้องให้ช่วย
ทั้งหมอด้วย ให้รีบมา เวลานี้
เสียงหัวใจ พ่อกลับเลือน เหมือนไม่มี
ถ้าตอนนี้ พ่อจากไป ใครจะแคร์

พ่อหนาวเหน็บ เจ็บกระดูก ให้ลูกรู้
เจ้าจงสู้ ต่อไป ต้องไหวแน่
ถึงขาดพ่อ อย่ามัว เศร้าเฝ้าดูแล
เจ้ากับแม่ อย่าห่างกัน นะสัญญา

อยากจะเอ่ย อีกสักคำ ย้ำว่ารัก
แต่มันหนัก ทั้งร่างกาย คล้ายกับว่า
พ่อถูกขัง รั้งตรึง คงถึงครา
ต้องด่วนลา ไปลำพัง ยังอาลัย

ทั้งหมดนี้ คือเรื่องราว ของนักรบ
ผู้ประสบ ชะตากรรม ชวนร่ำไห้
ขอจงสู่ สันติภพ นักรบไทย
กราบอาลัย วีระชน คนกากี

แล้วพวกเรา ลูกหลาน ที่ผลาญชาติ
เฝ้าประกาศ ว่าใจภักดิ์ ทุกวันนี้
ทั้งเหลืองแดง หยุดแข่งกัน หันมาที
ดูอย่างที่ วีระชน คนรักไทย

...

 

 

"ผมอยากกลับบ้านให้ลูกและภรรยาสบายใจ

ในช่วงสุดท้ายของชีวิตราชการ  

แม้จะให้ยศพลตำรวจเอกผมก็ไม่อยากได้

ถ้าหากกลับบ้านแบบมีธงชาติคลุม"

 

 

 นายพัน  นายพล  ผู้บัญชาการทั้งหลาย

ที่นั่งในห้องแอร์   ชีวิตสุขสบาย

...จงจำไว้...

นี่คือ  ตำรวจไทย ...ที่แท้จริง