คนเสื่อม ระบบจึงเสื่อม "ความเสื่อมในวงราชการไทย"

    ไม่เคยคิดที่จะตำหนิหรือว่าให้ใคร  แต่ใคร่อยากเตือนสติข้าราชการไทยทั้งหลายก่อนที่หลักการ และหลักธรรมมาภิบาลจะล้มครืนทั้งระบบ จากกรณีศึกษาในวงการสีกากีที่เป็นข่าวโด่งดังอยู่ทุกวันนี้ ถึงกระบวนการบริหารจัดการด้านบุคลากรที่ล้มเหลวอย่างน่าอดสูใจยิ่ง

คนเสื่อมระบบจึงเสื่อม      ระบบดีคนเสื่อมระบบก็เสื่อม       คนดีระบบเสื่อมองค์กรอาจเสื่อม         คนดีระบบดีองค์กรเจริญ

            สภาพของข้าราชการไทย    (จะเป็นส่วนใหญ่หรือส่วนน้อยก็แล้วแต่จะคิด)

เร็วก็หาว่าล้ำหน้า    ช้าก็ว่าอืดอาด

โง่ก็ถูกตวาด      ฉลาดก็ถูกระแวง

ทำก่อนถามว่าใครสั่ง   ทำทีหลังหาว่าไม่รู้จักคิด

คนดีถูกถีบไปไกลตัว   เอาคนชั่วมายืนใกล้ชิด

เกลียดคนตรง      หลงคนคดงอ

ชอบกินลูกยอ       แต่ให้ลูกโยน

หัวตัวเองไม่พอใจ     ชอบหาหัวใหม่ใส่หัวโขน

คนดีจึงเผ่นหนีหายหน้า    คนที่เดินหน้าจึงมีแต่โจร

 

        นิสัยการทำงานก็ใกล้เคียงกับคำกล่าวนี้

 

สนใจแต่ความชอบ   ไม่มอบแบ่งงาน

ตั้งตัวการแบ่งพวก     งานลวกปล่อยปละ

คอยจังหวะคอรัปชั่น    ประพฤติพาลจอมกะล่อน

ยานหย่อนศีลธรรม   ชอบนำเผด็จการ

 

      ปัญหาของประเทศมีทุกระดับ นับวันยิ่งเพิ่มพูนมากขึ้น วันข้างหน้าประเทศไทยอาจไม่เหลืออะไรให้เราภาคภูมิใจได้อีก ปัญหาทางการเมืองที่มีแต่จะคัดคานทำลายล้างกันอย่างไร้กติกา ปัญหาการบริหารจัดการองค์กรที่ล้มเหลวทั้งระบบ เต็มไปด้วยหนอนในเนื้อ ปัญหาสังคมที่มีแต่โจร ฯลฯ  จนเกิดความรู้สึกว่าไม่อยากอยู่ในประเทศนี้อีกต่อไป แต่จะไปไหนได้ ในเมื่อไม่มีที่จะให้เราไป และที่สำคัญเราก็ไม่อยากไปไหน เพราะเรารักประเทศไทยของเรา การคอรัปชั่นในวงราชการมีทุกระดับจนกลายเป็นธรรมเนียมปฏิบัติขององค์กรไปเสียแล้ว ช่างอเน็จอนาถใจเหลือเกิน “ความเสื่อมในวงราชการไทย” ถามตัวเองเสมอว่า ประเทศของเราจะล้มลงไหมนี่ อีกนานไหม มีทางแก้ไขหรือเปล่า หรือต้องรอคนรุ่นนี้ตายไปให้หมดเสียก่อน (รวมทั้งตัวเราด้วย) เพราะถือว่าเกิดมาร่วมยุคกับคนเสื่อม เราจึงได้ชื่อว่า “รุ่นเสื่อม"ไปด้วย

            ประวัติศาสตร์สอนเราเป็นอย่างดี ทำไมทุกคนจึงไม่ตระหนัก สถานการณ์เช่นนี้แหละที่ทำให้กรุงศรีอยุธยาต้องล่มสลาย เพราะสาเหตุจากการแก่งแย่งแข่งขันในหมู่คนไทยด้วยกันเอง แย่งกันเป็นใหญ่จนชาติพัง   ประวัติของชนชาติไทยใหญ่ก็เช่นเดียวกัน ไทยใหญ่ต้องระหกระเหินไม่มีประเทศเป็นของตัวเองก็เพราะบรรพบุรุษไม่รักและสามัคคีกัน ต่างแย่งชิงกันเป็นใหญ่ ปัญหาเดียวแท้ๆคือ "แย่งกันเป็นใหญ่" เข้าทางของผู้ไม่หวังดีนั่นคือการ “แบ่งแยกแล้วปกครอง” ลูกหลานจึงต้องตรอมตรมอยู่จนทุกวันนี้

            ย้ำอีกครั้งว่าไม่ได้ตำหนิหรือว่าให้ใครเป็นรายกรณี หากแต่ต้องการเตือนสติข้าราชการไทยโดยทั่วไป ถ้ามัวแต่ลุ่มหลงอยู่กับอำนาจและตำแหน่ง โดยละทิ้งหลักธรรมาภิบาลเสียแล้ว องค์กรนั้นก็จะเสื่อมลง และเสื่อมลง จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม.....แล้วลุกลามไปทั่ว จากองค์กรคุณภาพก็กลับกลายเป็นองค์กรไร้คุณภาพ ในที่สุดประเทศชาติก็คงล่มสลาย ....จงหยุดคิดและแก้ไขก่อนที่จะสายเกินไป

อาจารย์เก