วันนี้ ของพรุ่งนี้

วันนี้ คือความจริง พรุ่งนี้ คือความฝัน แต่เมื่อวานนี้ คือบทเรียนของประสบการณ์

   วันนี้เป็นวันที่ 10 มีนาคม 2553 เวลา 19.35 น. ดิฉันได้เข้าไปท่อง Blog ต่าง ๆ ของเพื่อน ๆ ที่ได้เขียนขึ้นมากมาย ดิฉันอ่านเนื้อความไม่ต่ำกว่า 10 เรื่อง 10 Blog ได้เห็นมุมมองของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น มีทั้งเปลี่ยนแปลงวิธีการเขียน เปลี่ยนแปลงวิธีการนำเสนอ เปลี่ยนแปลงแนวของเนื้อหาสาระ และอื่น ๆ

   ทำให้ดิฉันนั่งคิดและสรุปความคิดของตนเองคือ

     1. คนเราสามารถเปลี่ยนแปลงตนเองได้

     2. ถ้าเราจะเปลี่ยนแปลงตนเอง ก็ไม่ต้องรอให้ถึงวันพรุ่งนี้

     3. เกิดเหตุอะไรขึ้น เราถึงหันกลับมามองตนเอง และเปลี่ยนตนเอง

     4. เนื้อหาและภาษาที่สื่อออกมา ก็เพื่อคุณประโยชน์ให้กับเพื่อน ๆ

     5. ความสุขของเราเอง  หาได้จากได้เขียนตามที่เราคิด

   ฉะนั้น จงทำวันนี้ให้ดีเถอะ มิใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวเราเอง คือ  เส้นชัย เพราะถ้ารอให้ถึงวันพรุ่งนี้ คงไม่มีใครมาชวนเราอ่าน มาชวนเราเขียน มาชวนเราคุย  เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเราเองและเป็นวันหยุดของเพื่อน ๆ

   วันนี้จึงดีใจ ที่ได้กลับมาทบทวนความคิดของตนเอง จากการอ่านงานเขียนของเพื่อน ๆ ที่มีความห่วงใยด้านสุขภาพ อาหารการกิน ความแก่ชรา เป้าหมายของชีวิต และอื่น ๆ ซึ่งเหมือนกับเป็นสิ่งกระตุ้นให้มองความจริงที่เกิดขึ้นอยู่รอบ ๆ ตัวเองคือ สังเกตไว้ให้ดี ๆ นะ ทุกอย่างคือความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา จงอยู่กับความจริงไว้นะ.

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณค่ะ  ที่ทบทวนให้   อยู่กับความจริง

[สายลมที่หวังดี]

...สวัสดีค่ะ...

**แวะมาทักทายค่ะ...ส่วนบางเรื่องที่เป็นความจริงบางครั้งเราก็ต้องโกหกตัวเองเพื่อความสุขของใครบ้างคน***

[เกษตร(อยู่)จังหวัด]

เพราะพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของเราเองและเป็นวันหยุดของเพื่อน ๆ

วันนี้หยุดด้วยเหรอครับ...

อ๋อ..พรุ้งนี้เป็นความฝัน..ฝันว่าได้หยุดนี่เอง...อิอิ