โกหกขาว

การโกหกที่ได้รับการยกเว้น

คำโกหกมีใครบ้างที่ชอบ...ดิฉันคนหนึ่งที่ไม่ชอบมันเลย...แต่การโกหกมักจะถูกนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์อย่างมากมาย...ฉันเองก็เคยโกหกมาด้วยเช่นกัน...แต่มีเรื่องหนึ่งที่ต้องการเล่าให้ฟังค่ะ...ก่อนอื่นช่วงนี้ดีใจที่สิ่งที่ถ่ายทอดออกมาดูเหมือนยังมีบุคคลในวงการได้ให้ความสนใจอยู่บ้างเลยนึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ค่ะ...วันนั้นมีการประชุมนัดสำคัญที่คณะฯ จัดขึ้นมา บังเอิญดิฉันได้พูดคุยกับชายคนหนึ่ง จึงถูกนำไปบอกกับผู้หญิงอีกคนซึ่งดูเหมือนว่าทั้งสองคนนี้อาจจะมีบางอย่างที่เป็นปัญหากันอยู่...และดิฉันก็พอรู้มาบ้างเหมือนกัน...ภายหลังดิฉันจึงถูกเรียกถามจากผู้หญิงคนนั้นซึ่งเธอก็มีสิทธิที่จะถามดิฉันได้...การถามในวันนั้นหากดิฉันต้องการสร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นก็สามารถกระทำได้...แต่ในอิสลามถือว่าการสร้างความแตกแยกเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจและท่านศาสดามูฮำหมัด(ซล.) ก็ได้กำชับในเรื่องนี้อย่างแข็งขันถึงขนาดกล่าวว่า "ผู้ที่ชอบสร้างความแตกแยกไม่ใช่ประชาชาติของฉัน (จริงๆ แล้วทุกคนคือประชาชาติของท่าน)" เท่านี้ดิฉันยอมที่จะไม่เล่าในสิ่งที่ชายคนนั้นได้พูดคุยกับดิฉัน ซึ่งความจริงดิฉันก็พูดคุยเรื่องทั่วๆ ไปซึ่งชายท่านนั้นถามไถ่การทำงานของดิฉันกับความรู้สึกในการทำงานในสมัยของการบริหารภายนั้นเท่านั้นและคำตอบคือไม่มีผลต่อการทำงานของดิฉัน...เพราะดิฉันมีหน้าที่เฉพาะด้านซึ่งไม่ค่อยได้เกี่ยวข้องกับบุคคลมากนักนอกจากนักศึกษา... แต่เธอคงไม่เชื่อดิฉัยว่ามีเพียงเท่านั้น...จึงมีคำพูดที่ดิฉันต้องยินดีกับมัน..,ดิฉันยิ้มและคิดในใจฉันไม่ต้องการความแตกแยกระหว่างท่านทั้งสองเลย...พร้อมยืนยันเช่นเดิมและในที่สุดเมื่อพูดคุยกับป้าคนหนึ่ง(เป็นแม่บ้านทำความสะอาดที่ภาควิชาฯ) ป้าบอกว่านั้นคือการโกหกขาว...ดิฉันก็เข้าใจทันทีว่าหมายความว่าอย่างไร...ก็อยากให้คนในสังคมเราอย่าได้สร้างความแตกแยกเลยน่ะค่ะ