การประชุมเชิงปฏิบัติการ WU KM รุ่น ๗ (๖)-จบ

LO มีอยู่แล้ว เรียนอยู่แล้วทุกวัน ไม่มีใครอยู่นิ่ง แต่ถ้ามีกระบวนการเสริมจะวิ่งได้

วันที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓
เช้านี้เราเริ่มต้นด้วยกิจกรรม "จับคู่ดวล" กันด้วยชื่อต่างๆ เช่น ชื่อจังหวัด ผลไม้... เปลี่ยนเรื่องทีก็ขยับย้ายคู่ดวลไปเรื่อยๆ ต่อด้วยทำท่าตามที่เนื้อเพลงบอก ...นี่ก็มือ (ต่อไปเป็นอวัยวะส่วนอื่นๆ) ใช่ไหม ไม่ใช่ของใครเป็นของเราเอง กระทบกันให้มันครื้นเครง ๆ ฟังแล้วเป็นเพลงชื่นใจ ชื่นใจ....

ซ้าย พักระหว่างดวล ขวา ทำท่าตามที่เนื้อเพลงบอก

ต่อด้วยการบรรยายของคุณประพันธ์ สินธุรัตเวช จากบริษัทปูนซีเมนต์นครหลวง จำกัด (มหาชน) เรื่อง "แนวคิด กระบวนการ และประสบการณ์ในการจัดการความรู้" คุณประพันธ์บอกว่าให้เวลา ๒ ชม.นั้นน้อย คงได้แค่เรียกน้ำย่อย... เรื่อง KM ภาคธุรกิจทำจริง... จินตนาการของคนนครหลวงรุ่นเก่า... ซีเมนต์นครหลวงให้โอกาส... อยู่กับช่างเป็น ๑,๐๐๐ ภาษาอาจบ้านๆ ภาษาอังกฤษสื่อง่าย ไม่ต้องแปล….ใช้จริงมา ๒๐ กว่าปี ...เอาความรู้เข้ามาเพื่อให้ทำงานสบาย องค์กรไหนยังปิด ไม่มีประโยชน์ ...ต้องมีมากกว่าคุณอำนวยมาช่วย เป็น solution provider

ตั้งแต่ฐานะผู้ต้องใช้...ต้องไปหาความรู้มา นายช่าง EQ ไม่ดี ถ้าไม่อยากไปเบรกแตก วิทยายุทธ์ต้องดี ในฐานะคนทำงานและคนที่มีลูกน้อง

แนะนำประวัติตนเอง ต้องแสดงตัวว่าทำได้ทุกอย่าง...แนะนำบริษัท ผู้บริหารคือฝรั่ง...ปูนซีเมนต์ฯ จะอยู่รอดได้อย่างไร ต้องมีวิธีคิด...โชว์ภาพของปูนซีเมนต์นครหลวง "1 picture แทน 1,000 คำ" ทำอย่างไรให้รู้ภายในเวลาไม่กี่นาที ฝรั่งมาไม่กี่คน แต่มีระบบ controlling

KM เป็นอะไรก็ตามที่ให้มาสนองเรา เป็นภาคปฏิบัติอยู่แล้ว... เราอยู่ตรงไหน...ช่วงก่อตั้ง-เริ่มต้น ช่วงกำลังเติบโต ช่วงเติบโต ...LO มีอยู่แล้ว เรียนอยู่แล้วทุกวัน ไม่มีใครอยู่นิ่ง แต่ถ้ามีกระบวนการเสริมจะวิ่งได้ จะ fair กับองค์กร มีการใช้ KM เข้าไปในสายเลือดหรือไม่ บอกจุดอ่อนของการเรียนรู้แบบการฝึกอบรมในรูปแบบเดิมๆ ปูนฯ นครหลวงเสียเงินไปเยอะในการ training อาจได้กำลังใจ ชีวิตชีวา แต่ไม่ work หลังฝึกอบรม คนยังไม่ถึงเวลา ไม่พร้อม ยังไม่คิด ย่อยความรู้ไม่ทัน ใครจะเป็นคน trigger

Mindset ไม่พูดกันถึง attitude แล้ว ถ้าคนเกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของ....กระบวนการ KM มีไว้กระตุ้น โฆษณา...ต้อง balance การจัดการความรู้และการจัดการเรียนรู้...7S ใช้ได้หมด Hard S เลียนแบบได้ copy ได้ (Structure, Strategy, Systems) แต่อย่าไปก๊อปปี้มาหมด KM, LO เป็นเพียงส่วนหนึ่ง Soft S (Shared Values, Style, Staff, Skills)

องค์กรไทยไล่คน (ออก) ไม่เป็น แต่ฝรั่งไล่เป็น... skills ของตนเองและขององค์กร ทุกอย่างต้องมองทั้ง ๒ ส่วน ทั้งเขาและเรา จะเขียนในโมเดลไหนก็ตาม ขอให้มี 7S ต้องแม่นและแน่น...อย่าให้สับสนขอให้จับ S ให้ถูก เขียนโมเดลอย่าไปหลงโมเดลใคร สุดท้ายอยู่ที่คน...การจัดการการเรียนรู้และความรู้เหมือนการเล่น “จิ๊กซอว์” หรือ Puzzle การจัดการความรู้ต้องเห็นภาพก่อน บางทีมีหมดแต่เดินไม่ถูก ต้องมีแผนที่...ถ้าเรามีจุดอ่อนต้องอาศัยผู้รู้

การอบรมในห้องเรียนมีเพื่อให้เห็นภาพรวม ถูก เร็ว บังคับให้ต้องเรียน ถ้ามีกลุ่มเดียวไม่พอ ต้องมีหน่วยงานกลางจัดให้ครบวงจร...คนอยากทำงานด้วยเพราะหา How to ให้...Capture, Expand, Apply สุดท้ายด้วยเสาหลักของ LO แบบ SMART เน้นบ่อยเรื่องเราครึ่งองค์กรครึ่ง การจัดการความรู้ต้องมีว่าเมื่อคนไปแล้วความรู้ยังอยู่หรือไม่

สรุปการทำ KM ต้องมี 7S ถ้ามี S เดียวไม่สำเร็จ ต้องมีหลายๆ อย่างเป็นบวก ฟังที่คุณประพันธ์บรรยาย ก็เห็นได้ว่าความรู้ปฏิบัติถ่ายทอดยากจริงๆ ถ้าไม่ focus ที่จุดใดจุดหนึ่งก็จะยิ่งยากขึ้นไปอีก

เราพักเมื่อเลยเวลา ๑๐.๓๐ น. ช่วงเวลานี้นอกจากผู้เข้าประชุมจะรับประทานอาหารว่างแล้ว บางคนต้องไปเก็บของและ check out กว่าจะกลับเข้าห้องประชุมอีกครั้งก็ประมาณ ๑๑ น.กว่า เราเริ่มด้วยกิจกรรมเพื่อปรับบรรยากาศจากการฟังบรรยายมาสู่ความรู้สึกสบายๆ

กิจกรรมเปลี่ยนบรรยากาศ

ดิฉันพูดถึงเครื่องมือ Action review cycle ทั้ง BAR และ AAR อีกหน่อย ทีมงานแจกกระดาษให้ผู้เข้าประชุมเขียน AAR รวมทั้งแผนการนำ KM ไปใช้ในหน่วยงานตนเอง เราไม่สามารถให้ทุกคนได้พูด AAR ได้เพราะมีเวลาน้อย จึงให้พูดเป็นหน่วยงาน

ช่วงนี้เต็มไปด้วยความเร่งรีบ เพราะทีมงานมากระซิบว่าต้องกินอาหารกลางวันก่อนเที่ยง เนื่องจากจะมีกลุ่มทัวร์มากินอาหารกลางวัน แต่เราก็เสร็จไม่ทันกลุ่มทัวร์ ก็เลยได้ต่อเวลาไปเรื่อยๆ โดยมีคุณนิรันดร์คอยดูต้นทางไว้ว่าพักเมื่อไหร่จึงจะเหมาะ

ดร.กีร์รัตน์กล่าวปิดท้ายว่าอย่างน้อยกิจกรรม ๒-๓ วันนี้ก็ได้สร้างความรู้สึกดีๆ ต่อกัน...ย้ำว่าเป็นเพียงกระบี่เพลงแรก KM จริงๆ คือกระบวนการสำหรับการแสวงหาความรู้ สร้างความรู้ และนำความรู้ไปใช้ เพื่อให้งานของเรามีสัมฤทธิผลที่ดีกว่าเดิม ความรู้ Explicit แสวงหาง่าย แต่ Tacit ยาก จึงเกิดเครื่องมือต่างๆ ที่จะช่วยดึงความรู้ในคนออกมา

ปรัชญาของ KM ให้เล่าความสำเร็จ เพราะถ้าเอาปัญหามาลง วงจะแตกตั้งแต่ต้น ความสำเร็จเป็นเรื่องที่ผ่านปัญหามาแล้ว กระบวนการแบบนี้สร้างการพูดคุย สร้างสัมพันธภาพ...ขยายความสำเร็จ แต่ไม่หมกเม็ดปัญหา....ในที่สุดความรู้ในหนังสือและจากการปฏิบัติจะมาสานกัน มีเป้าหมายจะทำให้งานของเราดีขึ้นกว่าเดิม ถ้าเราไม่ตั้งใจจะให้เกิดสิ่งนี้ ก็ไม่ต้องใช้ KM

กลับไปแล้ว อย่าขีดวงเฉพาะหน่วยงานตนเอง ถ้าในหน่วยมีคนแค่ ๒ คน จะ share กันอย่างไร ต้องไปแลกกับหน่วยงานอื่น กระบวนการจะลื่นไหล ต้องเริ่มจากความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน

ฟัง AAR จากผู้เข้าประชุม อย่างน้อยก็รู้ว่าทุกคนมอง KM เชิงบวก บรรดาอาจารย์อยากให้จัดการประชุมสำหรับอาจารย์บ้าง (เรามีแผนอยู่แล้ว) หลายคนได้ไอเดียที่จะเอา KM ไปใช้ต่อ แต่บางคนอาจจะจับเรื่อง KM ได้เฉพาะการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ก็ต้องคอยติดตามเสริมสร้างความเข้าใจกันต่อไปเรื่อยๆ

เรามีกิจกรรมก่อนลาและร้องเพลงร่วมกัน ดิฉันประทับใจผู้เข้าประชุมทุกคนที่ตั้งใจและร่วมมือทำกิจกรรมต่างๆ กันอย่างเต็มที่ มีความกลมเกลียวกันเป็นอย่างดี ไม่แยกว่าใครเป็นเจ้าหน้าที่ใครเป็นอาจารย์ ไม่มีใครเล็กใครใหญ่กว่ากัน เสียดายตรงที่เวลาสำหรับ workshop น้อยไปนิดและไม่ต่อเนื่อง หากจะจัดให้ได้ดีกว่านี้ ควรมีเวลาสัก ๒ วัน การทำงานของดิฉันร่วมกับทีม OD ก็หนุนเสริมกันได้อย่างดี

เรากินอาหารกลางวันราวๆ ๑๒.๓๐ น. ก่อนออกเดินทางกลับ มวล. ดิฉันเดินทางกับลูกสาวและลูกเขย แวะกินอาหารที่ปากน้ำตาปีช่วงใกล้ ๑๖ น. (อ่านที่นี่)

ส่วนหนึ่งของอาหารมื้อเย็นที่ปากน้ำตาปี

วัลลา ตันตโยทัย

เขียนใน GotoKnow โดย วัลลา ตันตโยทัย
ใน งานที่วลัยลักษณ์

คำสำคัญ (Tags): #km workshop#กั้ง#การจัดการความรู้#การประชุมเชิงปฏิบัติการ#กุ้งก้ามกราม#บ่อแสนวิลล่า แอนด์ สปา#พังงา#มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์

หมายเลขบันทึก: 342016เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2010 13:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:32 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน