เหงา... รอ
ดอกหญ้าริมทาง
ดอกหญ้า... ริมทาง
อ้างว้างท่ามกลาง.. สายลมไหว
เหมือนความอ่อนแอของหัวใจ
ที่เฝ้ารอคอยใคร...
อย่าง..เลื่อน..ลอย
ดอกหญ้า...ดอกเดิม
ยังคงคอยใครคนเดิม...มาเติมฝัน
วันเวลา..หมุนเวียน..เปลี่ยนทุกวัน
มีเพียงฉัน.... คนเก่า...ที่เปล่าดาย
คำสำคัญ (Tags): #ประทาย3
หมายเลขบันทึก: 340297เขียนเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ 2010 10:02 น. ()ความเห็น (2)
..ชีวิตก็เหมือนฤดูกาล....
หากพ้นผ่านพายุฝนมาได้....
รุ้งหลังฝน...พาดโค้งฟ้า...ทุกคราไป
ไม่ว่าเมื่อไหร่...ชีวิตก็ยังคงเป็นของเรา...
..ขอบคุณชีวิตวันนี้..
ชีวิตที่ไม่ผูกไว้กับใครเขา
พบ - ผ่าน..ประสบการณ์..ที่นานเนาว์
ไม่มีใครรักเราเตัวเอง
แวะมาเยี่ยมค่ะ
ขอบคุณสำหรับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่มีค่ายิ่งค่ะ