อิสรภาพเกิดขึ้นเมื่อคุณไม่รู้

อิสรภาพเป็นสิ่งที่ทุกคนแสวงหา.. ไม่ต้องหาจากที่อื่นหาได้ที่ใจเรา

 

ทุกวันนี้เราอยู่อย่างคลุมเครือ..ด้วยมีระบบหลายอย่างที่ล้อมรอบเราอยู่ มิได้เป็นความผิดของเราแต่อย่างไร ด้วยว่ามนุษย์เราเติบโตมาจากสัตว์สังคม..

สิ่งหนึ่งที่คนมักจะแสวงหาคืออิสรภาพ

ซึ่งอิสรภาพนั้นก็รายล้อมอยู่รอบตัวเรา

อยู่ในระบบการ...

เกิด

แก่

เจ็บ

ตาย

รวมอยู่ในลมหายใจของเรา

กระทั่งว่าการถูกจองจำก็ขังอิสรภาพของเราไม่ได้..เพียงเราเข้าใจแลไต่ตรองค่ะ

 

“ชีวิตของเราช่างตื้นเขินและว่างเปล่า เราเป็นคนมือสอง” คำพูดดังกล่าวของ “กฤษณมูรติ” ได้สะท้อนถึงก้นบึ้งแห่งชีวิตของคนสมัยใหม่ได้อย่างกระชับและท้าทายในเวลาเดียวกัน เขาได้ชี้ว่าผู้คนทุกวันนี้พอใจที่จะรับเอาความคิด ความเห็น และสูตรสำเร็จจากภายนอกมาอย่างเซื่องๆ แทนที่จะพยายามแสวงหาด้วยตนเอง เรายอมให้สิ่งต่างๆ มามีอำนาจเหนือเราในทางจิตใจและสติปัญญา เพราะสิ่งนั้นจะช่วยให้เราเกิดความมั่นคงในชีวิต เป็นเพราะเรากลัวที่จะสูญเสียความมั่นคงและความสะดวกสบาย กลัวที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว เราจึงยอมให้ขนบธรรมเนียมประเพณีและผู้ปกครองมากำหนดครอบงำชีวิตเรา ผลคือ เราไม่มีอะไรที่เป็นของเราเอง “ไม่มีอะไรใหม่ในตัวเรา ไม่มีอะไรที่เราได้ค้นพบเพื่อตัวเราเอง ไม่มีสิ่งต้นแบบ ดั้งเดิม และกระจ่างแจ้ง”

แต่นั่นไม่ร้ายเท่ากับการที่เราได้ตกเป็นทาสที่ไร้โซ่ตรวน

เราจะเป็นเสรีได้อย่างแท้จริงก็ต่อเมื่อรู้จักแสวงหาด้วยตนเอง เพราะการแสวงหาด้วยตนเองเท่านั้นที่จะทำให้เราเป็นอิสระจากพันธนาการทั้งมวล การแสวงหานั้นเราต้องหมั่นสังเกตความเป็นไปในตนเอง สังเกตดูความสุข ความทุกข์ ความภาคภูมิใจในความสำเร็จ ความหม่นหมองเมื่อล้มเหลว ตระหนักถึงความกลัว ความวิตกยามประสบสิ่งไม่พึงปรารถนา ทั้งนี้เพราะ “การเป็นอิสระต้องการการตื่นตัวเต็มที่ ตื่นตัวต่อสิ่งที่กำลังเป็นไปในตัวคุณโดยปราศจากการเข้าไปจัดการแก้ไข หรือสั่งมันว่าควรจะเป็นหรือไม่ควรจะเป็นเช่นใด”

บางตอนจากคำนำ อิสรภาพเกิดขึ้นเมื่อคุณไม่รู้ (Freedom from the known) กรฤษณมูรติ

นำมาแนะนำ..ฝากมิตรสหายค่ะ ด้วยอาจค้นพบอิสรภาพที่ว่าพร้อมกัน