แม่มดน้อยเข้า...รัฐสภา
อ่านชื่อเรื่องกันแล้ว...ตกใจกันใช่ม๊า... ไม่ต้องตกกะใจ มันเป็นเรื่องจริงเจ้าค่ะน่าสงสารคนที่รัฐสภา...ตัวป่วนสายฟ้าปรากฏตัวแล้ว.....ตัวใครตัวมัน....ก่อนอื่นอยากบอกว่านิรนามอยู่ที่ไหน..แม่มดน้อยตามหาอยู่....ก่อนหน้านี้แม่มดน้อยทำเสื้อหมายเลข ๙ คนดีของพ่อขึ้นมา ... รายได้ถวายเป็นพระราชกุศล...อยู่ๆเสื้อของแม่มดน้อยเกิดดังขึ้นมา เป็นที่ต้องการมากมาย...เลยต้องตั้งเป็น คณะบุคคล คนดีของพ่อ .....ไม่ใช่เรื่องเล็กซะแล้ว สรรพากรจ๋าแม่มดน้อยขอร้อง...อย่าแกล้งกันเลยนะจ๊ะ......จบเรื่องเสื้อก่อนนะ เดี๋ยวไม่ตรงกับเรื่องที่จะเล่า....วันหนึ่งก่อนจะหลับ มีบุรุษท่านหนึ่งโทรมาชวนไป ลาว กับ เวียตนาม พร้อมกับคณะกรรมาธิการกิจการชายแดนไทย สภาผู้แทนราษฎร...ตกใจหมดเลย....แต่ช้าก่อนนั่นแค่เริ่มต้น...ความที่แม่มดน้อยชอบเดินทาง อยากเห็นโลกกว้าง พี่เค้าชวนเลยเล่นตัวนิดหน่อย (ความจริง say yes! ตั้งแต่ได้ยินแล้ว 555) ความลับเปิดเผย พี่เค้าเล่าว่าจะส่งชื่อบางคนที่แม่มดน้อยรู้จัก ให้เป็นที่ปรึกษา ความขี้โม้ของแม่มดก็เริ่มเลย"หนูเนี่ยเป็นประชาสัมพันธ์สมาคมจิตวิทยาแห่งประไทย 3 ปี แล้วนะ" พี่เค้าหลงคารมเลยขอประวัติ ตอนแรกคิดว่าเค้าพูดเล่น ที่ไหนได้ขอจริง คราวนี้เลยงานเข้า...ง่วงก็ง่วง แต่ความอยากรู้อยากเห็นก็มาก อยากรู้ว่าไอ้ที่เค้าพูดน่ะมันเป็นยังไง......ผล....พี่เค้าบอกว่าแม่มดน้อยตัวแสบคนเนี้ยได้เป็น ...ที่ปรึกษาประธานคณะกรรมาธิการกิจการชายแดนไทย รัฐสภา....ทำไงดีล่ะเลยเป็นไงเป็นกัน.....โม้เท่านั้นแหล่ะ เรื่องจริงไม่ต้องทำอะไรมากหรอก เค้าแต่งตั้งให้เพื่อให้แม่มดน้อยคนนี้ดีใจเล่นๆ แต่ก็ดีอย่างน้อยก็มีสิ่งหนึ่งที่ฝันไว้ ถ้ามีโอกาส แม่มดน้อยอยากให้วิชาศีลธรรมกับประวัติศาสตร์ไทย กลับเข้ามาในหลักสูตรของเด็กนักเรียนของเรา แต่....ก่อนอื่นแม่มดน้อยต้องไม่ให้เสียชื่อตัวเอง เสียชื่อเจ้านาย ยังไงก็ต้องทำประโยชน์ให้กับคณะทำงานเค้าบ้าง ไม่มากก็น้อย....แล้วจะมาคอยเล่าให้ฟังแล้วกันนะคะว่าเรื่องเป็นไงต่อ....
แต่ว่า....วันจันทร์ที่ 15 ก.พ. 53 เนี้ย แม่มดน้อยต้องเดินทางไปกับคาราวาน GMS ไปลาว เวียตนาม ไปค้างที่นครพนม 1 คืนก่อน ไปจนถึงวันที่ 20 แน่ะ.......แม่มดน้อยจะได้ไป ฮอยอัน อยากไปตั้งนานแล้ว อยากเห็นบ้านเมืองเค้าว่าเป็นไงบ้าง กลับมาแล้วหนนูจะเล่าให้ฟังกันนะคะว่าการเดินทางมันเป็นยังไงบ้าง สุข เศร้า เคล้าน้ำตา หรือว่า รื่นเริงสุดๆ เรื่องนี้เป็นการบอกกล่าวให้รู้ว่า...บันทึกเดินทางของแม่มดน้อย...เริ่มเปลี่ยนเส้นทางนิดหน่อย แต่....ไม่ต้องห่วง หนูยังเป็นแม่มดน้อยคนเดิม...เส้นทางสายธรรมคือเส้นทางเดิมที่หนูเลือกเดิน...แต่หนูอยากทำบางสิ่งบางอย่างเพื่อในหลวงและแผ่นดินเกิดบ้าง .... ไม่แน่นะหนูอาจจะทำสิ่งดีให้กับแผ่นดินเกิดได้มากขึ้นก็เป็นได้... หนูขอสัญญาว่าจะไม่ไปร่ายมนต์ หรือแผลงฤทธิ์ให้สภาป่วน แต่สำหรับพี่คนที่พาหนูเข้าไป ป่านนี้คงปวดหัวแย่แล้ว....แต่ว่าสายเกินไป....แม่มดอย่างหนูไม่เดินถอยหลัง...พี่เค้าคงต้องรับศึกกับฤทธิ์ของแม่มดน้อยตัวจ้อยนี้ไประยะนึงแหล่ะ...... นิรนามถ้าว่างเขียนหาหนูด้วยนะ...พี่ๆเพื่อนๆที่ G2K ทุกคนหนูจะไปเที่ยวเผื่อนะคะ อยู่ทางนี้ขอให้รักษาสุขภาพทุกคนนะคะ...กลับมาแล้วหนูจะมาโม้ให้ฟังนะคะ.....อยากให้อ่าน blog ของหนูเยอะๆค่ะ.....ไปนอนแล้วนะคะ บ๊ายบาย
ความเห็น (5)
ดีจังเลยแม่มดน้อย ที่ได้มีโอกาสดีๆ ได้ทำคุณประโยชน์ให้กับประเทศชาติและเยาวชนไทยของพวกเรา ในอนาคตเมื่อเขาเติบใหญ่ แม่มดน้อย คงรับคำขอบคุณแทบไม่ไหว เอาใจช่วยและจะคอยสนับสนุน เมื่อมีโอกาสนะครับ
สวัสดีเจ๊าคุณหญิงอลิสา อื้อไม่ใช่ แม่มดน้อยต่างหาก เฮานึกว่าตัวเองเป็นคุณโยธินซะงั้น แต่ความจริงแล้วตอนเฮาละอ่อนคุณโยธินก็กินเฮาไม่ลงเหมือนกันเน้อ ก่อนอื่นต้องเก็บตกเมลเก่าซะก่อนแต่ก่อนเก็บตกก็ต้องอวยชัยให้พรซะหน่อย ก็ขอ ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ แต่ไม่มีอั่งเปาเน้อแม่มดน้อย แล้วก็ happy valentine's day ชี่นมื่นสุขสมหวังในความฮัก หัวใจ๋เป็นสีชมพู...เอาล่ะเข้าเรื่องกันเลย เฮาฮู้สึกเป็นเกียรติม่วนอ๊กม่วนใจ๋ที่ประธานได้ใส่เสื้อที่เฮาทำบุญ เฮาล่ะจั๊กกะจี้แต่ก็ดีใจเน้อ คราวหน้ามีอะไรก็บอกบุญมาด้วย...ตอนที่แม่มดน้อยได้อ่านเมลฉบับนี้ก็คงอยู่ที่ประเทศนอกแล้วกระมังยังไงๆก็อย่าไปแผลงฤทธิ์ไว้มากนักเน้อเดี๋ยวความสัมพันธ์ระหว่างประเทศจะสะเทือนเมือนแผ่นดินไหวที่เฮติ(เจอตัวป่วน)แต่ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพฮักษาสุขภาพด้วย ก่อนหน้านี้เฮาก็มีงานเยอะขนาด ยะแต่งานสุดท้ายก็ไม่ค่อยสบาย ขนาดตอนต้นเดือน ก.พ. เฮามีนัดบริจาคโลหิต (เฮาบริจาคมายี่สิบกว่าครั้งแล้วเน้อ เข็มเจาะจนแขนพรุนไปหมดแล้ว หมดเลือดขัตติยา ไปหลายกระป๋อง) ก็ไม่ได้ไป ต้องรอไปอีกสามเดือน ที่เล่ามาก็มิได้มีเจตนามาอ้อนแต่ประการใดเพียงแต่เล่าสู่กันฟัง(ทำเป็นพี่เบิร์ดไปได้ แต่เพลงนี้ก็เพราะขนาด) ได้อ่านบันทึกฉบับนี้ก็ต้องรีบเมลมาเพราะแม่มดน้อยตามหาตัวอยู่ แต่ก็ดียังไม่ถึงประกาศจับ เดี๋ยวชาวบ้านจะเดือดร้อน ถึงตอนนี้เฮาเองก็ยังมีงานอีกมากต้องยะให้เสร็จทันเวลายังไงถ้าหายกบาลไปบ้างก็อย่าว่ากันเน้อแต่จะพยายามมาคุยเรื่อยๆ แม่มดน้อยอุตส่าห์ตามหาตัวแล้วเดี๋ยวไม่พอใจขึ้นมาเสยหนังควายเข้าท้องจะเป็นเรื่อง แล้วที่สำคัญยังตั้งชื่อให้เฮาอีกด้วย ชื่อ "นิรนาม"เท่ดี เฮาก็ชอบอีกนั่นแหละ สุดท้ายนี้ก็ฮื่อแม่มดน้อยรักษาสุขภาพให้ดีๆเพราะใกล้วันที่ ๑ มี.ค. แล้วเน้อ สวัสดีเจ๊า...
ดีใจกับแม่มดน้อยด้วยที่ได้รับตำแหน่งใหญ่โต....ยังไงแล้วฝากดูแลอนาคตของเด็กๆ ในภาพด้วยละกันนะจ๊ะ
หวัดดีเจ้าค่ะ...หนูกลับมาแล้ว....ดีใจหรือเสียใจก้อไม่รู้แหล่ะ แต่หนูดีใจที่ได้กลับบ้านเรา เพิ่งรู้ว่าการที่ไปอยู่บ้านเมืองอื่นนานๆยังไงมันก็ไม่เหมือนบ้าน....ก้อวิญญาณหนูเป็นคนไทยนี่นา....ขอบคุณทุกความคิดเห็นที่ส่งมาให้หนู....เพื่อนรัก..แกเล่นส่งมาทั้งรุ่นเลยนะ รุ่นแรกแย้มเนี่ย......5555...ช่วยเป็นกำลังใจให้ชั้นทำให้สำเร็จนะ....อาจช้าไปบ้างแต่ไม่มีคำว่าสายเกินไป...คณะบุคคลคนดีของพ่อ จะเป็นคนส่งเรื่องเข้าหากรรมาธิการการศึกษาซึ่งมันก็คือพวกเรานั่นเองเพื่อนเอ๋ย......ก่อนอื่นต้องบอกว่าขอบคุณนิรนามที่ตอบหนู คิดว่าจะหายตัวไปซะแล้ว...คิดถึงนะเนี่ยเลยต้องเรียกหา....หายเรื่อย...ไป valentine มีความสุขมั๊ยเอ่ย รักษาสุขภาพนะ เดี๋ยวไม่สบายมาก เลยไม่มีคนคุยกะหนูเลย เหงาแย่....คอยอ่านการเดินทางของหนูนะ......
มีอืกเรื่องนึง..ลืมเขียน นิรนามรู้มั๊ย หนูชอบเพลง เล่าสู่กันฟัง มากเลย..... เอาเป็นว่าหนูให้เพลงนี้กับนิรนามนะ....ได้ยินแล้วอย่าลืม..แม่มดน้อยแล้วกัน...