นิราศเบญจม์-บูรพ์


หัดแต่งกลอนนิราศสะท้อนอัตชีวประวัติทางการศึกษา จากโรงเรียนเบญจมราชรังสฤษฎิ์ถึงมหาวิทยาลัยบูรพา

 

 

นมัสการกราบก้ม...........บูชา

หลวงพ่อคู่เบญจม์มา................อยู่ยั้ง

ขอบุญปกปักพา.................... ภัยพ่าย

พรแต่งแหล่งก่อตั้ง................คู่หล้าคือเบญจม์

 

กรพนมก้มกายลงบังคมสา

หลวงพ่อล้วนอยู่คู่เบญจม์มา

ขอบุญพาเบญจม์เชิดชูอยู่ยืนยง

 

นิราศร้างห่างเบญจม์หวนโหยหา

ร่ำเรียนมาสามศกสมประสงค์

พาวิถีผกผันหันขึ้นลง

ชีวิตคงเรียนรู้เมื่ออยู่เบญจม์

 

เรียนมอสี่ทับสิบสี่นี้ซึ้งจิต

เฝ้าครุ่นคิดติดในใจเหหวน

สี่ทับสิบสี่ไฉนใจยียวน

วันวันล้วนแต่เรียนเพียรวิชา

 

แสนกดดันอั้นอัดหวาดหวั่นจิต

เสียจริตซึมเศร้าเหงาหนักหนา

เราขี้เกียจเขาขยันต่างกันมา

แต่เวลาก็ฟูมฟักรักษาใจ

 

ขึ้นมอห้าหาญกล้ามาหมายมุ่ง

ไม่คิดยุ่งมัวเหงาเฝ้าเหลวไหล

จึงเปลี่ยนแปลงตนเองมิเกรงใคร

เป็นบ้าใบ้อย่างที่เห็นเช่นทุกวัน

 

เริ่มพูดมากปากไม่หยุดสุดสงสัย

เกิดอะไรกับเราเฝ้าหวาดหวั่น

ไปเต้นแร้งเต้นกาเฮฮากัน

ร้องเพลงลั่นลั่นอยู่มิรู้อาย

 

ขึ้นมอหกทับสิบสามตามใจคิด

มองชีวิตที่ผ่านมาน่าใจหาย

สิบเจ็ดฝนสิบเจ็ดหนาวเร้าใจกาย

ให้มุ่งหมายมีจิตคิดการควร

 

เป็นผู้ใหญ่ได้แล้วแก้วใจจ๋า

กระซิบมาบอกตนเองตนเองหวน

วาดชีวิตเมื่อเติบใหญ่ไม่เรรวน

แต่ก็ชวนเศร้าจิตผิดพลาดไป

 

มีความรักรักมาว่าเข้มแข็ง

คิดว่าแกร่งแรงเร้าให้ไม่หวั่นไหว

รุ่มแรงรักรักแล้วดั่งแก้วใจ

ท้ายฤทัยพังทรุดหยุดทลาย

 

ต้องจากเพื่อนมอปลายกลายพลัดพราก

จำใจจากจรสุขทุกข์เหลือหลาย

หยดน้ำตาตกช้ำอ้ำอึ้งอาย

ยามสุดท้ายแทนสัญญาก่อนลากัน

 

 

เรียนปีหนึ่งที่มอบูแต่งเติมจิต

ทำชีวิตเซซัดพัดหุนหัน

หลงระเริงวัตถุพัลวัน

ไม่นานนั้นจึงคิดได้หายระเริง

 

ในดวงจิตคิดพลันถึงวันเก่า

ณ วันนี้แสนเศร้าเหงาว้างเวิ้ง

จิตร้อนรุ่มเร้ารุมดั่งสุมเพลิง

จิตเถิดเทิงเปิงเปิดเกิดทดแทน

 

ศึกษาศาสตร์เด็ดขาดมาดหวือหวา

ทุกวิชาเว้นภาษาเก่งเหลือแสน

ครูพันธุ์ใหม่เรียนห้าปีนี้สุดแค้น

เลือกเรียนแผนปกติตามคำชวน

 

เรียนปีหนึ่งซึ้งใจได้บานเบิก

เอิกเกริกฮาเฮเราเสสรวล

ใบหน้าใสผมสวยพลิ้วผิวเนื้อนวล

ทุกสิ่งล้วนแจ่มใสใจเบิกบาน

 

พบคนดีคนหนึ่งซึ้งดวงจิต

เก็บไปคิดเพ้อเจ้อเผลอฟุ้งซ่าน

เหมือนแอบมองเครื่องบินลิ้นลนลาน

ไม่มีสิทธิ์คิดการณ์ให้บานปลาย

 

ขึ้นปีสองต้องสุดช้ำระกำโศก

พบพานโรคเครียดอยู่มิรู้หาย

รายงานทุกวิชามามากมาย

เราแทบตายวิชาเอกเสกสรรมา

 

ทั้งวิเคราะห์อีกเขียนจักต้องเสร็จ

เบ็ดเตล็ดมากมายหลายสิ่งหนา

เคยสุขสันต์กลับสลดทดแทนมา

สองแขนขาอ่อนแรงแห้งเหี่ยวพลัน

 

เรียนปีสามความลำบากนี้สุดโลก

ทั้งความโศกเศร้าจิตคิดไหวหวั่น

ทดลองสอนปอหนึ่งชำนาญกัน

 ทับสองนั้นเด็กเก่งเรื่องนานา

 

ถึงปีสี่ปีสุดท้ายของการเรียน

ต้องพากเพียรเขียนอ่านด้านภาษา

อีกวิชาชีพครูต้องบูรณา

บ่มจรรยาเพาะคุณธรรมสารสัมพันธ์

...

 

ขอเทิดเบญจม์-บูไว้ในดวงจิต

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ปกปักพิทักษ์สันต์

ขอแหล่งเบญจม์-บูอยู่คู่คืนวัน

เป็นมิ่งขวัญปัญญาสถาพร

 

 เกรียงไกร เรือนน้อย

 

หมายเลขบันทึก: 335412เขียนเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2010 21:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

สวัสดีค่ะ

ทางทีมงานขออนุญาตสอบถามที่อยู่และไซต์เสื้อเนื่องในกิจกรรมปีใหม่ของทางเว็บไซต์ที่คุณได้เข้าร่วมค่ะ ทางทีมงานจะจัดส่งของที่ระลึกไปให้ค่ะ ทั้งนี้รบกวนคุณส่งอีเมลแจ้งที่อยู่และขนาดเสื่้อได้ที่ http://gotoknow.org/email/arphawan_s ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท