๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓
เรียน เพื่อนครูและผู้บริหารที่รักทุกท่าน
วันจันทร์ที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เช้าเข้าสำนักงานแวะคุยกับครูที่สโมสร กลุ่มหนึ่งมาแก้ไขการจัดซื้อจัดจ้าง sp2 อีกกลุ่มมาประชุมฟังการชี้แจงการกรอกรายงาน sp2 ทั้ง ๒ กลุ่มต่างบ่นว่างาน sp2 ทำให้เครียดมาก บอกไปว่าเขตก็เครียด สพฐ. ก็เครียด เพราะงบประมาณมากการแข่งขันทางธุรกิจค่อนข้างรุนแรง ไม่ทุจริตและไม่ประมาทพอจะเอาชีวิต(ราชการ)รอดไปได้ในยุคนี้ ผู้อำนวยการโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยรังสิตมาพบ เพราะเพิ่งมารับตำแหน่งใหม่ เนื่องจากมีเวลาคุยกันน้อย จึงขอนั่งรถไปนนทบุรีด้วย ให้รถโรงเรียนขับตามไปรับกลับ ถือเป็นนวัตกรรมการบริหารอีกแบบหนึ่ง ต่อไปจะนำไปใช้บ้าง ได้นั่งคุยกันไปในช่วงที่เดินทาง แม้ท่านจะย้ายมาใหม่ แต่ด้วยประสบการณ์ ความรู้ความสามารถ และความตั้งใจ คาดว่าจะนำพาโรงเรียนไปสู่มาตรฐานสากลได้ไม่ยาก ได้ฟังแนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนและการบริหารงานโรงเรียน เชื่อว่าอีกไม่นาน โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัยรังสิตจะเกิดการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด ถึงสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษานนทบุรี เขต ๑ บริเวณศูนย์ราชการ ถนนรัตนาธิเบศร์ วันนี้เต็มไปด้วยรถที่จอดกันจนแทบขยับไม่ได้ หากขับรถมาเองจะเป็นเรื่องลำบากพอสมควรในการหาที่จอดรถ ขึ้นไปห้องประชุมชั้น ๒ ตึกสร้างใหม่ เพื่อร่วมประชุมคณะกรรมการรับรองผลการประเมินนักเรียนและโรงเรียนเพื่อรับรางวัลพระราชทาน ประจำปี พ.ศ. ๒๕๕๒ ซึ่งมีผู้เชี่ยวชาญ จาก สพฐ. คุณวัฒนาพร ระงับทุกข์ เป็นประธานการประชุม ขอบเขตการคัดเลือกของกรรมการคณะนี้ครอบคลุมจังหวัดนนทบุรี นครปฐม สมุทรสาคร สมุทรปราการ และปทุมธานี การประเมินได้แบ่งกรรมการเป็นหลายชุดตามขนาดโรงเรียน เมื่อกรรมการจัดลำดับคะแนนแล้วจึงนำมาให้ที่ประชุมใหญ่รับรองผล เพื่อนำเสนอกระทรวงศึกษาธิการพิจารณาและประกาศผลอย่างเป็นทางการต่อไป เที่ยงเขาเลี้ยงข้าวแต่ไม่อยู่กิน กลับมาแวะกินเกาเหลาเป็ดพะโล้ย่านถนนราชพฤกษ์ กลับสำนักงานแวะห้องประชุมชั้น ๓ เยี่ยมครูที่มาอบรมการรายงานข้อมูล sp2 ต่างฝึกลงข้อมูลจากโปรแกรมใน Notebook ต่างกับเมื่อ ๒ – ๓ ปีที่แล้วต้องแบกคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะพะรุงพะรังดูแล้ววุ่นวาย บ่ายนั่งทำงานแฟ้มเอกสารจนเย็น ลงไปสโมสรฟังเพลงจากนักร้องประจำวง ก่อนกลับบ้านพักผ่อน
วันอังคารที่ ๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ ถึงสำนักงานเช้ากว่าปกติเพราะวันนี้โรงเรียนมารับข้อสอบ O-NET ชั้น ป.๖ เจ้าหน้าที่ในสำนักงานได้รับมอบหมายให้ออกตรวจเยี่ยมสนามสอบทุกโรงเรียน พร้อมนำค่าตอบแทนการปฏิบัติงานไปมอบให้ครูที่โรงเรียนด้วย สาย ๆ สำนักงานจึงเงียบเหงา แวะเยี่ยมกลุ่มอำนวยการ กำลังคิดหาหนทางช่วยเจ้าหน้าที่ให้ทำงานสะดวก ผู้มาติดต่อราชการได้รับบริการที่ดีและรวดเร็วขึ้น คงต้องทดลองรูปแบบที่คิดได้ไปเรื่อย ๆ บางวิธีก็เป็นของเก่าที่เคยทำแต่เลิกไป นำมาลองใช้ใหม่ การทำงานกับคนต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่างที่จะจูงใจให้เกิดประสิทธิภาพในการทำงาน ประเทศที่เจริญทั้งหลายจึงค้นคิดสิ่งประดิษฐ์มาใช้แทนคน เช่น สถานีบริการน้ำมันแบบเติมด้วยตนเอง การเบิกถอนเงิน หรือบางหน่วยงานจ้างหน่วยบริการไปเลย เช่น ไฟฟ้าหรือประปา ให้บริษัทเซเว่นอิลิฟเว่น เก็บเงินให้ หรือการรับสมัครเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย ทั้งนี้แม้จะเสียค่าบริการบ้างแต่ก็ประหยัดทางด้านบริหาร บางรายการผลักภาระให้ลูกค้าจ่ายเองได้ด้วย แนวโน้มหน่วยงานภาครัฐในอนาคต อาจหันมาใช้บริการมืออาชีพเหล่านี้มากขึ้น เพราะประหยัดกว่าจ้างคนเอง ผู้รับบริการสะดวกสบายในการใช้บริการ ไม่ต้องรอไม่ต้องรองรับอารมณ์จากเจ้าหน้าที่ผู้ไม่มีจิตบริการ นั่งทำงานแฟ้มเอกสารจนเกือบ ๑๑ นาฬิกา จึงเดินทางไปเยี่ยมสนามสอบ O-NET เริ่มจากโรงเรียนอนุบาลปทุมธานี สอบถามผู้อำนวยการโรงเรียน ผอ.สิงโต แก้วกัลยา และกรรมการคุมสอบเขาบอกว่าเรียบร้อยดี นักข่าวจาก MSS เคเบิ้ลทีวีตามมาทำข่าวการสอบครั้งนี้ด้วย ออกจากโรงเรียนมาแวะทานอาหารกลางวันที่ร้านอาหารเชิงสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันออก เป็นอาหารตามสั่ง รสชาติปานกลาง อิ่มแล้วเดินทางเข้าถนนปทุมธานี-รังสิต เลี้ยวซ้ายเมื่อถึงถนนวิภาวดี-รังสิต ตรงไปประมาณ ๓ กม. เลี้ยวซ้ายเข้าซอยไปอีกประมาณ ๓ กม. ก็ถึงโรงเรียนบุญค้มราษฎร์บำรุง ท่าน ผอ.ยุทธศักดิ์ รวินิจ และท่านรองฯวิภาดา แสงสุวรรณ มาต้อนรับ พาไปชมห้องควบคุมระบบไฮเทคของโรงเรียน สามารถส่งภาพและเสียงจากห้องนี้ไปยังห้องเรียนทุกห้องได้ ครูมีความสามารถด้านคอมพิวเตอร์และโสตทัศนศึกษา คือครูจำนงค์ มูลผล จนสามารถสร้างหนังแผ่นได้ จึงมีกิจกรรมนักเรียนนำเสนออย่างหลากหลาย โรงเรียนบุญคุ้มราษฏร์บำรุงเป็นโรงเรียนใหญ่อยู่ในชุมชนใหญ่ อบจ.ปทุมธานี สร้างอาคารเรียน ๕ ชั้นให้ ๑ หลัง นอกนั้นเป็นรุ่นเก่าและเก่ามาก แต่สามารถใช้งานได้ทุกหลัง หลังในสุดที่ตั้งขวาง กำลังจะปรับเป็นห้องประชุมขนาดใหญ่ แนะนำว่าเวลาจะปรับปรุงอย่าลืมสร้างห้องน้ำภายในให้เพียงพอ พื้นที่ว่างระหว่างอาคารหากได้มุงหลังคาโค้งจะใช้สอยได้อเนกประสงค์ โรงเรียนรอความหวังจาก อบจ. ปทุมธานี สำหรับงบปกติเขาคงไม่หวังกันแล้ว กลับเข้าสำนักงานลงชื่อแฟ้มเอกสารจนเย็น
วันพุธที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เช้าไปอำเภอลาดหลุมแก้ว บอกคนขับรถว่าขอเยี่ยมโรงเรียนประถมศึกษาชายแดนของเขต ๑ ใช้เส้นทางปทุมธานี-นพวงศ์ จนไปเชื่อมสายสุพรรณบุรี ต้องวกไปกลับรถเข้าสายบางเลน จนไปถึงคลองลากฆ้อน จึงเลี้ยวซ้ายตรงเชิงสะพาน เลียบคลองไปสักพักก็ถึงโรงเรียนวัดเขกขัมมาราม ของ ผอ.สมร ปาโท เห็นสีสรรและไม้ดอกไม้ประดับบอกได้เลยว่าโรงเรียนนี้ดูดี พื้นอาคารสะอาด ห้องสมุด ห้องพิเศษก็ดูดี ด้านหลังโรงเรียนเป็นทุ่งนาเขียวขจี ได้เดินดูจนไปถึงโรงอาหาร ทักทายแม่ครัวที่โรงเรียนจ้างมาประกอบอาหาร นักเรียนส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม อาหารจึงต้องเป็นไก่และปลา ไปเยี่ยมห้องสอบ O-NET กรรมการคุมสอบสับเปลี่ยนมาจากโรงเรียนใกล้เคียง ถามว่าได้ค่าตอบแทนการทำงานหรือยัง เขาบอกว่าได้แล้ว ปีนี้ดีจัง ปีที่แล้วต้องรอ ๖ เดือน เรื่องนี้ต้องยกความดีให้เจ้าของโครงการ ศน. อินทิรา หิรัญสาย เดินเยี่ยมห้องเรียนจนครบทุกห้อง วกกลับมาทางเดิมเลียบคลองลากฆ้อนขึ้นไปทางเหนือมาแวะโรงเรียนคลองลากฆ้อน ของ ผอ. สักรินทร์ ยะลา โรงเรียนอยู่ติดมัสยิด ห้องเรียนห้องประกอบจัดแล้วดูดี โดยเฉพาะห้องสมุด มีหนังสือมาก มีปัญหาเรื่องแสงที่น้อยไปหน่อย เพราะหน้าต่างเป็นบานไม้จึงดูทึบ แต่มั่นคงดี มะม่วงหน้าโรงเรียนกำลังมีลูก เลยจองไว้ต้นละลูก เดินดูห้องเรียนให้นักเรียนอ่านหนังสือให้ฟัง มีบางคนที่อ่านช้าแต่ส่วนใหญ่อ่านกันคล่องและอยากอ่านให้ฟัง เลียบคลองขึ้นไปเรื่อย ๆ เลี้ยวขวาเข้าโรงเรียนสว่างราษฎร์บำรุง ของ ผอ.ปราโมทย์ ภูมิจันทร์ โรงเรียนนี้เน้นต้นไม้พูดได้ มีสุภาษิต คำพังเพย ติดไว้ทุกแห่งหน อาคารเรียนจัดตกแต่งดี เพราะผู้บริหารมีหัวทางศิลปะตกแต่ง บ่อเลี้ยงปลาขนาดใหญ่น้ำลึกไม่เคยแห้ง เป็นแหล่งอาหารโปรตีนของนักเรียนและชาวบ้าน มีศาลาท่าน้ำลงไป ต้องระมัดระวังเด็กเล็กที่ว่ายน้ำไม่เป็นลงไปเล่นเหมือนกัน บ้านพักครูปรับปรุงใหม่ มีครูพักอาศัย ๑ หลังอีก ๑ หลังรอครูบรรจุใหม่ คอมพิวเตอร์มีมากแม้ดูภายนอกจะเป็นรุ่นเก่าแต่ฮาร์ดแวร์ภายในได้ปรับปรุงจนใช้การได้ดี เห็นโรงเรียนชายขอบ ขนาดเล็กทั้ง ๓ โรงแล้วสบายใจ ครูส่วนใหญ่มีถิ่นฐานในละแวกเดียวกับโรงเรียน มีกำลังใจดี ผู้บริหารเอาใจใส่ทั้งสถานที่ ทั้งครูและนักเรียน ที่สำคัญชุมชนร่วมมือดีมาก ตัดผ่านเข้าทางลัดหน้าโรงเรียนมาออกคลองสายเดียวกับวัดเจดีย์หอยถึงบ้านหน้าไม้เลี้ยวขวาผ่านโรงเรียนจุฬาภรณ์ราชวิทยาลัยไปโรงเรียนสังฆรักษ์บำรุง ของ ผอ.วีระพงษ์ ประดิษฐ์ ที่ตั้งติดถนนใหญ่ มีอาคารหลักหลังเดียว ผอ.โรงเรียนมาจากโรงเรียนปทุมวิไลเพิ่งแต่งตั้งใหม่จึงวางแผนพัฒนาโรงเรียนหลาย ๆ เรื่อง เที่ยงแวะกินข้าวแกงปากทางเข้าโรงเรียน วันนี้มีลูกค้ามาก ส่วนใหญ่เป็นคนงานของบริษัทในละแวกนั้น กลับสำนักงานทำงานแฟ้มเอกสาร บ่ายคณะรองผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ มาเยี่ยม ประกอบด้วยท่านรองฯ บุญรอด พุทธารักษ์ ท่านรองฯ วาสิฏฐา อินทรสมบัติ ท่านรองฯ ชุมพล วีระไพศาล มีนายอำนวย มั่นคง เป็นพนักงานขับรถ คณะไปเยี่ยมรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ นายชินวรณ์ บุณยเกียรติ เห็นพอมีเวลาจึงแวะมาเยี่ยมในฐานะที่เป็นอดีตผู้บังคับบัญชา ได้ให้ความเห็นเกี่ยวกับการแก้ปัญหาต่าง ๆ ในเพชรบุรี เขต ๒ สมัยที่รับราชการที่นั่นสถานการณ์ไม่มีอะไรรุนแรง ทุกคนทำงานแข็งขัน ร่วมกันพัฒนาอาคารสถานที่และระบบงานไว้มาก พอว่าง ผอ.เขต จึงมีปัญหาตามมาหลายเรื่อง ผมเองก็พยายามช่วยแนะนำประคับประคองเหตุการณ์ไว้รอ ผอ.เขต ท่านใหม่ไปบริหารจัดการ พาเยี่ยมชมสโมสรเพื่อนำไปปรับปรุงที่เพชรบุรี เขต ๒ เพราะได้สร้างไว้ให้เหมือนกัน แต่ไม่ทันเสร็จสมบูรณ์ก็ย้ายเสียก่อน อยู่กันเกือบ ๑๘ นาฬิกาส่งแขกแล้วกลับบ้านพักผ่อน
วันพฤหัสบดีที่ ๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ เช้านัดหมายจากเจ้าหน้าที่ สพฐ. ว่าจะพบกันที่เขต ก่อนเดินทางไปโรงเรียนมัธยมวัดหัตถสารเกษตร เพื่อเก็บข้อมูลภาคสนาม กรณีโรงเรียนจะเปลี่ยนชื่อโรงเรียนเป็นชื่อพระราชทาน ถึงสำนักงานทราบข่าวว่าเขาเปลี่ยนใจเดินทางตรงไปโรงเรียน ไม่แวะที่เขตแล้ว ที่โรงเรียนมีท่านรองฯมานะ พุ่มบัว คอยอำนวยความสะดวกร่วมกับท่าน ผอ.วิไลวรรณ วรังครัศมี จึงมอบหมายงานด่วนทั้งหลายให้ท่านรองฯครรชิต หิรัณยหาด ทำแทน เที่ยงจึงขับรถลงใต้ เพราะทราบว่าพ่อจะเข้าผ่าตัดที่โรงพยาบาลพัทลุง ได้ประสานการอำนวยความสะดวกต่าง ๆ จากเพื่อนร่วมรุ่นมัธยมศึกษา “เขียวเหลือง ๑๖” คุณประหยัด อินทองปาน และคุณหมอสมพร ชุมช่วย จนได้ห้องพิเศษ มาแวะให้น้อง ๆ ในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบุรี เขต ๒ เยี่ยมที่สถานีบริการน้ำมันท่ายาง ไม่มีเวลาจะแวะสำนักงาน เขาหอบผลไม้เมืองเพชรมาฝากอีกหลายถุง เส้นทางค่อนข้างโล่ง มาถึงชุมพรประมาณ ๑๘ นาฬิกา ผ่านหลังสวนประมาณ ๑ ทุ่ม ถึงอำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี ๓ ทุ่ม ทุ่งสง ๕ ทุ่ม ถึงพัทลุงเที่ยงคืนพอดี
วันศุกร์ที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ อาหารเช้าเป็นข้าวแกงปักษ์ใต้ขนานแท้รสชาติเมืองลุงที่ห่างเหินกันไปนาน ตามด้วยกาแฟโบราณรสเข้มข้น บนถนนสายดอนยอ หลังตลาด เข้าไปจัดการเกี่ยวกับโรงพยาบาลจนเรียบร้อยในภาคเช้า หมอนัดผ่าตัดไว้แต่ต้องเลื่อนไปเรื่อย ๆ เพราะคนไข้ความดันสูง จึงกลับไปพักโรงแรมวังมโนราห์ ของ อบจ.พัทลุง ที่นี่เขาลดค่าห้องให้ข้าราชการ ๑๐ % ที่พักสะดวกสบาย กลับไปโรงพยาบาลอีกรอบ การผ่าตัดเรียบร้อยเกือบ ๑๗ นาฬิกา ไม่มีปัญหาแทรกซ้อนใด ๆ เพราะเป็นการผ่าตัดเล็ก ประมาณ ๑ ทุ่ม ผอ.สมใจ บุญเรืองขาว คุณประหยัด อินทองปาน คุณดรุณ ช่วยบำรุง และเพื่อนร่วมรุ่นอีก ๒ – ๓ คน ชวนมาทานข้าวที่ร้านอาหารตรงแยกท่ามิหรำ อยู่กันเกือบ ๓ ทุ่มจึงแยกย้ายกันไป
วันเสาร์ที่ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๓ โรงแรมเขาแถมอาหารเช้าให้ แต่ไม่ได้ใช้บริการ เพราะคุณสมหวัง เรืองเพ็ง นายอำเภอศรีบรรพต เพื่อนร่วมรุ่น นปส. ๕๓ นัดไปทานที่ร้านกาแฟโลกยามเช้าใกล้ กศน.พัทลุงเป็นพวกข้าวต้ม ติ่มซำ ข้าวมันไก่ แวะมาเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลอีก ๑ รอบเห็นอาการดีแล้ว จึงเดินทางกลับ มาแวะทานข้าวกลางวันที่อำเภอเวียงสระ จังหวัดสุราษฎร์ธานี ทานมื้อเย็นประมาณ ๒ ทุ่มที่ร้านต้นม่วง เพชรบุรี ถึงบ้านเกือบ ๕ ทุ่ม
นิทานก่อนจากของฝากสัปดาห์นี้เป็นเรื่อง “เปลี่ยนแพะให้เป็นหมา” เป็นนิทานของอินเดียมหาสมุทรแห่งปัญญา นานมาแล้วมีชายคนหนึ่ง ผมสมมุติให้ชื่อ นาย ก (ผมไม่ได้พิมพ์ ก ไก่ ติดกันนะครับ) อยากได้ลูกแพะมากๆ จึงไปซื้อแพะที่ตลาด แต่ปรากฏว่า ลูกแพะซึ่งเหลืออยู่เพียงตัวเดียว ถูกซื้อตัดหน้าไป โดยนาย ข นาย ก อยากได้มากถึงมากที่สุด จึงออกอุบายเพื่อจะช่วงชิงแพะ (ผมพิมพ์แบบออก แอคติ้ง ไปหน่อย) จึงได้จ้างวาน ชาย สามคน และวางแผนปรึกษากัน เสร็จสรรพ เรียบร้อย ระหว่างทางที่ นาย ข อุ้มลูกแพะ เพื่อจะนำกลับบ้าน ชายคนแรกที่นาย ก จ้างมา ก็เข้ามาพูดกับ นาย ข ว่า "หวัดดีครับ ลูกหมา น่ารักดีนะครับ" นาย ข ก็บอกว่า เปล่าหรอกครับ นี่มันลูกแพะต่างหาก แต่นายคนนั้นบอกว่าดูไงๆ ก็หมาชัดๆ ทั้งสองก็เถียงกัน แล้วนายคนนั้น ก็เดินผ่านไป นาย ข ถึงเดินทางต่อ และแล้ว ชายคนที่สอง ก็เดินผ่านมา และทักนาย ข ว่า "ซื้อลูกหมาจากไหนครับ ในเมืองหรือ " นาย ข ก็เริ่ม งง และบอกว่า แหกตาดูให้ดีๆ นี่มันแพะนะ ไม่ใช่หมา ทั้งสองก็ยืนเถียงกันนานสองนาน และชายคนที่สอง ก็เดินจากไป นาย ข เริ่มงงว่า เกิดอะไรขึ้นและชักไม่แน่ใจว่า ที่ตนอุ้มอยู่ มันแพะหรือหมากันแน่ และแล้ว นายคนที่สาม ก็เดินผ่านมา และทักนาย ข ว่า "ทำไมไม่หาเชือกผูกปลอกคอหมาล่ะครับ คุณจะได้ไม่ต้องอุ้มให้เมื่อย จูงเอาสิครับ" ได้ยินดังนั้น นาย ข รีบวาง ลูกแพะลงและเดินกลับบ้านอย่างด่วนๆ โดยไม่หันกลับมามองลูกแพะอีกเลยนาย ก เห็นดังนั้นเลยเข้ามา รีบเข้ามาอุ้มลูกแพะ กลับไปเลี้ยงที่บ้านโดยทันที ปัจจุบันหลายเรื่องหลายราวก็ทำนองเดียวกับนิทานเรื่องนี้ จึงต้องหนักแน่นดุจแผ่นผา จึงจะปกป้องแพะไม่ให้กลายเป็นหมาได้
กำจัด คงหนู
ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปทุมธานี เขต ๑
สวัสดีค่ะท่านผอ. คิดถึงท่านนะคะ...ฝากเยี่ยมพ่อด้วยความเป็นห่วงอย่างยิ่ง...ด้วยค่ะ...เพราะมีแม่อายุ 82 อยู่ด้วยจึงรู้ว่าคนแก่ต้องการกำลังใจจากลูกหลานมากมายแค่ไหน...อ่านนิทานท่านจบที่ไร...อดยิ้มไม่ได้ทุกที...จริงอย่างท่านพูด...ทุกวันนี้...ทุกคนต้องหนักแน่นดุจแผ่นผาจึงจะ...อยู่รอดปลอดภัย...โดยเฉพาะท่านผู้บริหาร...ไม่งั้นลูกน้องตายอย่างเขียดแน่ ๆ ...โชคดีที่โรงเรียนมีผู้บริหารที่มีเมตตาธรรมสูง...จึงอยู่กันอย่างมีความสุข...ไม่กลายเป็นหมา...ชื่นชมในความขยันของท่าน.. (อีกแล้ว)...ชอบการที่ท่าน
walk around..มากกกกก....มันทำให้ลูกน้องได้ตื่นตัวตลอดเวลา...เคยเรียนมา...เขาบอกว่า...เจ้านายต้องสร้างความเครียด..(นิดหน่อยนะ)...ให้ลูกน้องบ้างเพื่อเป็นการกระตุ้นให้ลูกน้องตื่นตัว...เป็นการยากนะคะที่จะบริหารงานแล้ว...ได้ทั้งใจ...และได้ทั้งงานจากลูกน้อง...แต่ดูท่าน..น่าจะได้ทั้งสองอย่าง...ขอคารวะ...อยากมีส่วนได้ร่วมเดินทางไปศึกษาดูงานยังต่างประเทศกับ อบจ.บ้างจัง...พิจารณาครูผู้น้อยไปบ้างน่าจะดี...555555
อยากเรียนถามท่านผอ.ว่าเดือนกพ.-พค.53 นี้จะมีเรียกเอกภาษาไทยเพิ่มไหมครับ และประมาณกี่อัตรา ช่วยตอบด้วยนะครับ เพราะดูจากการทำงานท่านทำงานได้ไวและดีมากครับ
อัตราเกษียณก่อนกำหนดวิชาเอกภาษาไทย ว่าง ๑๑ อัตรา ลองคาดคะเนกันดู
หนูเป็นพนักงานราชครู เอกเคมีอยากทราบว่าเอกเคมีจะมีการเรียกบรรจุอีกหรือค่ะ เนื่องที่ผ่านเอกเคมี เอกชีวะ ถูกเรียกบรรจุน้อยมากตั้งแต่สอบบรรจุตอนนี้ก็ประมาณ 9 เดือน เรียกไปแค่ 3 คน 3เดือน ต่อหนึ่งคน ขอผอ.เขตเมตตาเรียกบรรจุให้ด้วยนะค่ะตอนนี้เหลือแค่ 5 คนเท่านั้นถ้าที่ปทุมธานีไม่เรียกกรุณาให้เขตยืมบัญชีด้วยขอบคุณค่ะ
ดีใจที่มีโอกาสได้อ่านบล็อคของท่าน เพราะ ได้ทราบข่าวคราวความเคลื่อนไหวและเรื่องราวของทางราชการจากท่าน และยังได้อ่านวาระการประชุมจากเว็บของเขต
รู้...ไม่ทุกเรื่อง ก็ยังดีกว่าไม่รู้อะไรเลย เพราะที่โรงเรียนไม่เคยมีการประชุมเลย จริง ๆ นะคะท่าน เป็นความสัตย์จริง ผอ.ไปประชุมอะไรมา ไม่เคยมาประชุมหรือเล่าอะไรให้ฟังเลย ครูในโรงเรียนเอง ใครรู้อะไรมาก็อาศัยบอกต่อ ๆ กัน วังเวงใจไหมคะ ไม่อยากจะรบกวนใจท่านนักหรอกค่ะ เพราะคะเนว่า ท่านคงไม่ยินดีกับเรื่องการร้องเรียนต่าง ๆ
จากที่ติดตามอ่าน ท่านก็ไม่ชอบให้ครูในโรงเรียนแตกความสามัคคีกัน แต่นี่ไม่ใช่เรื่องความไม่ลงรอย หรือแตกความสามัคคีนะคะ เพราะเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาจะไปบังอาจชี้แนะเรื่องการบริหารแก่ผู้บริหารโรงเรียนก็คงไม่เหมาะนัก จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ดี
คิดซะว่ามีใครคนหนึ่งปรับทุกข์กับท่านก็แล้วกันนะคะ และหวังจะได้รับความเมตตาจากท่าน กำชับผู้บริหารโรงเรียนให้มาประชุมที่โรงเรียนบ้างได้ไหมคะท่าน ไม่จัดการบริหารโรงเรียนให้สมตำแหน่งก็ไม่ว่า ขอแต่ช่วยประสานระว่างเขตกับโรงเรียน ระหว่างโรงเรียนกับหน่วยงานต่าง ๆ บ้างก็ยังดี
ขอบพระคุณค่ะ
สัสดีค่ะท่าน ผอ. และชาวโลก....ครูปทุม...มีเรื่องอย่างนี้ด้วยรึในจังหวัดเรา...น่าวังเวง....อย่างที่ท่านบอกจริง ๆ โชคดีที่โรงเรียน ผอ.ท่านมีอะไรคอยบอกข่าวลูกน้องอยู่ตลอดเวลา...บอกจนลูกน้องจำไม่หวาดไม่ไหว...ท่านก็จะคอยเตือนอยู่เรื่อย...เช่นเรื่องการขอมีวิทยฐานะ...ก็คอยกระตุ้นให้ติดตามข่าว...ลูกน้องเสียอีก...ต้องคอยถามผอ....ก็ถือเป็นโชคดีของพวกเราชาวคลองหลวง...ที่มี ผอ. เป็นคนทันสมัย...ทันเหตุการณ์...และที่สำคัญ...เห็นลูกน้องสำคัญที่สุด...ในองค์กร...โชคดีไหมละ.....ก็ขอเป็นกำลังใจให้ครูปทุมสู้ ๆ นะ...เปิดเว็บ สพท. ดูทุกวันก็จะรู้ข่าวใหม่ ๆ ไม่ต้องไปง้อ ผอ. ก็ได้...อ่านเรื่องเล่าของ ผอ.เขต ก็พอจะรู้ความเคลื่อนไหวของการศึกษาและโรงเรียนต่าง ๆ ในปทุมมากมาย...นี่กลับถึงบ้าน...อันดับแรก...เข้าเลย....เรื่องเล่าจากเจ้าพระยา
คุยกับ ผอ. เขตบ้างเป็นครั้งคราว วันนี้สอนเด็ก...เด็กใช้คำว่า...จิตใจจะได้ไม่มืดหมอง...ฟังแล้วโดน...ใจมากเลย...ชอบที่เด็กใช้คำ...มืดหมอง....คิดได้ไง....เล่าให้ฟังว่า..บางทีเราก็เรียนรู้จากเด็ก...ได้เหมือนกัน เหมือนท่านผอ.เขต เคยพูดไว้...และประทับใจเด็กที่ อบต. ปั้นให้เป็นมัคคุเทศน์น้อย พาทัวร์วัดโบถส์รู้สึกว่าอยู่ ป. 4 โรงเรียนวัดเชิงท่า...กับโรงเรียนอะไรน้า...จำไม่ได้แล้ว...พูดเก่งมาก...พาไปลูบฆ้อง...บอกว่า...คนเราจะเสียเมื่อไรก็ไม่รู้ ดังนั้นต้องขยันทำบุญ....เขาพูดให้เราไม่ประมาทในชีวิต....ขอชื่นชมครูที่สอนและ อบต.....สู้ ๆ นะ ครูปทุม...เป็นกำลังใจให้...
สวัสดีค่ะ ท่าน ผอ. เข้าเว็บไหมคะวันนี้....เข้าบ่อย ๆก็ดีนะคะมีลูกน้อง...วังเวงใจอยู่...อิอิ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ...(ขอดัดจริตเป็นฝรั่งหน่อยนะคะ)..จะได้อินเทรนด์...คริคริ...วันนี้พาเด็กไปร่วมกิจกรรมเสริมสร้างคุณธรรมในสถานศึกษา (Sp2) ที่ปทุมวิไล ชอบที่ ผอ.กิจจาพูด...จะสอนเด็กให้โตหัว...โตตัว...โตใจ...น่าลอง...เพราะทุกวันนี้เด็กจะโตหัวซะเยอะ...ใจเล็กนิดเดียว...และจะทำอย่างไรให้เด็กวิเคราะห์สังคมเป็น...เพื่อความอยู่รอด ปลอดภัย...ไม่มีอะไรค่ะ...เข้ามาทักทายแล้วจะไปนอน...พรุ่งนี้...ขออนุญาตเอานิทานเวียดนามของท่านไปเล่าให้เด็กฟังหน้าเสาธง...เป็นวิชาชีวิต...ขอบพระคุณท่านมาก...
เช่นเคย....ด้วยความเคารพจริง ๆ
"The illiterate of the 21 century are not those who can read and write,those who cannot learn,de-learn and re-learn"
คนโง่ในศตวรรษที่ ๒๑ ไม่ใช่คนที่อ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ แต่เป็นคนที่เรียนรู้อะไรไม่เป็น ไม่สามารถทิ้งความรู้เดิม และสร้างความรู้ใหม่ได้
อัลวิน ทอล์ฟเลอร์
ภายใต้วาทะดังกล่าว ทุกคนจึงสามารถเป็น "the illiterate" ได้ทั้งหมด หากเราไม่ยอมเรียนรู้เพื่อเปลี่ยนแปลงวิธีคิดและวิธีการมองโลกใหม่ๆที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
<a href="http://glitter.kapook.com/category.php?category_id=3&sid=5231f5b569d7737f3b48641830191457" target="_blank"><img src="http://i.kapook.com/glitter/2010/th/01/T260110_08CM.gif" border="0" alt="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..." title="คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ..."></a>
ด้วยความเคารพค่ะ
ขออภัยค่ะข้อความข้างบน glitter ไมขึ้นค่ะ...งั้นตรุษจีนปีนี้...ซินเจียยู่อี่...ซินนี่ฮวดไช้...รวย...รวย...รวย...ด้วยความเคารพค่ะ
ท่านผอ.คะ
เป็นปลื้มมากที่โรงเรียนบุญคุ้มราษฎร์บำรุงของเรา ได้เข้าไปอยู่ในเรื่องเล่าเจ้าพระยาด้วยความดี ความเก่ง ของคุณครูของเราที่ตั้งใจในการทำงานเป็นอย่างมากสามารถด้านคอมพิวเตอร์และโสตทัศนศึกษา คือครูจำนงค์ มูลผล เห็นได้ว่า เมื่อเป็นเพชรแล้วอย่างไรเสียเพชรก็ส่งประกายเพชรได้ทุกเมื่อ และขอขอบคุณมายังอีกหลายๆท่านที่ให้การสนับสนุนโรงเรียนด้วยดีเสมอมาอาทิเช่น ท่านนายกชาญ พวงเพ็ชร คณะเทศมนตรีทุกท่าน คณะผู้บริหารทุกคน ท่านผู้อำนวยการยุทธศักดิ์ ราวินิจ คณะครูของโรงเรียนตลอดทั้งคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานของโรงเรียนทุกๆท่านที่ได้ประสานแรงใจและแรงเชียร์จนเราได้อาคารเรียน ๕ ชั้น ๑ หลัง และโดมหลังคาโค้งที่ จะใช้สอยได้อเนกประสงค์ที่กำลังจะตามมาในอนาคตอันใกล้นี้ และขอกราบขอบพระคุณท่านผอ.ที่ได้กรุณาให้ความคิดเห็นชี้แนะ ห้องประชุมที่เรามีดำริว่าจะสร้างเพื่อบริการคณะครู ชุมชน และส่วนราชการต่างๆที่จะมาใช้ในโอกาสหน้า ซึ่งกำลังจะปรับเป็นห้องประชุมขนาดใหญ่ ที่ท่านแนะนำว่าเวลาจะปรับปรุงอย่าลืมสร้างห้องน้ำภายในให้เพียงพอ เราก็ขอน้อมรับไว้ด้วยความยินดีค่ะ เมื่อวันที่ 11 กพ. 2553 ได้พาเด็กและคุณครูไปร่วมกิจกรรมเสริมสร้างคุณธรรมในสถานศึกษา (Sp2) ที่ปทุมวิไล ชอบที่ ผอ.กิจจาพูด...จะสอนเด็กให้โตหัว...โตตัว...โตใจ...น่าลอง...เพราะทุกวันนี้เด็กจะโตหัวซะเยอะ...ใจเล็กนิดเดียว...และจะทำอย่างไรให้เด็กวิเคราะห์สังคมเป็น...เพื่อความอยู่รอด ปลอดภัย.ของตัวเด็กเองและอนาคตของประเทศชาติ มีนิทรรศการที่คุณครูและเด็กๆร่วมกันจัดอย่างยิ่งใหญ่ สมเจตนารมย์ของงาน การแสดงน่ารักๆจากเด็กๆ รวมทั้งถ่ายทอดประสบการณ์การจัดกิจกรรมแห่งความดีด้วยความภาคภูมิใจ อยากให้มีกิจกรรมดีดีอย่างนี้ตลอดไปค่ะ อ้อ...อยากบอกท่านว่าชอบนิทานเรื่องนี้มากค่ะ.“เปลี่ยนแพะให้เป็นหมา” เป็นนิทานของอินเดียมหาสมุทรแห่งปัญญา ....ชอบตรงที่......นิทานเรื่องนี้สอนว่า..... จึงต้องหนักแน่นดุจแผ่นผา จึงจะปกป้องแพะไม่ให้กลายเป็นหมาได้........สนุกและมีคติดีค่ะ........
เรียนท่านผอ.เขต ที่เคารพ ตอนนี้การเรียกบรรจุก็ผ่าน มาเกือบอาทิตย์แล้วทำไมยังไม่มีสรุปสถิติสักทีครับและยังไม่แจ้งเลยว่าแต่ละเอกใครไปบรรจุที่ไหนกันบ้างจะได้แสดงความยินดีเพื่อนถูก ขอบคุณล่วงหน้าครับ
มาส่งสุขวันแห่งความรักค่ะท่าน ผอ.
สวัสดีค่ะท่านผอ.และชาวโลก...ท่านน่าจะไม่อยู่...ไม่เห็นเข้ามาโพส์ต...อดอ่านนิทานสนุก ๆ...ต้องรอไปอีกตั้งอาทิตย์...เฮ้อ....เบื่อการ..รอ...แต่...คนบางคนก็เกิดมาเพื่อ....รอ...รอนั่น...รอนี่...รอไปเรื่อย ๆ...จนกว่าจะได้..ดี คริ คริ...ไม่เป็นไร...ขอถามสักคำถามค่ะ...เมื่อไรเขตเราจะเปิดสอบ ผอ. ภาค ข คะ...ก็คงต้อง...รอ...อีกนั่นแหละเนาะ...555
เรียนท่านผอเขต
อยากให้ท่านผอเขตช้วยครูอัตราจ้างสามปีที่อยู่ในสังกัด สพทเขต1ด้วยค่ะในกรณีผู้บริหารไม่เรียงตามลำดับอายุงานแล้วเอกที่เปิดสอบภายในก็ไม่ค่อยเปิดเอกคหกรรมเลยค่ะช่วยเปิดเอกนี้บ้างนะค่ะท่าน
ขอนับถือและเคารพอย่างสูง