หลังจากระลึกถึงความหลังกันระหว่างศิษย์กับอาจารย์พี่แล้ว วันรุ่งขึ้นก่อนแยกย้ายกันเดินทางกลับ ชาว จีออ ๑๗ ก็แวะมาร่ำลา อาม่า ที่บ้านชานเมือง อาม่า ก็แจกต้นไม้ที่แสนรักแสนหวงให้ลูกศิษย์เพื่อเป็นสิริมงคลหลาย ๆ ชนิด เช่น ต้นรวยไม่เลิก และ ทับทิม เป็นต้น
ลูกศิษย์ของ อาม่า คนหนึ่งแอบมากระซิบถามว่า เป็นทับทิมพันธุ์อะไร ผมก็ได้แต่ตอบว่าเป็นทับทิมพันธุ์ดีที่ผมได้รับมาจากท่าน ศาสตราจารย์ ดร. นันทกร (อดีตผู้อำนวยการสถาบันวิจัยและพัฒนา มทส.) ตั้งแต่สมัยที่เปิด มทส. ใหม่ ๆ เราไปเยี่ยมสวนของท่านที่อยู่บริเวณ เขตติดต่อระหว่าง อำเภอกบินทร์บุรี กับ อำเภอวังน้ำเขียว ผมได้รับไม้ผลพันธุ์ดีจากท่านมาปลูกในบริเวณบ้านพักในมหาวิทยาลัยหลายอย่างรวมทั้งทับทิมด้วย ทราบว่าเป็นทับทิมที่ได้รับรางวัลชนะเลิศจากการประกวดมาแล้ว แต่ต้องขออภัยที่ผมจำชื่อพันธุ์ไม่ได้เสียแล้ว หลังจากปลูกในมหาวิทยาลัยจนออกดอกออกผลที่มีสีสรรและรสชาติดีมาก ในตอนที่เราย้ายบ้านจากบ้านพักใน มทส. ออกมาอยู่ที่บ้านชานเมืองที่เราอยู่จนถึงปัจจุบัน เราจึงไม่ลืมนำต้นทับทิมพันธุ์ดีนี้มาปลูกต่อด้วย และอาม่าก็ขยายพันธุ์แจกจ่ายให้กับคนที่รักไปหลาย ๆ ท่าน รวมทั้งลูกศิษย์ที่มาเยี่ยมคารวะในครั้งนี้ด้วย
ท่านสามารถอ่านเรื่อง คุณประโยชน์ของทับทิม จากข้อเขียนของ อาม่า (หลินฮุ่ย) ได้โดยตรงครับ
ไม่มีความเห็น