หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

บทเรียนชีวิตในครึ่งเดือนแรกของปี


การได้พบกับ"ครู" ในครั้งนี้ทำให้รู้ว่าในวิถีของผู้คนทุกๆคนที่มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันนั้นมีมิติมืดที่ซุกซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้ เมื่อ แสงส่องให้ซอกหลืบนั้นสว่างและเบี่ยงหลืบออกมาให้ได้สัมผัสรับรู้ สิ่งที่เห็นในซอกหลืบเหล่านั้นก็ทำให้เกิดความตะลึงด้วยคาดไม่ถึงอยู่หลาย เรื่องทีเดียว หลายเรื่องราวนั้นมีเรื่อง "ของรัก" เข้ามาเกี่ยวข้องอยู่ร่ำไปด้วย

ในที่สุดวันใหม่ของชีวิตในปีใหม่ก็ผ่านพ้นไปอีกช่วงหนึ่งแล้ว

๓๑ วันที่ผันผ่านดูเหมือนทำอะไรที่ซ้ำซากจำเจ หมุนเวียนกาลกลับไปกลับมาด้วยการเดินทางไกลสลับกับการอยู่ประจำในพื้นที่

ในช่วงของกาลเวลาที่อยู่ในพื้นที่ก็ทำอะไรซ้ำๆอยู่กับการงานและการบ้าน

เวลาผ่านพ้นไปไม่รู้ตัวเมื่อมีอะไรที่ใจมันมุ่งที่จะทำให้เกิดความก้าวหน้า

ความก้าวหน้าที่เอ่ยนั้นมิได้เป็นสิ่งยิ่งใหญ่อะไรมากไปกว่าความรู้สึกโอกับสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปของผู้คน การงาน การบ้าน และใจของตัวเอง

๓๑ วันที่ผันผ่านมีผู้คนหมุนเวียนมาให้้เจอหลากหลายสไตล์ของชีวิต

วันแรกแห่งปีเริ่มต้นด้วยการเดินทางไกลจากบ้านอีกครั้งของลูกสาวสุดที่รักที่จำเป็นต้องดำเนินไปตามวิถีการศึกษาของเธอ  การเดินทางไกลครั้งนี้ของเธอสิ้นสุดลงที่กรุงเทพฯ

เป็นการเดินทางไกลเพื่อตัดสินใจและเตรียมตัวกับการอยู่ไกลจากบ้านเพื่อการงานเมื่อจบการศึกษาของเธอด้วย

หลังจากลูกสาวพาตัวจากไปแล้ว ในช่วงเวลาที่พอมีว่างช่วงวันหยุดฉันก็ใช้มันคุยกับบรรดาครูเพื่อร่วมเตรียมการเกี่ยวกับงานที่สัญญากันไว้

ในช่วงเวลาของการทำงานประจำก็แบ่งเวลาให้กับการทำงานร่วมกับกลุ่มผู้บริหารทบทวนความก้าวหน้าของการพัฒนางานแล้วช่วยกันเย็บตะเข็บที่เห็นไม่สวยของงานคุณภาพที่หลายหน่วยงานร่วมกันทำให้ส่งประโยชน์แก่ผู้ป่วยไปในทางที่ดีกว่าเดิม

เวลาที่คงเหลือก็ลงมือทำงานไปพร้อมๆกับลูกน้อง

ช่วยชี้ให้เห็นตะเข็บที่ยังไม่สวย พร้อมลงมือเย็บตะเข็บเองบ้าง

แล้วการเดินทางไกลของฉันเองก็เริ่มต้นอีกครั้งหลังจากลูกสาวเดินทางไม่นานนัก การเดินทางในครั้งนี้เกิดขึ้นจากมิตรใหม่คนหนึ่งชักชวนไปเป็นเพื่อนร่วมทาง

การตัดสินใจร่วมเดินทางไปกับเธอทำให้ฉันมีโอกาสได้คารวะครูผู้ช่วยให้พบทางสว่างของชีวิตคนหนึ่งซึ่งไม่เจอกันเป็นเวลากว่าขวบปีแล้ว

ทั้งยังได้พบกับมิตรเก่าสองสามคน ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเกี่ยวกับการทำงานที่ใจอาสา

ก่อนจากครูและมิตรเก่าก็ได้รู้จักเพื่อนคนใหม่ที่อ่อนเยาว์กว่าอีกหนึ่งครอบครัวด้วย ทำให้รู้สึกดีกับจังหวะของชีวิตของตัว

การได้พบกับ"ครู" ในครั้งนี้ทำให้รู้ว่าในวิถีของผู้คนทุกๆคนที่มีปฏิสัมพันธ์ต่อกันนั้นมีมิติมืดที่ซุกซ่อนอะไรบางอย่างเอาไว้

เมื่อแสงส่องให้ซอกหลืบนั้นสว่างและเบี่ยงหลืบออกมาให้ได้สัมผัสรับรู้ สิ่งที่เห็นในซอกหลืบเหล่านั้นก็ทำให้เกิดความตะลึงด้วยคาดไม่ถึงอยู่หลายเรื่องทีเดียว

หลายเรื่องราวนั้นมีเรื่อง "ของรัก" เข้ามาเกี่ยวข้องอยู่ร่ำไปด้วย

วิถีของครูและมิตรเก่าที่ได้พบครั้งนี้ให้บทเรียนชีวิตที่เกี่ยวกับ "ของรัก" ไม่น้อยเลย

๓๑ มกราคม ๒๕๕๓

หมายเลขบันทึก: 332933เขียนเมื่อ 31 มกราคม 2010 23:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:20 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ชีวิตคือการเดินทางครับ

  • พลาย
  • ใช่เลยค่ะน้อง
  • ชีวิตคือการเดินทาง
  • ตลอดเส้นทางของการเดินทาง
  • มีสิ่งสวยงามอยู่บนเส้นทางเสมอ
  • อยู่ที่ตัวเราเองที่จะส่ายสายตามองอะไรเนอะ
  • อยู่ที่ตัวเราเองว่าจะส่งสายตามองไปข้างหน้าอย่างเดียวหรือเปล่า
  • การเดินทางสอนให้เราเลือก
  • แต่ก็ใช่ว่าในระหว่างเส้นทางตัวเราจะเลือกไม่ได้เนอะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท