นั่งมองเม็ดฝนหล่นที่นอกหน้าต่าง
เหม่ออ้างว้างและเดียวดาย
คิดถึงคนที่ห่างหาย
ซ้อนเร้นกายไม่กลับมา
ปลายลมหนาวปวดร้าวหนัก
คนที่รักที่ห่วงหา
เธอชังหรือไม่มีเวลา
ไม่เห็นค่าคนรอคอย
อย่าใจร้ายกันได้ไหม
ไม่ห่วงไยคนเหงาหงอย
ทุกคืนนั่งตาเหม่อลอย
คอยวันที่เธอกลับมาตรงหน้าจอ
ใช่ครับ.......คิดถึง
ฝนหยุดตก..เค้าคงจะมา
อยากอ่านบทดีดี อื่น ๆ อีก เขียนอีกซิคะ เขาอกทะลุแวะมาเยี่ยม
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม
อ่านแล้ว ซึ้งมากมายค่ะ
รอมาหลายปีแล้ว กี่ฝนกี่แดดไม่รู้
ไม่กลับมาซักกะที 555
บุญรักษาค่ะ
ยินดีต้อนรับ คุณ ไม่แสดงตน [IP: 202.28.64.1]
โอกาสหน้าแวะมาใหม่นะครับ เอากลอนมาฝากด้วยก็จะดีครับ
เพราะยังขาดกลอนสลักประตูครับ : )
*** แวะมาเยี่ยมค่ะ