วิเคราะห์ภาพยนตร์ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาพิเศษ เรื่อง “ โฮ่ง(ฮับ) เจ้าตัวเนี้ยซี้ 100 % ”
ภาพยนตร์เรื่อง โฮ่ง(ฮับ) เจ้าตัวเนี้ยซี้ 100 % เป็นเรื่องอัตชีวิตสุนัขพันธุ์ Labrador ตัวหนึ่งที่มีความสามารถเหนือสุนัขธรรมดาทั่วๆไป แต่เจ้าสุนัขเรื่องนี้สงบเสงี่ยมผิดวิสัยสุนัขทั่วไป และมิหนำซ้ำยังมีหน้าที่สุดแสนจะน่าชื่นชมที่เป็นสุนัขนำทางคนตาบอดและเป็นสุนัขที่แสนจะซื่อสัตย์และเรียบร้อย จากการได้ดูภายนตร์เรื่อง โฮ่ง(ฮับ) เจ้าตัวเนี้ยซี้ 100 % จะพบว่าตัวละครมีความบกพร่องทางด้านการมองเห็น
เรื่องย่อ กล่าวถึงชีวิตจริงของสุนัขพันธุ์ Labrador Retriever ตัวหนึ่ง ซึ่งถูกกำหนดให้เป็นสัตว์นำทางคนตาบอดตั้งแต่ลืมตาดูโลก ช่วงหนึ่งปีแรก มันถูกเลี้ยงโดยครอบครัวเล็ก ๆ ครอบครัวหนึ่ง ซึ่งให้ความเอ็นดูมันอย่างดียิ่ง มันใช้ชีวิตวัยเด็กในสวนขนาดย่อมหลังบ้าน วิ่งเล่นสนุกสนานและศึกษาสิ่งแวดล้อมไปพร้อม ๆ กัน
จนกระทั่งวันเกิดครบหนึ่งขวบ มันก็จำต้องจากบ้านน้อยหลังนี้ไปพักที่โรงเรียนฝึกสุนัข ที่นี่มันได้พัฒนาทักษะต่าง ๆ มีครูฝึกที่เคี่ยวเข็นให้มันมีระเบียบวินัย เพราะในอนาคตมันต้องแบกรับความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่เกินตัว แม้ครูฝึกจะพบว่ามันเป็นสุนัขที่มีพรสวรรค์ แต่ก็ขาดสมาธิในการทำหน้าที่อย่างรุนแรง เขาจึงมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลงนิสัยไม่ดีนี้ จนในที่สุดมันก็จบการศึกษาและพร้อมที่จะพบกับคู่หูคนใหม่ ซึ่งก็คือชายตาบอดวัยกลางคนจอมยะโส ที่คิดว่าเขาสามารถเดินทางไปไหนมาไหนได้โดยลำพัง แต่ด้วยอุบัติเหตุแม้จะเพียงเล็กน้อยกลับเกิดขึ้นติด ๆ กันหลายครั้ง เขาจึงได้รับการแนะนำให้หัดใช้สุนัขนำทางก่อนที่จะเกิดอันตรายร้ายแรง
จากความสัมพันธ์แบบไม่ค่อยราบรื่นนักในช่วงต้นก็ค่อย ๆ คลี่คลายลงและกลายเป็นความผูกพันตลอดชีวิตที่เหลือของชายตาบอด ทั้งยังรวมถึงครอบครัวประกอบด้วยภรรยา ลูกชาย และลูกสาว ซึ่งมีช่วงเวลาสุข เศร้า และประทับใจ ก่อนที่ 16 ปีจะผ่านไป สุนัขนำทางตัวนี้ก็ถูกปลดระวางและย้ายกลับไปสู่บ้านแรกที่มันเคยถูกเลี้ยง
แล้วเมื่อถึงวันแห่งการจากกับลมหายใจสุดท้าย ภาพเก่าของชีวิตมันก็หวลกลับมาให้รำลึก แม้จะเป็นชีวิตที่เรียบง่ายแต่ก็เปี่ยมไปด้วยคุณค่า การจากไปอย่างสงบก็อาจทำให้คนที่อยู่ข้างหลังหลั่งน้ำตา
หลังการดูหนังเรื่อง โฮ่ง(ฮับ) เจ้าตัวเนี้ยซี้ 100% จบ ความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นคือ ความรู้สึกซาบซึ้งในความซื่อสัตย์ของเจ้า Quill ที่มีต่อเจ้าของของมัน จะมีอยู่ฉากหนึ่งที่เจ้าของต้องเข้าโรงพยาบาลแล้วเจ้า Quill ต้องถูกส่งกลับไปยังศูนย์ฝึกสุนัขนำทางคนตาบอด ฉากนั้นจะเห็นว่าเจ้าQuill เฝ้ารอเจ้าของมันกลับมารับตัวมันไปอยู่ด้วย โดยเจ้า Quill ไม่สามารถไปเป็นสุนัขนำทางให้คนอื่นได้อีก
นอกจากนี้หลายฉากก็แสดงให้เห็นถึงความรักของเจ้า Quill ที่มีต่อเจ้าของ และแสดงให้เห็นความเฉลียวฉลาดของมันในการฝึก ซึ่งนอกเหนือจากความรู้สึกซาบซึ้งแล้ว ความรู้สึกสงสารที่เจ้า Quill แสดงอาการเศร้าซึมเมื่อเจ้าของมันเสียชีวิต ความรู้สึกที่ได้รับจากการดูหนังเรื่องนี้ก็คือ ความรักความผูกพันระหว่างคนและสัตว์เลี้ยง บางครั้งเพื่อนที่ดีที่สุดเวลาที่เราไม่มีใครก็คือ สัตว์เลี้ยงของเราเอง
ภาพยนตร์เรื่องนี้สามารถสร้างความประทับใจในหลายๆอย่างกับผู้ชม และสามารถเรียกน้ำตาของผู้ชมได้ไม่ยาก และยังแสดงให้เห็นความสามารถของสุนัขในด้านต่างๆอีกด้วย นอกจากที่จะดูพฤติกรรมของสุนัขเพียงอย่างเดียวแล้ว ยังสามารถมองเห็นพฤติกรรมของผู้ที่มีความบกพร่องทางด้านการมองเห็นอย่างชัดเจน จะเห็นได้จากความผิดปกติของตัวละคร โดยดูจากลักษณะอาการที่แสดงออก Mitsuru Watanabe ที่มีปัญหาในการมองเห็น อาการของเขาเวลาที่เขาจะไปที่ไหนก็ตาม เขาจะใช้ไม้เท้าในการคลำทางเพื่อดูว่าทางข้างหน้ามีสิ่งกีดขวางหรือเปล่า เวลาเดินก็เดินอย่างระมัดระวัง หรือเดินช้าๆ โดยกลัวจะสะดุดสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ขวางหน้า จะใช้มือคลำตามฝาผนังเพื่อดูว่าถึงมุมตึกหรือยัง นอกจากนี้จะใส่แว่นดำเพื่อป้องกันแสง และจะไม่เปิดไฟเวลาอยู่ในห้อง จะให้หูในการฟังสิ่งต่างๆรอบตัว ลักษณะนิสัยของ Mitsuru Watanabe เขาจะเป็นคนอารมณ์ร้อนร้ายและเชื่อมั่นในตนเอง เป็นคนที่ไม่ยอมรับอะไรใหม่ๆ มีอคติเกี่ยวกับเรื่องการใช้สุนัขนำทาง แต่เป็นคนที่ขยันทำงาน รักครอบครัว และดื้อจอมยโส ในบางขณะ ถ้าดูความสามารถของตัวละครจะเห็นว่า Mitsuru Watanabe มีความพยายามที่จะช่วยเหลือตนเองตลอดเวลา เขาจะไม่ยอมให้ตนเองเป็นภาระของคนในครอบครัว เขาสามารถไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ไปทำงาน ซื้อน้ำดื่มได้ด้วยตนเอง และความสามารถที่ปรากฎอีกอย่างหนึ่งของ Mitsuru Watanabe ก็คือ ความสามารถในการเรียนของเขา เขาสามารถทำตามผู้ฝึกได้อย่างดี แม้ในช่วงแรกเขาพยายามจะต่อต้าน
แต่เขาก็พยายามทำตามที่ผู้ฝึกสอนจนประสบความสำเร็จในการฝึกสุนัขนำทาง นอกจากนี้เขายังปรับตัวอยู่ในสังคมได้อย่างดี เขาต้องการที่จะเรียนรู้ประสบการณ์ต่างๆ เพื่อเขาจะได้ไม่ว้าเหว่ ต้องการเรียนรู้การเป็นผู้ให้และผู้รับด้วยเพื่อทำให้อยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุขเช่นเดียวกับบุคคลทั่วไป เห็นได้จากเขาออกไปทำรายการวิทยุแนะนำการท่องเที่ยว
นอกจากความสามารถที่กล่าวมาแล้วข้างต้นจะเห็นว่าเขามีความสามารถในด้านต่างๆอีกมากมาย ทั้งทางด้านร่างกาย ตัวละครในเรื่องจะมีร่างกายที่ค่อนข้างจะแข็งแรง ร่าเริง เข้ากับบุคคลอื่นได้ง่าย Mitsuru Watanabe สามารถไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต ไปทำงาน ซื้อน้ำดื่มได้ด้วยตนเอง การแต่งตัวเขาก็ช่วยตนเอง การรับประทานอาหารเขาก็ช่วยตนเอง แต่สิ่งที่เขาไม่สมารถทำได้ก็คือ การเดินไปตามสถานที่ต่างๆ เขาต้องอาศัยไม้เท้าหรือสุนัขนำทางในการนำทางไปยังสถานที่ต่างๆ เวลาที่ Mitsuru Watanabe พา Quill ไปอยู่ที่บ้าน Quill กลายเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัว ทุกคนให้การยอมรับและดูแลมัน แม้บางครั้งมันจะถูกแกล้งจากลูกชายของ Mitsuru Watanabe แต่ทุกคนในครอบครัวก็ผูกพันกับ Quill เป็นอย่างมาก นอกจากที่บ้านแล้ว Quill ยังได้รับการยอมรับจากเพื่อนที่ทำงานของ Mitsuru Watanabe ทุกคนให้การยอมรับในความสามารถของ Quill เป็นอย่างดี
จะเห็นได้ว่าคนที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นมีปัญหาต่างๆมากมาย เราในฐานะคนที่สามารถจะให้ความช่วยเหลือเขาได้ก็ควรจะปฎิบัติ การปรับตัวของคนตาบอดไม่ว่าจะเป็นด้านส่วนตัวหรือทางสังคมขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมของแต่ละคน คือ คนที่มีฐานะดี ก็จะได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ส่วนคนที่ครอบครัวยากจนขาดความอบอุ่น ตามปกติคนตาบอดมักจะไม่คิดว่าตนเองอยู่ในโลกมืดไม่เศร้าเสียใจกับความบกพร่องทางสายตาของตนเท่าไรนัก มีบางคนเท่านั้นที่มีความรู้สึกหดหู่ที่มองไม่เห็นเนื่องมาจากได้ยินคำบอกเล่าหรือคำพูดเปรียบเทียบ เราก็ช่วยจะพูดให้กำลังใจเขา และจากการดูหนัง จะเห็นว่าตัวละครสามารถช่วยเหลือตนเองได้เป็นอย่างดี แต่เราก็สามารถเป็นกำลังใจและชวนเขาพูดคุยอย่างปกติ การใช้สื่อต่างๆก็มีความสำคัญอย่างเช่น ซอฟท์แวร์คอมพิวเตอร์สำหรับคนตาบอดหรือสายตาเลือนราง บริการจัดทำเอกสารเบรลล์ บริการขยายขนาดตัวอักษร บริการจัดทำสื่อภาพนูน บริการบันทึกและสำเนาเทปบันทึกเสียง บริการบันทึกเสียงเป็นซีดี ห้องบริการคอมพิวเตอร์ใช้เพื่อการศึกษา บริการยืมสื่อเสียงต่างๆ เช่น หนังสือเสียง
นอกจากนี้ยังมีการบริการสำหรับบริการที่นักศึกษาต้องการเพิ่ม บริการอ่านหนังสือลงเทป บริการพิมพ์เอกสารปกติ (สำหรับนำมาแปลงเป็นอักษรเบรลล์) บริการ scan หนังสือและตรวจสอบแก้ไขหนังสือภาษาอังกฤษ อาสาสมัครเพื่อนช่วยเรียนซึ่ง DSS จะทำการอบรมอาสาสมัครเพื่อให้บริการสำหรับนิสิตต่อไป นอกจากนี้ยังมีอุปกรณ์เสริม เช่น แว่นตา แว่นขยาย ที่เหมาะสมกับสายตา แผ่น และดินสอสำหรับคนตาบอด (Slate and Stylus)
นอกจากนี้ยังมีกิจกรรมเพื่อพัฒนาการเรียนการสอนฝ่ายบกพร่องทางการเห็น ดังนี้ทักษะการสร้างความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อมและการเคลื่อนไหว ทักษะนี้จะแบ่งลายระเอียดได้หลายข้อ โดยจะเริ่มจากวิธีการใช้ไม้เท้าขาวให้ถูกต้องและปลอดภัยวิธีการจับไม้เท้าใช้มือขวาจับไม้เท้าโดยให้นิ้วมือวางอยู่ตรงหน้าของไม้ หลังจากนั้นก็ให้ใช้ข้อมือขวาเป็นตัวขับเคลื่อนโดยถ้าเราแกว่งไม้เท้าไปทางขวาเราก็จะต้องก้าวเท้าซ้าย และเมื่อเราก้าวเท้าซ้ายก็จะต้องแกว่งมาทางขวาและต้องแกว่งให้ครอบคลุมทั้งสองด้านเพื่อความปลอดภัยของผู้เดิน
ทักษะการช่วยเหลือตนเอง ทักษะนี้มีความจำเป็นไม่แพ้กันกับทักษะ O&M เลยทีเดียว เพราะว่าจะต้องจำเป็นที่จะต้องให้คนตาบอดสามารถที่จะช่วยเหลือตนเองให้ได ้เพื่อที่จะไม่ให้พวกเขาเหล่านั้นเป็นภาระต่อสังคมและบุคคลใกล้ชิด กิจกรรมที่จะนำมาเสนอก็คือ การใส่เสื้อคอกลม วิธีการสอนในกิจกรรมนี้จำต้องสอนแบบการวิเคราะห์งานโดยขั้นตอนของการสอนก็จะแบ่งออกดังนี้ ให้นักเรียนหรือผู้ถูกฝึกสำรวจก่อนว่าเสื้อที่เขากำลังจะสวมใส่นั้นมีลักษณะอย่างไรบอกถึงตำแหน่งของแขน คอ ของเสื้อให้เขารับรู้ นำเสื้อไปสวมเอาไว้ที่หัวของเด็กที่สอนแล้วบอกว่าต้องเอาแขนใส่อย่างไร หลังจากนั้นให้เด็กลองพยามทำเองถ้าเด็กยังทำไม่ได้ก็ให้ฝึกซ้ำจนกว่าจะทำได้
ทักษะทางสังคมทักษะนี้ก็มีความจำเป็นไม่แพ้กัน เพราะคนตาบอดนั้นนอกจากจะช่วยเหลือตนเองได้แล้ว ยังจะต้องมีสังคมความคู่กันไปด้วย กิจกรรมที่ใช้นำมาสอนก็คือ ให้รู้จักการเล่นกันเป็นกลุ่ม โดยจะพาออกไปเล่นในสนามเด็กเล่นที่ศูนย์การศึกษาพิเศษเขตการศึกษา 1ได้จัดเอาไว้ให้โดยจะให้แต่ละคนเล่นในสิ่งที่ตนเองชอบ หลังจากที่ให้เล่นในสิ่งที่ตัวเองชอบแล้ว ก็จะเปลี่ยนของเล่นซึ่งแต่ละคนก็จะถูกเปลี่ยนไปเล่นของเล่นชิ้นใหม่ๆ วิธีการเรียนการสอนแบบนี้ นอกจากจะได้ความเพลิดเพลินแล้วยังสอนให้รู้จักการแบ่งปันกันด้วย
ทักษะกล้ามเนื้อมัดเล็ก ทักษะนี้เป็นการสร้างความแข็งแรงให้กับกล้ามเนื้อมัดเล็กต่าโดยเฉพาะนิ้วมือโดยกิจกรรมที่นำมาใช้ในการเรียนการสอนก็คือ การร้อยลูกปัดใส่เชือกและเส้นเอ็น
ทักษะวิชาการ ทักษะนี้จะเน้นไปทางด้านวิชาการ เพื่อที่จะให้เด็กได้เรียนรู้ถึงตำแหน่งของจุดต่างๆก่อนที่จะลองฝึกจริง เพราะเด็กตาบอดต้องเรียนรู้เกี่ยวกับอักษรเบรลล์ (braille) ทั้งการอ่าน การเขียนและการใช้เครื่องมือที่ใช้เขียนอักษรเบรลล์ที่เรียกว่า การฝึกพรีเบรลล์ (Pre-braille)
ความเห็น (1)
หนังของเขาดีจริงๆ