พระสหายแห่งสายบุรี
พระสหายแห่งสายบุรี...น้ำตาแห่งความภักดี....ไม่เคยเหือดแห้ง
ขณะนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ทรงพระประชวรอยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช หลายๆคนได้มีโอกาสไปลงนามถวายพระพรให้พระองค์ท่านได้ทรงมีพระพลานามัยแข็งแรง และหายประชวรโดยไว แต่ละวันมีข่าวของพสกนิกรทุกหมู่เหล่าไปลงนามถวายพระพร และหนึ่งในนั้นก็มี "คุณปู่วาเด็ง"
มีเพื่อนส่งจดหมายมาให้อ่านแล้วรู้สึกประทับใจมาก "วาเด็ง ปูเต๊ะ" ชายชราวัย 90 ปี ชาวมุสลิม ผู้กลายเป็น "พระสหาย" ได้เดินทางจากบ้าน เพื่อมาลงนามถวายพระพรให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ เชิญติดตามเรื่องราวของคุณปู่ค่ะ
เมื่อ ค่ำคืนที่ผ่านมา ข้าพเจ้าเปิด ทีวีผ่านไปที่ช่องทีวีไทยโดยบังเอิญ เป็นความบังเอิญที่ทำให้ต้องหยุดดูจนจบรายการ รายการนั้นชื่อว่า ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย (ถ้าจำไม่ผิด) เป็นตอนที่นำเสนอเรื่องราวของบุคคลผู้หนึ่งที่เราได้ยินชื่อและรู้จักท่านมานาน
คุณปู่วาเด็ง ปูเต๊ะ ผู้ที่เป็น “พระ สหายแห่งสายบุรี” ชายชราชาวมุสลิมที่มีความจงรักภักดีต่อในหลวงไม่เสื่อมคลาย
ข้าพเจ้าหยิบโทรศัพท์มือถือมาถ่ายรูปคุณปู่ ผ่านหน้าจอทีวี ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะทำเช่นนี้ คุณปู่เดินทางจากอำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี มาโรงพยาบาลศิริราช ด้วยเหตุผลเดียวกันกับคนไทยอีกหลายล้านคนที่ไปที่นั่น เพื่อ “ลงนามถวายพระพรให้พระองค์ทรงหายจากพระอาการประชวร”
คุณปู่เลือกชุดที่ดีที่สุดที่เก็บรักษาไว้ และด้วยเงิน 1,700 บาทที่ติดตัวมา คุณปู่ยังแวะลงกลางทางเพื่อซื้อหารองเท้าคู่ใหม่ แทนคู่เก่าที่ใช้มาหลายปี เหมือนกับเมื่อหลายปีก่อนที่ได้มีโอกาสเข้าเฝ้า ซึ่งคุณปู่ก็ได้ไปสั่งตัดเสื้อผ้าชุดใหม่ แถมยังไปนั่งเฝ้าอยู่ที่ร้านหลายวันด้วย กลัวจะตัดเสร็จไม่ทันวันเดินทาง คุณปู่บอกว่า
“เพื่อ ให้พระองค์เห็นวาเด็งแต่งกายเรียบร้อย ไม่อาย คนที่ได้เป็นพระสหายแห่งสายบุรี”
ทันทีที่ทราบข่าวพระอาการประชวรของในหลวง คุณปู่อยากเดินทางเข้ากรุงเทพฯ และเมื่อมีโอกาส รอยยิ้มบนใบหน้าของชายชราผู้จงรักภักดี ก็ทำให้ ข้าพเจ้ารู้สึกตื้นตันใจไปด้วย ทางรายการถามว่า
"ทำไมเวลาคุณปู่พูดถึงในหลวงถึงน้ำตาซึม" คุณปู่วาเด็งเงียบไปครู่หนึ่ง น้ำตารื้นๆ ที่ขอบตาอีกครั้ง คุณปู่พูดเบาๆ ว่า
“ตื้นตัน” ทำให้ข้าพเจ้านึกถึงตัวเอง และคนไทยอีกหลายๆคน ที่เวลาพูดถึงพระองค์ท่าน อดไม่ได้ที่จะต้องน้ำตาซึม
จะมีใครสักกี่คนในโลกใบนี้หนอ ที่เมื่อเรานึกถึง จะทำให้เราปลาบปลื้มและตื้นตัน จนเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ได้นึกๆแล้ว นอกจากพ่อแม่ ก็เห็นจะไม่มี ทางรายการถามต่อไปว่า
"ถ้าขอได้ อยากขอให้คนไทยทำอะไรเพื่อในหลวง" คุณปู่ ตอบว่า
เราไม่สามารถขอให้ทุกคนทำอะไรเพื่อในหลวงได้ แต่อยากให้ทำทุกอย่างเพื่อส่วนรวม อย่าทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว ผมไม่สามารถขอให้คนไทยทุกคนรักในหลวงอย่างที่ผมรัก แต่ผมรักในหลวงหมดหัวใจ ผมทำทุกอย่างเพื่อพระองค์ท่านได้
คำพูดจากหัวใจของชายชราผู้ภักดีคนนี้ ที่บอกเล่าถึงสิ่งที่เขารู้สึ ที่แม้ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเพียงใด หากจะยังก้องสะท้อนอยู่ในหัวใจไปอีกตราบนานเท่านาน ข้าพเจ้าเชื่อว่ายังมีคนไทยอีกหลายล้านคนที่รักและภักดีต่อพระองค์ท่านในหลวง พระผู้ทรงเป็นมิ่งขวัญของปวงชนชาวไทย
ประวัติ...คุณปู่วาเด็ง ปูเต๊ะ
คุณปู่วาเด็ง ปูเต๊ะ หรือ "เป๊าะเด็ง" หรือที่รู้จักกันในนาม "พระสหายสายบุรี" ย้อนไป เมื่อวันที่30 กันยายน 2535 ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งเสด็จพระราชดำเนินไปโครงการพัฒนาพรุแฆ อ.สายบุรี จ.ปัตตานี จึงทำ ให้เป๊าะเด็ง และพสกนิกรในพื้นที่ทุกคนพ้นจากความทุกข์ยากในการประกอบอาชีพเกษตรกรรม
นอกจาก พระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวแล้ว การทูลเกล้าฯ ถวายข้อมูลในพื้นที่ และที่ดินผืนหนึ่งเพื่อทำโครงการพระราชดำริ งทำให้เป๊าะเด็งได้กลายมาเป็น "พระ สหาย" ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซึ่งถือเป็นเกียรติยศสูงสุดในชีวิตที่น้อยคนจะได้รับ
วันนั้น เป๊าะกำลังทำสวนอยู่กับภรรยา คุณหญิงคนหนึ่งมาบอกว่า "ในหลวง" ต้องการพบตัว แต่ภรรยาไม่กล้าไปพบ จนกระทั่งเป๊าะเลี้ยงโคกลับมาก็มีตำรวจมาตามเป็นครั้งที่สอง เป๊าะตกใจมาก ว่าตำรวจมาตามเรื่องอะไร เพราะไม่ได้ทำอะไรผิด จนกระทั่งสื่อสารกันเข้าใจว่าในหลวง ต้องการมาสร้างฝายกั้นน้ำคลองน้ำจืดบ้านทุ่งเค็จ ต.แป้น อ.สายบุรี เพื่อช่วยเหลือเรื่องแหล่งน้ำแก่ชาวบ้านในการทำการเกษตร เป๊าะ ถึงกล้าไปพบ
แต่ตอนนั้น เป๊าะยังไม่ค่อยเชื่อว่าพระองค์จะเข้ามาอยู่ในป่าในเขาแบบนี้ จึงคิดว่าคนที่มาบอกโกหก ขนาดมาพบพระองค์แล้วเป๊าะก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นในหลวงจริงหรือเปล่า จึงแอบหยิบเงินใบละ 100 กับใบละ 20 บาทขึ้นมาดู จึงแน่ใจว่าเป็นพระองค์เสด็จฯ มาจริงๆ
ตอนแรกที่พบในหลวง เป๊าะไม่กล้าเข้าไปใกล้ๆ เพราะตอนนั้นนุ่งโสร่งตัวเดียว เสื้อก็ไม่ได้ใส่ด้วย แต่พอเข้าไปใกล้ๆ ในหลวงก็ตรัสเป็นภาษามลายูว่า จะสร้างคลองชลประทานให้ หลังจากนั้นในหลวงท่านก็ทรงสอบถามเส้นทางการขุดคลองและข้อมูลในพื้นที่อื่นๆ พระองค์ยังตรัสชมว่า วาเด็งเป็นคนรู้พื้นที่จริง
วันรุ่งขึ้น ข้าราชการที่มารับเสด็จก็ต้องตกตะลึงไปตามๆกัน เมื่อพระองค์ทรงรับสั่งให้เป๊าะพายเรือให้พระองค์ เพื่อทำการสำรวจคลองสายทุ่งเค็จ พระองค์มีพระราชดำรัสถาม พร้อมเปิดแผนที่เพื่อให้รู้ว่าจะสร้างแหล่งชลประทานอย่างไร ตอนพายเรืออยู่ ในหลวงตรัสด้วยว่า
"ให้วาเด็งทำตัวให้สบาย มีอะไรที่ชาวบ้านเดือดร้อนก็ให้เล่ามาตามความจริง"
ในหลวงคงจะทรงลองใจเป๊าะ จึงตรัสถามขอที่ดินเพื่อทำโครงการพระราชดำริ ด้วยความปลาบปลื้ม เป๊าะจึงขอยกที่ดินถวายให้พระองค์ทันที ในหลวงจึงแย้มพระสรวล และมีพระราชดำรัสว่าให้เป๊าะ
เป็น "พระสหาย" ตั้งแต่บัดนั้น ในหลวงตรัสเรื่องนี้ว่า
"วาเด็งเป็นคนซื่อตรง จึงขอแต่งตั้งให้วาเด็งเป็นเพื่อนของในหลวง" พร้อมทรงชวนให้เป๊าะและภรรยาเดินทางไปเที่ยวที่กรุงเทพฯ และเมื่อพระองค์เสด็จฯมาสามจังหวัดก็เรียกให้เข้าเฝ้าที่พระตำหนักทักษิณราชนิเวศน์ทุกครั้ง
ต่อมาในหลวงทรงสงสารจึงมอบเงินให้เป๊าะครั้งละหลายหมื่นบาท หากไม่ได้เสด็จฯ มาก็ทรงฝากเงินมากับสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมารและ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี แทบทุกครั้ง
ล่าสุด ในหลวงตรัสว่าให้วาเด็งหยุดทำงานได้แล้ว เพราะแก่แล้ว อายุมากแล้ว ทรงเป็นห่วงสุขภาพวาเด็ง กลัวว่าทำงานหนักจะไม่สบาย เป๊าะ ก็นั่งทบทวนคำตรัสของพระองค์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มด้วยความภาคภูมิ กับคำว่า
"พระสหายแห่งสายบุรี"
"พอถึงเวลาละหมาดร่วมกันที่มัสยิด ทุกคนก็พร้อมใจกันละหมาดขอพรพระเจ้าให้พระองค์ทรงหายจากพระอาการประชวรโดยเร็ว" เป๊าะยังเดินทางจาก จังหวัดปัตตานี มาเยี่ยมพระอาการประชวรของในหลวงถึง รพ.ศิริราช ด้วย
เป๊าะเด็ง เป็น"แบบอย่าง" ของคนที่ซื่อสัตย์ เจียมเนื้อเจียมตัวและใช้จ่ายอย่างประหยัด เพราะต้องการทำตัวให้เป็นแบบอย่างตามพระราชดำรัสของในหลวงที่รู้จักกินรู้จักใช้
ทำให้ฉันอยากรู้จัก ว่า "วาเด็ง ปูเต๊ะ" เป็นใคร และไม่ผิดหวังเมื่อกลับไปค้นหา มีหลายท่านได้บันทึกไว้ และเป็นอีกโฆษณาหนึ่งที่ฉันประทับใจกับคำว่า "ขอบคุณในหลวง" คำ ที่สะท้อนความรู้สึกของคนไทยอยู่ได้ร่มเย็นมาจนถึงทุกวันนี้
ขอบคุณ Forword mail ดีๆฉบับนี้ ฉันอ่านหลายรอบ ได้ข้อคิดหลายอย่างในการดำเนินชีวิต เห็นอะไรหลายๆอย่างที่ค้นพบจาก คุณปู่และนำไปสอนลูกหลานได้ จากความเป็นคนดี ซื่อสัตย์ สุจริตของคุณปู่
สุดท้ายนี้ขอให้คุณปู่และทุกคนในครอบครัวมีความสุขและมีสุขภาพแข็งแรงค่ะ
ความเห็น (12)
จองงงงงงงงงงไว้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายพี่สาวค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจและขอชื่มชนคุณปู่ "เป๊าะเด็ง เป็น"แบบอย่าง" ของคนที่ซื่อสัตย์ เจียมเนื้อเจียมตัวและใช้จ่ายอย่างประหยัด เพราะต้องการทำตัวให้เป็นแบบอย่างตามพระราชดำรัสของในหลวงที่รู้จักกินรู้จักใช้"
- ขอบคุณบันทึกนี้กับข้อคิดดี ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ ♥paula .`๏'- ที่ปรึกษาตัวน้อย.`๏'-
จองแล้วอย่าลืมกลับมาอ่านนะคะ
สบายดีนะคะ แล้วอย่าลืมส่งเอกสาร Lean & Waste มาให้อ่านบ้างนะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ
สวัสดีค่ะ น้องนกบุษรา
เป๊าะเด็ง เป็นคนน่ารักจังเลยค่ะ นับว่าเป็นปูชนียบุคคล เป็นตัวอย่างของลูกหลานในการดำเนินชีวิต เพราะ เป๊าะเป็นคนดี ไม่ว่าทำอะไรจะมีสิ่งดีๆเกิดกับชีวิตเป๊าะเสมอ
รู้สึกรักเป๊าะค่ะ และเชื่อว่าในประเทศไทยยังมีคนเช่นเป๊าะอีกมากมาย
เหมือนที่เป๊าะว่า "เราไม่สามารถขอให้ทุกคนทำอะไรเพื่อในหลวงได้ แต่อยากให้ทำทุกอย่างเพื่อส่วนรวม อย่าทำเพื่อประโยชน์ส่วนตัว" ถ้ารักในหลวงก็ขอให้นึกถึงประโยชน์ส่วนรวม อย่าเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณน้ำชา ลูกๆสบายดีรึค่ะ ขอให้มีความสุขทั้งครอบครัวน่ะค่ะ ขอชื่นชมคุณปู่ค่ะ ดูข่าวเหมือนกัน บ้านคุณตา-คุณยายของครูบันเทิงก็อยู่ที่สายบุรีค่ะ..เวลามีเหตุการณ์ทีไร..(............) ก็เป็นห่วงทุกที
สบายดีน่ะค่ะ ฝากความคิดถึง หลานด้วยค่ะ..
สวัสดีค่ะ คุณครูบันเทิง
เด็กๆสบายดีค่ะ เนื่องจากเป็นเด็กแฝด พอป่วยทีก็เป็นระลอก ติดกันจนได้ไม่ว่าจะหลีกเลี่ยงขนาดไหนเพราะเล่นซนด้วยกันตลอด จะมีบ้างก็เป็นหวัดเล็กน้อย หายจากบ้าน ก็ติดจากเพื่อนๆที่โรงเรียนก็มี ต้องทำใจค่ะ ยื้อกันมานานไม่อยากให้เข้าโรงเรียนเร็วแต่พี่เลี้ยงไม่กลับมาแล้ว เลยต้องยอม
ขอบคุณสำหรับความห่วงใยค่ะ
ขอให้คุณตา คุณยายและทุกคนปลอดภัยค่ะ และมีสุขภาพแข็งแรง ได้ข่าวทีไรก็เป็นห่วงพี่น้องคนไทยด้วยกันเสมอ
สวัสดีครับน้องน้ำชา
วันเวลาเปลี่ยน
เหตุการณ์เปลี่ยน
แต่หัวใจของคนที่จงรักภักดีต่อในหลวงไม่เคยเปลี่ยน
ขอบคุณที่ช่วยกันบันทึกสิ่งดีๆ ไว้ในแผ่นดินครับ
สวัสดีค่ะ ท่านวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
ใช่ค่ะ วันเวลาและเหตุการณ์เปลี่ยน แต่หัวใจที่มีความรักต่อพ่อไม่เคยเปลี่ยนตราบนานเท่านาน
อิอิ นอนดึกหรืออยู่บุญดึกคะ
ซาบซึ้งค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
อ่านแล้วก็ซาบซึ้ง ตื้นตันใจจริงๆ
ทุกคนรักในหลวง เหมือนเป๊าะค่ะ
นัยตาของเป๊าะดูน่ารัก น่าเคารพนับถือ
เพราะเป๊าะเป็นคนดี มีความจงรักภักดี ซื่อสัตย์และจริงใจ สมกับคำว่า "พระสหาย"ค่ะ
ซาบซึ้งและรักเป๊าะค่ะ
ขอบคุณค่ะ ครู ป.1