ทรัพยากรบนโลกใบนี้มีเพียงพอสำหรับคนทุกคน แต่มีไม่เพียงพอสำหรับคนโลภแม้เพียงคนเดียว

"ทรัพยากรบนโลกใบนี้มีเพียงพอสำหรับคนทุกคน แต่มีไม่เพียงพอสำหรับคนโลภแม้เพียงคนเดียว" คำกล่าวนี้ฟังเหมือนจะไม่มีอะไร และอาจจะเป็นคำพูดที่เข้าใจง่าย แต่แท้จริงแล้วถ้าเรานำคำกล่าวข้างต้นมาคิดดูอย่างจริงจังจะทำให้เรารู้ว่า ทรัพยากรบนโลกนี้มีอยู่มากมายก็จริงแต่เราก็อย่าลืมว่าประชากรบนโลกก็มีอยู่มากมาย การดำรงค์ชีวิตประจำวันต่าง ๆ ก็อาศัยจากทรัพยากรธรรมชาติแทบทั้งสิ้น มันก็อาจจะจริงอยู่ที่ว่าทรัพยากรบนโลกนี้สามารถใช้ได้เีพียงพอถ้ารู้จักวิธีการใช้ และการปลูกทดแทน และอีกคำกล่าวหนึ่งที่ว่า "แต่มีไม่เพียงพอสำหรับคนโลภแม้เพียงคนเดียว" เป็นคำพูดที่จริงที่สุดเพราะการที่ในโลกของเรามีคนโลภและมักง่ายอยู่เพียงคนเดียวก็จะทำให้ทรัพยากรไม่เพียงพอ แต่เมื่อมีคนโลภคนหนึ่งก็จะมีคนอื่น ๆ ด้วยที่คิดอยากจะได้ทรัพยากรส่วนมากมาเป็นของตนเอง ทำให้ทรัพยากรในโลกมีไม่เพียงพอสำหรับคนโลภเพียงคนเดียว แต่ถ้าเรารู้จักใช้รู้จักแบ่งปันกับทรัพยากรบนโลกก็มีเพียงพอสำหรับทุกคน ดังนั้นการนำทรัพยากรมาใช้ ก็ควรใช้ให้ประหยัดและใช้ใ้ห้เกิดประโยชน์สูงสุด และรู้จักการใช้สิ่งอื่นมาแทนจึงจะทำให้ทรัพยากรมีพอใช้กับคนทุกคน

ทรัพยากรธรรมชาติเป็นสิ่งที่จำเป็นและสำคัญกับชีวิตมนุษย์เป็นอย่างมาก ซึ่งได้มีการนำทรัพยากรมาใช้ประโยชน์ในด้านต่าง ๆ มากมาย การที่มีการนำทรัพยากรไปใช้มากทำให้เกิดปัญหาตามมา การใช้ทรัพยากรอย่างผิดวิธี และการใช้อย่างสิ้นเปลือง อาจทำให้ทรัพยากรที่มีคุณค่าลดน้อยลงไปอย่างรวดเร็วเราจึงควรรู้จักประโยชน์ของทรัพยากรธรรมชาติ รวมไปถึงวิธีอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ และถ้าเรามีคนไม่ดี คนโลภมาเป็นผู้บริหารดูแลก็จะทำให้ทรัพยากรที่เรามีหมดไปได้ง่ายและเร็วขึ้น เพราะคนโลภคือคนที่จะมุ่งแต่จะทำการใด ๆ ให้กลุ่มหรือตัวเองให้ได้รับประโยชน์สูงสุดโดยไม่คำนึงถึงว่าจะเป็นโทษกับบุคคลอื่นหรือไม่ และคนโลภพวกนี้เมื่อก่อตั้งหรือรวมกลุ่มกันแล้วจะทำให้เกิดปัญหาหลายอย่างและก็มีบุคคลเหล่านี้หลายคนด้วย เพราะคนเราทุกคนเกิดมาแล้วก็ล้วนแต่มีความปรารถนา "อยากมี อยากได้" เป็นธรรมดาของมนุษย์ทุกคนอยู่แล้วในหลาย ๆเรื่อง บางคนมีกำลังพอ ก็สามารถซื้อหาในสิ่งที่ปรารถนาได้เสมอ แต่บางครั้งเราอาจลืมไปว่า ของบางอย่างไม่ใช่เรื่องสำคัญและจำเป็นกับชีวิต บางอย่างเป็น "ความต้องการ" ขณะที่บางสิ่งเป็นเพียงแค่ "ความอยาก" ที่เกิดขึ้นชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น บางทีเราอาจจะแยกไม่ออกระหว่าง "ความต้องการ" กับ "ความอยาก" เพราะคำสองคำนี้มีความกลมกลืนในการใช้มาก แต่ที่จริงแล้ววิธีการแยกสองคำนี้ออกจากกันนั้นแยกได้ง่ายมาก เพราะความต้องการ คือ สิ่งที่จำเป็นต้องใช้ในชีิวิตประจำวันและจำเป็นต้องมี แต่คำว่า ความอยาก คือ การที่บุคคลต้องการจะมีสิ่งของที่ไม่จำเป็นใช้ในการอำนวยความสะดวกต่าง ๆ และก็เป็นการสร้างนิสัยที่ไ่ม่ดีให้กันตัวเราเนื่องจากคนยากที่จะชั่งใจระหว่าง "ความต้องการ" และ "ความอยาก" เพื่อหาสิ่งที่เหมาะสมและสำคัญต่อชีวิต แต่การตัดสินใจจะง่ายขึ้นถ้าเรารู้จักคำว่า "เพียงพอ" เท่านั้น เพราะการที่เรามีคำว่าเพียงพอเป็นที่ตั้งอยู่ในใจจะทำให้สิ่งไม่ดีต่าง ๆ ในใจเราลดลงได้หรืออาจจะไม่มีเลยก็ได้ ถ้าเรามีคำว่า "เพียงพอ"เราก็จะไม่มีความโลภ

"ความพอเพียง" หยุดความโลภของตัวเองให้ได้ ไม่เช่นนั้นเราก็คงจะมี "ความอยาก" และ "ความต้องการ" ต่อไปเรื่อย ๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด และจะทำให้เกิดโทษกับบุคคลอื่นด้วย เมื่อทรัพยากรไม่เพียงพอก็จะทำให้เกิดปัญหาต่าง ๆ ตามมาทั้งเล็กและใหญ่ ถ้าโชคร้ายเวลาที่ทรัพยากรไม่เพียงพอก็จะทำให้เกิดการแย่งชิงกันก็จะทำให้เกิดสงครามขึ้นและอาจจะมีคนเสียชีวิตจำนวนมาก ดังคำกล่าวที่ว่า "ทรัพยากรบนโลกใบนี้มีเพียงพอสำหรับคนทุกคน แต่มีไม่พอสำหรับคนโลภเพียงคนเดียว" ถ้าทุกคนรู้จักการพอเพียงก็จะทำให้ปัญหาต่าง ๆ หมดไป