ครั้งหนึ่งกับความทรงจำบนดอยช้าง
ในที่สุดวันเวลาที่เรารอคอยก็มาถึงวันที่ 19 ธันวาคม 2552 เวลา 03.00 น.นัดพบกันที่หน้าลานสมเด็จพระนเรศวร ภายในมหาวิทยาลัยนเรศวร เพื่อที่จะเดินทางไปเชียงรายเพื่อศึกษาดูงาน และแล้วรถก็ได้เดินทางออกจากมหาวิทยาลัยเวลาประมาณ 03.30 น. สู้เป้าหมายแรกที่วัดลองขุน พอถึงวัดลองขุนก็ได้รับประทานอาหารเช้าประมาณ 10.00 น. หลังจากนั้นก็เดินชมบริเวณรอบๆวัดลองขุน
เวลาประมาณ 12.30 น. ก็ได้เปลี่ยนรถมาขึ้นรถสองแถวเพื่อที่จะเดินทางขึ้นดอยช้างการเดินทางขึ้นดอยช้างใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง การเดินทางขึ้นดอยช้างเป็นอะไรที่ประดับใจมากครับมีทั้งทางดีและทางลูกรัง และยังได้นั่งรถคันเดียวกับคณะนางกรี๊ดตามแบบสไตล์เทคโน และเต็มไปด้วยลอยยิ้นครับเพราะสาวๆเต็มรถเลยได้นั่งอยู่ในวงรอบสาวๆนี้มีความสุขจริง อยากมีอย่างนี้อีกจัง อิอิอิ
พอถึงดอยช้างเราก็แวะรับประทานอาหารกันก่อนที่จะเดินทางไปดูธรรมชาติบนดอยรับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้วก็เดินทางไปโรงเรียนดอยช้าง ทางโรงเรียนตอนรับพวกเราเป็นอย่างดี ได้รับชมการแสดงของน้องๆโรงเรียนดอยช้าง สวยงามมากครับเพราะการแสดงเป็นการแสดงแต่ละชนเผ่าของพวกเขาและทำให้เราได้เรียนรู้วัฒนธรรมประเพณีของเขาด้วย หลังจากนั้นก็เดินทางไปดูที่สถานที่ผลิตกาแฟ และตามด้วยสถานที่ปฏิบัติธรรมเป็นที่สงบรมรื่นเย็นสบายแต่เรามีเวลาน้อยครับเพราะต้องรีบไปดูพระอาทิตย์ตกดิน แต่ในที่สุดเราก็ไปไม่ทันครับมือก่อนถ้ามีโอกาสก็จะกลับไปดูอีกรอบ
เสร็จจากดูพระอาทิตย์ตกดินแล้วเราก็ลงมาที่พักแวะรับประทานอาหารเย็นกันอาหารมื้อนี้อร่อยจริงครับเป็นเพราะพวกเราหิวหรือเปล่าก็ไม่รู้ รับประทานอาหารเย็นกันเรียบร้อยแล้วก็เข้าที่พัก อาบน้ำทำภาระกิจส่วนตัว ใครมีหน้าที่อะไรก็ทำตามหน้าที่ของตัวเอง เวลาประมาณ 21.30 น. เราก็มารวมตัวกันที่หน้าบ้านพักมานั่งล้อมรอบกรองไฟเพื่อทำกิจกรรมในค่ำคืนที่อากาศเย็น (ไม่หนาวมากครับ) และแล้วกิจกรรมก็เริ่มขึ้นมี พี่แอนนี่่และพี่เอ็มเป็นคนเริ่มดำเนินกิจกรรมสร้างความสามัครคีในหมู่คณะกิจกรรมก็ไม่มีอะไรมากเพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวยและเราก็ปิดท้ายด้วยการอวยพรวันเกิดให้พี่อ้ายและพี่รัตน และแล้วมิตรภาพก็เกิดขึ้นด้วยการป้อนเค็กจากเจ้าของวันเกิด(แต่ว่าพี่ชายเรากับร้องไห้เพราะพี่รัตนไม่ยอมป้อนเค็กจะเป็นคืนแห่งมิตรภาพหรือคืนแห่งความแตกแยกก็คิดเอาเองแล้วกันครับ) เสร็จจากกิจกรรมรอบกรองไฟแล้วก็มานั่งกินหมูกระทะกันต่อบ้างคนก้อเข้านอนคนที่อยู่ก็ร้องเพลง คุยกันไปเลื่อยๆ จนถึงเวลาประมาณ 02.00 น.ได้ที่แล้วไม่มีไรกินต่อก็เลยเข้านอน แต่ต้องยอมรับ หนึ่งสาว หนึ่งหล่อ หนึ่งไม่สาว อยู่กันจนถึง 04.00 น. ต้องยอมรับเขาจริงๆๆๆ
วันที่ 20 ธันวาคม 2552 เราก็เดินทางกลับลงมาจากดอยเข้าชมบ้านดำและก็ข้ามไปซื้อของฝากกันที่ อำเภอแม่สาย แล้วก็กลับเข้ามาพักในเมืองเชียงราย แวะชมหอนาฬิกาเปลี่ยนสีและก็เข้าที่พัก
วันที่ 21 ธันวาคม 2552 เวลาประมาณ 07.30 เดินทางไปศึกษาดูงานที่ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง ได้รับชมวีดิทัศน์เกี่ยวกับมหาวิทยาลัย และก็ได้แลกเปลี่ยนความรู้ และการนำเทคโนโลยีมาประยุกต์ใช้กับโรงเรียนต่างๆ หลังจากนั้นก็ได้นั่งรถชมบริเวณรอบๆมหาวิทยาลัย เวลาประมาณ 14.00 น.ก็ได้เดินทางกลับมหาวิทยาลัยนเรศวร ขณะเดินทางกลับเรายังได้ทำ AAR กันบนรถเป็นอะไรที่ประทับใจเพราะทุกคนได้แสดงความรู้สึกแสดงความคิดเห็นกันบนรถอย่างสนุกสนาน
เสียดายแทนสำหรับคนที่ไม่ได้ไปก็คงติดภาระกิจกัน แต่ภาพความประทับใจคร้ังนี้จะอยู่กับพวกเราตลอดไป ครั้งหนึ่งกับการมาเรียนได้เรียนรู้อะไรหลายๆๆอย่าง การทำกิจกรรมร่วมกันจะทำให้พวกเราเห็นอกเห็นใจกันมากขึ้นมีความรักความสามัครคีกันโอกาสอย่างนี้คงไม่มีบ่อยมากหนัก
เก็บความทรงจำบนดอยช้างมาฝากครับ
ทำกิจกรรมร่วมกับนักเรียนโรงเรียนดอยช้าง
บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ลานตากเมล็ดกาแฟ
รถสองแถวที่พาพวกเราขึ้นดอยช้าง บนรถสองแถวทางขึ้นดอยช้าง
ภาพแห่งความทรงจำก่อนลงจากดอยช้าง
ห้องประชุมสัมมนา วันที่ 21 ธันวามคม 2552 ณ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง