@ ต่างวัยหัวใจเดียวกัน (จิตอาสา ใน รพ.)
@ ต่างวัยหัวใจเดียวกัน (จิตอาสา ใน รพ.)
อีกครั้งกับงานอาสาสมัคร ใน รพ. ของน้อง ๆ เยาวชนจิตอาสาโรงเรียนสามเสนวิทยาลัย บ่าย 2 โมงของวันพฤหัสที่ผ่านมาน้อง ๆ มีผู้ร่วมขบวนการทั้งสิ้น 18 คน เรียกได้ว่ามาเยอะกว่าทุกครั้ง มาถึงน้อง ๆ รีบลงทะเบียนและเดินขึ้นตึกผู้ป่วยอย่างมุ่งมั่น ถึงตึกน้อง ๆ แปลกใจนิดหน่อยที่เจอกับอาสาสมัครสูงวัย คือป้านุชและป้านี เป็นอาสาสมัครวัยเกษียณของเราที่ลงพื้นที่อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาร่วม 2 ปี ตั้งแต่ทำโครงการ รพ.มีสุข มา คุณป้าทำหน้าที่รุ่นพี่ได้ดี ทักทายแนะนำตัวและชวนน้อง ๆ ทำกิจกรรมโดยไม่คิดถึงเรื่องวัยที่ต่างกัน วันนี้น้องจากน้องเยาวชนจิตอาสาได้เรียนรู้เรื่องงานอาสาสมัคร ใน รพ. ที่เพิ่มขึ้นแล้ว ยังได้เรียนรู้ถึงการทำงานของอาสาสมัครไม่มีการแบ่งเรื่องวัยในการทำงาน ไม่ว่าเด็ก ผู้ใหญ่ หรือผู้สูงอายุ คิดได้แล้วทำเลย โดยที่ไม่ต้องรอ ไม่ต้องเกี่ยง เรื่องอายุที่มักจะถูกกล่าวอ้างเสมอ ๆ ในการทำกิจกรรมเพื่อให้คนอื่น การทำกิจกรรมเราพูดเสมอๆ กับอาสาสมัครคือ ความสุข = การให้ ความใส่ใจ = การลงมือทำ คิดได้ทำเลย อย่างน้อยได้ทำ ได้ลอง หากไม่คิด ไม่ทำ ไม่ลอง เราก็ได้แต่คิดอยู่แบบนั้น แม้สิ่งเล็กน้อยในวันนี้ ดูไม่ยิ่งใหญ่ แต่สิ่งเล็กน้อยที่ทำคนละเล็กละน้อยนี้ วันหนึ่งมันจะก่อตัวเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ ในไม่ช้าหากเราร่วมมือกัน อย่างวันนี่น้องเยาวชนจากสามเสนวิทยาลัยได้ร่วมกับคุณป้าวัยเกษียณในการทำ งานอาสาสมัคร ใน รพ.อย่างน้อยก็มีแรงของคน 2 กลุ่มในการทำงานเพื่อคนอื่น สักวันมันจะเป็นคนหลายกลุ่มแน่นอนในการทำงานอาสาสมัคร
ความเห็น (3)
สาธุ ครับ
ทำอย่างไรงานจิตอาสาแบบนี้จึงกระจายไปสู่โรงเรียนทุกแห่งครับ?
โดยปกติแล้วเด็กในวัยมัธยม เป็นวัยที่ต้องการคำแนะนำและพี่เลี้ยง เราเริ่มจากการเข้าไปเปิดโอกาสให้น้อง ๆ ใน โรงเรียนได้รู้จักงาน อาสาสมัคร และลงมือทำ พอน้อง ๆ ได้รู้จักและสัมผัสจริง แต่ในช่วงเวลาในเราต้องคอยเป็นพี่เลี้ยงให้สักระยะหนึ่งก่อน ผ่านไปสักพัก น้อง ๆ จะเดินได้เองในงาน อาสาสมัคร สิ่งที่สำคัญคือ ใจ-โอกาส-พื้นที่-พี่เลี้ยง ในการเรียนรู้
คิดถึงน้องๆอาสาทุกคนโดยเฉพาะน้องเก่ง....จำชื่อจริงมะดั้ยอ่ะ...อยากให้ช่วยเกี่ยวกับการให้กำลังใจพ่อ-แม่ น้องๆที่ป่วยเป็นโรคมะเร็ง บอกแม่นกได้นะ เต็มใจช่วยจ๊ะ จากกำลังใจหนึ่ง ถึงอีกหลายๆกำลังใจนะจ๊ะ