ก็หนทางข้างหน้า..ช่างท้าทาย
และดูจะมีความหมาย..ไปทั้งนั้น
มากจน...ใจนี้กล้าจะฝ่าฟัน
มากกว่าความสำคัญ...ที่เคยมี
ก็หนทางข้างหน้า..ช่างงดงาม
และวาบหวามหัวใจ...ได้เต็มที่
แม้ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปทุกนาที
เพราะหวั่นไหวยามที่..เธอสบตา
ก็ยามเธอ..แตะมือ..สื่อความนัย
ใจทั้งใจ..ก็สั่น..หวั่นผวา
มองเห็นทาง..โปรยสวยด้วยผกา
มือจึงกล้าจับมือไว้...ไปด้วยกัน
เพราะหนทางข้างหน้านั้นมีเธอ
จึงแน่ใจอยู่เสมอ...ว่ารักมั่น
เมื่อเกิดก่อเยื่อใย...สายสัมพันธ์
ก็ยากจะกลับหลังหัน...จากกันไป
แล้ว...หนทางข้างหน้าที่ก้าวเดิน
หลงเพลิดเพลิน..โลดเล่นเส้นทางใหม่
เจอเส้นทางเลวร้าย...สายเกินไป
ก็ได้แต่เสียใจ...ที่หลงทาง
กิ่งไผ่...ใบหลิว
หลงบ้างรักบ้าง
มีสีสรรครับ
อรุณสวัสดิ์คะ
เขียนได้ลึกซึ้ง งดงามคะ
..สวัสดีครับ
..เดินผ่านทางที่โรยด้วยหยดน้ำตา..
..ก็ใช่ว่าจะไม่มีพื้นที่แห่งความสุข..ถึงจะสั้นๆก็ตามที
แม้พะวงหลงทางเสียเวลา
เอาสติคืนมาอย่าไหวหวั่น
ข้างหน้ายังมีอีกหมื่นพัน
คิดสักวันคนที่ฝันฉันจะเจอ
สวัสดีค่ะ.....คุณสันติสุข
สวัสดีค่ะ คุณพิมลวรรณ
ขอบคุณมากค่ะที่ให้กำลังใจ
สวัสดีค่ะ......คุณ soraya
.....ก็ เสียใจ ที่หลงทาง
....แต่ถือเสียว่า..เป็นการเพิ่มความเข้มแข็งให้ชีวิต
..ขอบคุณนะคะ...ที่ติดตามมาเป็นกำลังใจให้เสมอๆ
สวัสดีค่ะ....สันติ
....ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
...และมีกลอนเสริมกำลังใจมาฝาก