การที่ห่างหายจากบอร์ด ผมอาจจะอ้างว่าภาระงานที่มากขึ้น แทนที่ผมจะได้มีเวลาให้กับนักเรียน งานตามนโยบาย มาก ทำให้ความรู้สึกครูกับนักเรียนห่างด้วยเช่นกัน
เมื่อวันอังคารที่ผ่านมา คำพูดของนักเรียนทำให้ผมนอนไม่หลับ เพราะเป็นคำพูดที่ผมได้ยินซ้ำ ๆ มากกว่า 12 ครั้ง ในช่วงนี้ คือคำว่า "ทำไมครูช่วงนี้เปลี่ยนไป" "ครูไม่สบายหรือเปล่า ทำไมครูไม่พูดเหมือนเดิม ทำไมครูถึงสั่งงานแล้วหายไป แล้วทำไมโรงเรียนเราหยุดบ่อยจัง ตอนนี้พวกเราเรียนไม่สนุกเหมือนเดิม" คำตามที่มีข้อความต่างกัน แต่มีจุดมุ่งหมายเดียวคือ ต้องการให้ครูมาสอน มาตรวจงานที่ทำให้ชื่นใจ
คำว่านักเรียนเป็นสำคัญ ใครละที่ทำให้มันเกิดการปฏิบัติในสิ่งที่ตรงกันข้าม นักเรียนย้อมคำกล่าวครู ครูมักสอนว่า "นักร้องนักตนตรีที่ดีเขาขับกล่อมด้วยอารมณ์และจิตวิญญาณ คนจึงรักและชอบ บัดนี้ครูทำตัวแบบหุ่นยนต์ ไม่ต่างกับตุ๊กตาที่บ้าน หนูไม่เอา"
กรุณาอย่าเอานโยบายที่ครูไม่ถนัดทำเลย ครูนอนไม่หลับ
การเป็นครูวิทยาศาสตร์ ไม่อาจสั่งงานหรือปล่อยให้นักเรียนปฏิบัติการตามลำพัง เพราะอันตรายเกิดได้ตลอดเวลา ขอคุณครูธนิตย์ ที่เห็นความสำคัญของภาระการสอนสำคัญกว่างานสนับสนุนอื่น ๆ ที่ไกลตัวนักเรียน