จงเข้มแข็ง

เมื่อราวสักยี่สิบปีที่แล้ว  ตอนนั้นครูอ๊ะกำลังเรียนอยู่มัธยมปลาย
ได้อ่านบทกลอนบทหนึ่งของ ชมรมบัณฑิตแนะแนว
รู้สึกประทับใจมาก  มากจนอ่านเพียง 3 ครั้งแล้วจำได้ขึ้นใจ
จำได้จนทุกวันนี้   มีลูกศิษย์มาแล้ว 15 รุ่นก็จะพูดให้ลูกศิษย์
ฟังทุกรุ่นครับ

ทางข้างหน้า      รางเลือน    เหมือนว่างเปล่า
แดดจะเผา        ผิวผ่อง       เธอหมองไหม้
ที่ตรงโน้น         มีหุบเหว     มีเปลวไฟ
ถ้าอ่อนแอ         จะก้าวไป    อย่างไรกัน

และก็จะเล่าให้ลูกศิษย์ฟังต่อไป
ถึงแม้ว่า ลูกศิษย์ไม่ค่อยจะสนใจฟัง