ความสุขของพ่อ

วันนี้หนูอยากจะเขียนถึงพ่อ ช่วงหลัง ๆ มานี้ตั้งแต่พี่ชายหนูบวชเป็นพระ พ่อเป็นผู้ที่ดูจะมีความสุขมาก ท่านไปจังหันที่วัดทุกเช้ายกเว้นวันเสาร์ พ่อเคยเล่าให้หนูฟังว่า

 “ไม่ว่าพระลูกชายจะลงมาฉันท์หรือไม่ท่านก็ไปสม่ำเสมอ”

 

แล้วหากมีสิ่งใดที่พระในวัดจะวานให้ทำอะไรก็จะบอกบุญผ่านพ่อมา ท่านก็จะมาบอกให้ผู้อื่นช่วยเหลือตามสมควร ซึ่งแต่ละคนก็พร้อมและเต็มใจที่จะอาสาจัดหาหรือจัดทำสิ่งๆ นั้น เพราะเป็นที่ทราบกันอย่างดีว่า ปฏิปทาของวัดป่านั้นเป็นเช่นใด

 

         

 

สองสามวันมานี้หนูได้คุยกับพ่อตลอด ท่านเบิกบานมาก ๆ ค่ะ หนูเห็นท่านมีความสุข ช่างเป็นอะไรที่อิ่มเอมภายในใจ เหมือนพ่อได้ทำในสิ่งที่ท่านปรารถนามานาน ทำอย่างมีศรัทธา มุ่งมั่นและตั้งใจ ไม่มีความสั่นคลอนใด ๆ ในความรู้สึกที่สัมผัสได้จากท่าน

 อย่างนี้นี่เองที่เขาเรียกกันว่า “เกาะชายผ้าเหลือง” เหมือนไม่ต้องรอชาติหน้า มันเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ ใจหนูก็เบิกบาน เพียงระลึกถึงหลวงพี่ ระลึกถึงความสุขของพ่อและแม่

          หนูของกราบขอบพระคุณหลวงพี่ในความเสียสละอันยิ่งใหญ่ ที่ท่านทำให้ครอบครัวและญาติมิตรเจ้าค่ะ