หลังจากต้องใช้กรรมด้วยโรคหลอดลมอักเสบ สุขภาพทั่วไปยังอยู่ดี แม้ว่าจะมีอาการสั้นที่มือบ้าง แต่ใจยังสู้ ดีที่ยังใช้นิ้วจิ้มลงไปที่คีย์บอร์ดได้ หนักมาก เบาบ้าง ตามกำลัง และสติที่กำกับให้กายทำ ผลการเอ็กซ์เรย์ซ้ำ ก็เหมือนเดิม ปอดปกติ แต่หลอดลมน่าสงสาร มันอักเสบ และติดเชื้อ หมอแนะว่าต้องไม่ใช้เสียงซึ่งทำได้ไม่ยาก แต่ทำยาก เพราะฉันไม่อาจลาพักอยู่บ้านเฉยๆได้
หลายวันมาแล้ว นาฬิกาปลุกทำงานปกติ แต่ไม่ได้ผล เพราะเมื่อได้ยินเสียงปลูกมือเจ้ากรรมก็จะเอื้อมไปปิดทุกที แล้ว ก็มั่นใจว่าจะตื่นทันตามกำหนด สุดท้ายก็ล้มเหลว
ปรับใจ ใหม่ ขอใช้จิตสั่ง จิตสั่งไม่ต้องใช้เสียง มีลมหายใจให้นับเล่นๆ แต่เอาจริง
บอกกายว่าคราวนี้หากจิตเรียกแล้วยังนอนต่อก็ตามใจนะ วันหลังอย่ามาใช้งานอีก จิตไม่ทำให้หรอกนะ และถ้าจิตเรียกแล้วทำตาม จิตจะอยู่คู่กายไม่เผลอไปไหน
นอนตื่นตามเวลาที่ตั้งใจไว้ยังง่ายกว่าตอนให้เข้านอน มันยากเย็น เป็นกังวล กระสับกระส่ายหาท่านอนที่เหมาะที่สุด ที่จะทำให้หลับไปก่อนที่ฤทธิ์ยาไม่ให้หอบ ไม่ให้ไอ จะหมด สุดท้ายก็สู้นอนในท่าสพไม่ได้ หลับตาเอาใจไปมองกาย ตั้งเท้าขึ้น งอปลายเท้าลงช้าๆ หายใจตามรู้การเคลื่อนไหวของเท้า แหงนปลายเท้าแอ่นปลายเท้าให้มากที่สุด แล้วปล่อยสบายไม่เกร็ง ผ่อนลมหายใจตาม หายใจยาว ออกไป และหายใจยาวเข้ามา จิตอยู่ที่ลมหายใจ ก็ทำจนหลับเลยไม่รู้ว่าหลับไปตอนหายใจเข้า หรือตอนหายใจออกหาคำตอบไม่ได้
ฉันรับรู้ และจดจำสัญญานี้เพื่อเติมพลังให้ได้เดินทางต่อไป
ขอบคุณที่มาของอักษรน่ารักค่ะ
http://www.zalim-code.com/menu-hotblog.html
และขอบคุณhttp://gotoknow.org/blog/pimyda/263609
เป็นกำลังใจให้พี่ครูต้อยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ครูต้อย
ขอแสดงความยินดีกับพี่ที่ได้รับรางวัลด้วยนะคะ...
น้องไม่สงสัยเลย เพราะพี่ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า เป็นคุณครูที่ทุ่มเทเพียงใด...
สำหรับวันที่ 16 มค. น้องคงไม่สะดวกที่จะไปแสดงความยินดีค่ะ เพราะอยู่ในช่วงการเดินสายเก็บข้อมูลต่างจังหวัด
เสียดายมากค่ะ
รักษาสุขภาพมาก ๆ นะคะ
(^___^)
แวะมาอีกครั้งค่ะ
น้องต้องเดินทางพรุ่งนี้ จะกลับกทม.เย็นวันศุกร์ค่ะ
อย่าลืมนำภาพน่าชื่นชมมาให้ดูนะคะ
(^___^)