ครั้งหนึ่ง...ในวัยเรียน(ตอนที่ 1)

ครูใหญ่ให้เพื่อนเอาเศษขนมบัวลอยไปทิ้งน้ำให้ดัง...ตูม

ครั้งหนึ่ง...ในวัยเรียน(ประถมฯ)

เมื่อตอนที่หมูจ๋าเรียนอยู่ระดับประถม(ป.4) วัยนี้ถือว่าเป็นช่วงที่กำลังดื้อและซนมากๆ หมูจ๋าจะเป็นเด็กที่เงียบๆไม่วี๊ดว๊ายจึงมักจะเข้ากลุ่มกับพวกเด็กผู้ชาย

ครั้งหนึ่งจำได้ว่าเป็นวันที่ครูเขาทำขนมบัวลอยเลี้ยงกันในงานประชุม และมีขนมบัวลอยเหลืออยู่แต่ครูใหญ่ได้ใช้ให้เพื่อนชายเอาขนมที่เหลือตักมาไว้ให้ครูประจำชั้น...พอเพื่อนเขาเอาขนมมาวางไว้บนโต๊ะครูสักพักจึงรู้สึกว่าอยากกินขนมบัวลอยขึ้นมาจับใจ จึงแอบตักใส่ปากคนละคำ

ปรากฏว่าครูใหญ่มาเห็นเข้าพอดี จึงรีบวางช้อน

แต่...ไม่ทันการเสียแล้วครูใหญ่ตรงเข้ามาแล้วดุพวกเรา เพื่อนชายของหมูจ๋าตกใจทำขนมบัวลอยหล่นบนโต๊ะครูอีก

ครูใหญ่ท่านจึงทำโทษพวกเราโดยให้เพื่อนชาย2คนเอาขนมบัวลอยที่ตกอยู่บนโต๊ะนั้นไปทิ้งลงน้ำให้ดังตูม!

เพื่อนจึงถามครูว่า"ถ้ามันไม่ดังล่ะครับครูใหญ่"

ครูใหญ่ก็ตอบว่า"ก็ทำเสียงด้วยสิ พูดว่า ตูม!"

หมูจ๋าจึงหัวเราะใส่เพื่อนชาย2คนนั้นมองเพื่อนช่วยกันหามด้วยนะคือให้ช่วยกันถือขนมบัวลอยชิ้นเล็กๆนี่แหละแล้วค่อยๆเดินระวังไม่ให้หล่นแล้วเอาไปทิ้งลงน้ำพร้อมกับทำเสียงว่า ตูม! ส่วนหมูจ๋าเป็นฝ่ายเช็ดโต๊ะ 

เป็นเรื่องที่ฮาประมาณหนึ่งในวัยเด็กของหมูจ๋าค่ะ ยังมีอีกหลายเรื่องนะคะจะเขียนมาให้อ่านกันหากมีเวลาค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจนะคะ โชคดีมีชัยทุกท่านนะคะรักษาสุขภาพด้วยค่ะ

[เสียงเล็กๆ فؤاد]

มาติดตามอ่านและเป็นกำลังใจให้หนูจ๋าครับ...สู้ๆครับ

[หมูจ๋า]

ขอบคุณเสียงเล็กที่เข้ามาอ่านค่ะขอบคุณมากสำหรับกำลังใจค่ะทานข้าวเหนียวหมูปิ้งกันนะคะ