ระหว่างที่ผมกำลังเดินไป-เดินมาบนทางเดินช่องว่างระหว่างแถวเก้าอี้กับหน้าต่างในห้องสอบของนักศึกษา เพื่อหาทางวิเคราะห์การจัดการความรู้ในมุมมองของพุทธปรัชญา ความคิดอันหนึ่งเกี่ยวกับ ความรู้แบบใด คือความรู้ที่พุทธปรัชญาต้องการ ผมคิดว่า เราน่าจะจัดความรู้ออกเป็น ๔ ส่วนคือ
ก. ความรู้ที่เป็นความรู้ (เท่านั้น)
ข. ความรู้ที่ส่งผลให้เกิดปัญหา (ต่อชีวิต)
ค. ความรู้ทีส่งผลให้เกิดความสุข
ง. ความรู้ที่ส่งผลเป็นความหลุดพ้น
โดยคิดว่า ความรู้ที่พุทธปรัชญาต้องการมากที่สุดคือ ความรู้ที่ส่งผลเป็นความหลุดพ้นจากทุกข์ทั้งหลายทั้งมวล
ความรู้ไม่มีวันหมดสิ้น แม้ยิ่งให้ก็ยิ่งรู้