ที่ศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียงชุมชนตำบลป่าซาง อำเภอเวียงเชียงรุ้ง จังหวัดเชียงราย คุณลุงหมั้น กับป้าบาง ถาคำ ทดลองเอาหมูดำลูกผสมพื้นเมืองมาเลี้ยงเพราะเห็นว่าเจ้าของเดิมเป็นคู่เขยกันเขาเอามาเลี้ยงแล้วลูกดก ผู้เขียนในฐานะปศุสัตว์ผู้ส่งเสริมกิจกรรมเกษตรผสมผสาน โดยเฉพาะปศุสัตว์อินทรีย์ อยากต่อยอดเกษตรอินทรีย์ ปลอดสารพิษสารเคมี ตกลงแบ่งคอกกันเลี้ยงระหว่างหมูหลุมที่ส่งเสริมกับหมูดำลูกผสมที่เจ้าของศูนย์ฯอยากทดลอง เลี้ยงดู ผลออกมาว่าพอแม่หมูดำผสมแล้วเลี้ยงจนครบกำหนดคลอดก็มีลูกแค่ ๓ ตัวไม่ได้เยอะอย่างที่ตั้งใจและเคยเห็นของแม่เดิม เลี้ยงลูกก็ไม่เป็นไม่มีน้ำนมให้ลูก ป้าบางก็สงสารเอามาเลี้ยงนมผงเอง จาก ๓ ตัวตอนนี้เหลือตัวเดียวสั้น สีแดง ขาดทุน และเสียเวลา ทำให้ได้ข้อคิดเปรียบเที่ยบในเรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงให้ลุงได้เข้าใจมากเป็นแบบอย่างต่อไปให้เพื่อนบ้านที่มาเรียนรู้ในศูนย์ว่า การความรู้ในเรื่องการเลี้ยง พันธุ์ การตลาด อย่างมี เหตุผล ว่าคุ้มหรือไม่คุ้ม เหมาะสมหรือไม่ที่จะกำการเกษตรหรือเลี้ยงสัตว์แบบต่างๆ การที่ตามใจเห่อตามเขาจะได้รับผลอย่างไร ต้องพอประมาณอย่างไร ให้สมกับที่ว่าความรู้คู่คุณธรรมเป็นอย่างไรเข้าใจแล้วจะได้ลดความเสี่ยงต่างๆ ลงได้มาก เป็นภูมิคุ้มกันให้ไม่อยากจนลงไปอีก พึ่งพาตนเองได้ แม่สกรตัวโตเป็นลูกผสมพื้นเมืองที่เกิดจากแม่พื้นเมืองผสมพ่อพันธ์ดูร็อก เจ้าของศูนย์ฯเห็นแม่มีลูกดกก็ขอชื้อลูกมาทำพันธุ์ พอผสมแล้วไม่ดีมีลูกแค่สามตัว ไม่มีน้ำนมด้วย ทับลูกตัวเล็กตาย เหลือน้องดำและน้องแดง สองตัว เจ้าของศูฯย์เลยขายแม่เพราะสิ้นเปลือง จะขาดทุนมากขึ้น ลูกสองตังสงสารก็เลยเลี้ยงนม ผง สุดท้ายเหลือหมูแดงตัวเดียว
ไม่มีความเห็น