อาสาสมัครพัฒนาสังคม (อพม.) : เตี้ยพยายามจะอุ้มค่อม


เขาบอกว่าเป็นการประชุมพัฒนา อพม. ผมสงสัยมากว่า การประชุมอย่างนี้จะเป็นการพัฒนาอย่างไร นอกจากบ่นกันเอง ชื่นชมกันเอง ผมว่าการพัฒนาต้องมีทิศทาง

อาสาสมัครพัฒนาสังคม  (อพม.) :  เตี้ยพยายามจะอุ้มค่อม

 

วันนี้ (ที่ 28 ธค.52) ผมมีโอกาสไปเยี่ยมเวทีการประชุมของอาสาสมัครพัฒนาสังคม ที่สำนักงานองค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี  ผมนั่งประมาณ 2 ชั่วโมงครึ่ง และก็ได้รับการขอให้พูดอะไรบ้าง

ไอ้พูดอะไรบ้าง เป็นอะไรที่ผมลำบากใจมาก ไม่รู้จะคุยอะไร แต่จำเป็นต้องคุย เวลาที่ผมใช้ในคราวจำเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าราว 5 – 10 นาที พูดแบบสัมโมทนียกถาเอาใจเจ้าภาพเท่านั้นแหละครับ  และก็ต้องถือโอกาสเอาใส่ใน GTK เพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับชาวไซเบอร์ทุกคนครับ

 

เรื่องแรก ผมพูดถึงเวลา ผมอดคิดไม่ได้ว่า ทำไมเขาใช้เวลาพูดคุยกันยาวนานได้ขนาดนี้ ควรจะจบครึ่งวันก็ลากยาวมาทั้งวัน ผมอดที่จะถามไม่ได้ว่า ว่างกันมากนักหรือไง ถึงนั่งพูดยืนคุยกันได้ขนาดนี้ ผมว่าคุยกันสั้นๆ คุยกันให้น้อย ๆ ทำงานให้เยอะ เวลาสัมมนาต่างจังหวัด 3 วัน 3 คืน ก็คุยกันให้สะบั้นหั่นแหลกไปเลย เวลางานอย่างนี้คุยกันสั้น ๆ พอเอาไปทำงานได้ก็น่าจะเพียงพอ ผมอดที่จะคิดไม่ได้ว่า พวกที่มีเงินประจำเดือน ทั้งเงินเดือนหรือเงินบำนาญ ชอบจะเยิ่นเย้อ ชอบแสดงวาทกรรมวิลิสมาหรา ไม่คิดสักนิดเลยว่าชาวบ้านต้องกลับไปทำมาหากิน รับลูก เลี้ยงหลาน ทำกับข้าว เห็นอาสาสมัครเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนไปเรียบร้อยแล้วเลยโม้กันใหญ่  บรรดาอาสาสมัครเอง อายุ 50,60 ปี เข้าไปแล้ว รีบทำงานให้มากดีกว่ามานั่งคุย

 

เรื่องที่สอง ผมว่าขบวนอาสาสมัครก็ต้องมีเป้าหมายเสียก่อน จะพาคนไปทางไหน คนถูกพาไปเขาเชื่อว่าจะพาพวกเขาไปได้หรือเปล่า เหมือนจะไปนราธิวาส จะไปรถไฟดีไหม ถ้ามันตกรางตลอด โดนระเบิดตลอด ใครเขาจะไป  ถ้าวันนี้ อาสาสมัครทั้งหลาย เหมือนขบวนรถไฟ สังขารแทบจะทำอะไรไม่ได้ จะไปช่วยใครได้  คนขับขบวนมัวแต่จะคิดว่าจะได้ประโยชน์อะไร ก็เหมือนบนขบวนมีแต่พวกจ้องจะฉกชิงวิ่งราว ใครเขาจะขึ้นละครับ ชาวบ้านเขาต้องการไปอยู่ในขบวนที่เขาเชื่อใจได้มากกว่าไม่ดีกว่าหรือ  พวก อพม.ทั้งหลายก็ต้องคิดสิ่งเหล่านี้

 

เรื่องที่สาม เขาบอกว่าเป็นการประชุมพัฒนา อพม. ผมสงสัยมากว่า การประชุมอย่างนี้จะเป็นการพัฒนาอย่างไร นอกจากบ่นกันเอง ชื่นชมกันเอง   ผมว่าการพัฒนาต้องมีทิศทาง น่าจะต้องถามเลยว่า พวก อพม.นี่ มีอะไรที่จำเป็นต้องพัฒนา จะพัฒนาอย่างไร  อยู่บนขบวนรถไฟขบวนเดียวกัน แทนที่จะคิดถึงการเก่งในการนำพาคน  ถ้าคนนี้ไปคิดอยากเก่งแบบนักกีฬา เก่งแบบนักแสดง เก่งแบบนักการเมือง ไม่ได้ตอบคำถามนะครับ อพม.จะมีเพื่ออะไร ประโยชน์ที่สังคมจะได้จากการเป็น อพม.คืออะไร อย่างนี้ก็สะเปะสะปะ แล้วหวังจะไปต่อกรกับปัญหาสังคมที่ยิ่งใหญ่ ซับซ้อน รุนแรงได้อย่างไร

 

เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้

 

หมายเลขบันทึก: 323733เขียนเมื่อ 28 ธันวาคม 2009 22:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มิถุนายน 2012 01:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

อ.ดร.ศักด์ครับ

การได้คุยกันเยอะๆคุยกันนานๆก็เป็นการทำงานอีกแบบหนึ่งครับ ของคนจำพวกหนึ่งชอบการทำงานแบบนี้(โดยเฉพาะอาสาสมัครอาวุโสทั้งหลาย) นานๆมีโอกาสได้มาเจอกัน(ราชการเขาเลี้ยงข้าว) ทำงานไป พุดคุยกันไป  ได้พบเพื่อนได้เจอคนรุ้จัก และได้ร่วมแรงร่วมใจกันทำงานเพื่อประโยชน์สาธารณะ(นี่ก็เป็นความสุขใจแล้ว)

แต่งานของคนอีกจำพวกหนึ่งชอบที่จะสรุปเร็วๆลงงานพื้นที่รูปธรรมจับต้องได้ให้เร็วที่สุดแก้ปัญหาให้ได้ผลสำเร็จเยอะๆเร็วๆมีงานมีปัญหาอีกเยอะรอการแก้ไขจากท่านอยู่

ถ้าจะให้ถุกใจท่านมหา    ก็ต้องทำตามแบบที่ท่านมหาเห็นว่าถูก  เห็นว่าควร  ดังนั้นสูเจ้าอาสาสมัครผู้อาวุโสทั้งหลาย(รุ่นแย้มผาโรงทั้งหลาย)จงรีบทำงานหนักๆ  ทำงานเยอะๆ ทำงานให้เร็วๆ(มัวแต่จะมาโอ้เอ้อยู่ได้สูเจ้าเหลือเวลาอยู่เพียงน้อยนิด)

สาธุ5555

 

  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ มีสุขภาพกายแข็งแรง สุขภาพใจเข้มแข็ง ให้มีแต่ความสุขตลอดปี และตลอดไปนะค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณ อ.สุเทพ และขอบคุณคุณบุษบาครับ

อย่างที่ท่านเคยว่าแหละครับ จริตนักลุย ไม่อยากจะคุยเยอะ

แต่เท่าที่ผมสังเกตนะครับ ผมถามว่าคุยอะไรกันนักหนา คนฮาตึม ปรบมือกันทั้งห้อง

แสดงว่าสอดคล้องกับอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าพูด เหมือนถูกเลี้ยง พูดไม่ได้ เดี๋ยวเขาปล่อยออกนอกกรง จะหากินไม่เป็น 5555555555

ขอบคุณครับอ.ดร.ศักดิ์

  • ผมแซวเล่นหนักไปหน่อยครับ..
  • จริงๆแล้วทุกท่านที่เป็นอาสาสมัครล้วนต้องการทำงานหนัก(อามาด้วยใจ) ล้วนต้องการที่จะทำงานที่มีคุณค่ามีความหมาย ล้วนต้องการผลสำเร็จในงานที่เป็นรูปธรรม  ด้วยข้อจำกัดจึงอยากเลือกเรื่องและประเด็นที่เห็นว่าสำคัญ เรื่องที่ตัวเองสนใจ
  • หากเป็นเพราะแต่กระบวนการพูดคุยสื่อสาร เพื่อให้ได้ข้อสรุปที่สอดคล้องกัน มีความเข้าอกเข้าใจกัน  ที่เสริมพลังซึ่งกันและกัน ได้เนื้อหาสาระที่ครบถ้วนรอบด้าน ให้ได้แนวปฏิบัติที่ชัดเจน จนได้ข้อสรุปร่วมที่เป็นที่ยอมรับของทุกคนนั้น เป็นเรื่องที่ไม่ง่ายนัก
  • ผมสนใจตรงนี้แหละครับ
  • การสรุปบทเรียนคณะทำงานขับเคลื่อนยุทธศาสตร์สังคม "อย่างนี้มันต้องถอน" ที่วังรี รีสอร์ท นครนายกเมื่อ 21 ธ.ค.ที่ผ่านมา ผมมีโอกาสพบคนเข้าร่วมสัมมนาเมื่อวาน ฟังดูพวกเขาชอบการสัมมนากันครั้งนั้น  และทำให้พวกเขาพูดคุยกันด้วยความเข้าใจกันมากขึ้น
  • "การพูดคุยแลกเปลี่ยนกัน"ที่มีประสิทธิภาพ  ด้วยความเข้าใจ ด้วยความรู้สึกที่ดี พร้อมได้เนื้อหาสาระ เป็นประเด็นที่น่าสนใจมากครับ สำหรับคนทำงานอาสาสมัคร
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท