วิกฤติที่เข้ามาในชีวิต จะกระแทกเราให้หลุดจากชีวิตแบบเดิม
ถ้าผ่านไปได้ สักวันหนึ่งเมื่อมองย้อนกลับ เราจึงจะค่อยเห็นด้านที่เป็นคุณของวิกฤติ
ถ้าผ่านไปนานจนบาดแผลจางหายหมดแล้ว เราอาจค่อยสำนึกขอบคุณวิกฤตินั้น
******************************************
อ่านอนุทินนี้แล้ว...โดน..ใจค่ะ
ขออนุญาต (ที่ไม่ใช่ญาตตัวเล็ก ๆ) มาขยายความเป็นบันทึก
ขอบคุณอาจารย์วิบุล
ล่วงหน้า
คาดว่าได้รับอนุญาต อิ อิ
****** ******
คนวัยปูนนี้อย่างเรา วัยเกือบวัยทอง อ่านแล้วคงเข้าใจง่าย
คนวัยน้อยกว่านี้ ลองเก็บเป็นคำพูด หรือ ประโยคทอง จดโน้ตไว้สักนิด
วันเวลาผ่านไป กลับมาทบทวนแล้วจะเห็นจริง
วิกฤติ คือสิ่งที่กระแทกเราให้หลุด ผ่าน หรือเปลี่ยนแปลงชีวิตแบบเดิม
วิกฤติ คือสิ่งที่ทำให้ชีวิตเราโต(mature) ขึ้น
ถ้าเราไม่เคยประสบความทุกข์เลย เราจะไม่รู้ว่า เวลาทุกข์เจือจาง หรือ ลด เกือบหมดไปนั้น รสชาติชีวิตตอนนั้น เป็นอย่างไร
ถ้าเราไม่เคยผิดหวัง เราจะดีใจได้มาก ๆ เวลาสมหวังหรือ
ถ้าการบ้านยากแสนยาก แล้วเราไม่พยายามทำ เราจะเข้าใจเรื่องที่เรียนหรือไม่
หลังสอบเสร็จใหม่ ๆ จะเริ่มรู้ตัวว่า อ๋อ เรื่องนี้ บทนี้ เนื้อหาส่วนนี้นี่เองที่อาจารย์ ครู อยากให้เรารู้
เรามีปัญหากับผู้ร่วมงาน เรามองเขาอย่างเดียว คงไม่ใช่ทางแก้
เราต้องมองเราด้วย
ไม่มีใครถูก ไม่มีใครผิด
ประสานความคิดเห็นให้ได้ ไปในทางเดียวกัน
หรือไม่งั้น ลองทำทั้งสองแบบ
แล้วเลือกแบบใดแบบหนึ่ง
หรือเลือกทั้งสอง ถ้าผลประกอบการดีทั้งสองแบบ..แฮ่ม
พยายามปลุกความกล้าหาญที่พอมีของตัวเอง
แล้วจึงค่อย ๆ สาง คิด ดำเนินการ
ถาม ปรึกษา ปฏิบัติตามคำแนะนำที่ทรงคุณค่า
อย่างมี สติและปัญญา
ผ่าน วิกฤติ ได้เมื่อไหร่
เราเกิดสุข(ที่จริงคือทุกข์ที่น้อยกว่า..)สักพัก
แล้วตั้งตา รับมือ ค่ะ
มีมาอีกแน่นอน
คนที่ไม่เคยเผชิญปัญหาเลยแรกๆ จะมึนงง สับสน วิตก คิดมาก แต่พออายุมากขึ้นเจอหลายเรื่องเข้ามา สั่งสมเป็นประสบการณ์ หลังๆ ก็จะเกิดอาการตายด้านต่อปัญหา อย่างตัวเองเดี๋ยวนี้ก็รู้ตัวเลยว่าความตื่นเต้นในชีวิตต่อเรื่องต่างๆ ลดลงมาก ไม่ค่อยจะยินดียินร้ายเท่าไหร่ ดีก็ดีไป แต่ถ้าร้ายก็หาวิธีจัดการแก้ไข ไม่ตีโพยตีพายสติแตก วิกฤติทั้งหลายเมื่อผ่านไปได้ก็จะกลายเป็นวัคซีนชั้นดี ทำให้มีภูมิคุ้มกันเวลาเจอเรื่องที่หนักหนาขึ้น เจ็บก็ไม่สาหัสเพราะรู้วิธีหลบหลีก จุกก็ลุกขึ้นได้เร็วกว่าใหม่ๆ ปิดป้องและสวนกลับได้บ้าง อย่างน้อยก็คงไม่น็อคคาเวทีค่ะ
สวัสดีครับ
เจอวิกฤติอยู่เหมือนกัน
แต่จะพยายามผ่านให้รู้เท่าทัน อย่างมีสติครับ
กำลังรู้สึกว่าเจอ วิกฤติ อีกแล้วเช่นกัน
จะ...นาน...แค่ไหนหนอ....
Phornphonคุณน้อง วิกฤติของพี่ครั้งนี้ สี่วันแล้วค่ะ
กำลังมองดู มองเฉย ๆ (มีแกว่ง เผลอ..บ้าง)
รอดูว่าเมื่อไหร่ ไป
วิกฤติ สำหรับดิฉัน ครั้งนี้ สิบเอ็ดวัน
ผ่านไปโดยที่เราเฝ้ามองดู
ตามลมหายใจ
....
รู้สึกเหมือนมี ภูมิคุ้มกันโรคหวัด..เพิ่มอีกหนึ่งสายพันธุ์
วิกฤติครั้งนี้
เรื่องที่หนึ่ง สิบเจ็ดวันแล้ว
เรื่องที่สอง สองวัน
แล้วมันก็จะดับไปผ่านไปโดยที่เรารับรู้
โดยไม่ได้ตั้งใจมองดู