ผู้เขียนเป็นคนที่ชอบทบทวนเรื่องราวในอดีตและนำมาคิดวิเคราะห์กับเรื่องราวในปัจจุบัน และมักนึกย้อนไปในสมัยเด็ก ๆ ภาพทั้งหลายก็แสดงขึ้นเหมือนภาพยนตร์ที่ทำให้ระลึกถึงกฎแห่งกรรมที่ได้เห็นและต้องการบอกกล่าวกับคนอื่น เพราะเห็นว่าคนยุคนี้ ช่างไม่กลัวบาปกรรมกันเลยจริง ๆ มองเห็นเป็นเรื่องไร้สาระหรือตลก ชอบเสพแต่สิ่งกระตุ้นให้เกิดความอยากได้อยากมีไม่สิ้นสุด
ภาพที่ผู้เขียนจำได้ติดตา คือ เพื่อนของผู้เขียนคนหนึ่ง เอาลูกหนูที่เกิดใหม่ ๆ ตัวแดง ๆ จำนวนเจ็ดตัว มาหย่อนลงในน้ำ เมื่อลูกหนูพยายามระเสือกกระสนว่ายขึ้นมาหายใจก็จับมายกให้สูงแล้วหย่อนลงไป จนลูกหนูหมดแรงจมน้ำเสียชีวิต และทำอย่างนี้กับหนูทุกตัวจนตายทั้งหมด ยามว่างของเขามักจะไปล่าสัตว์ในป่า ตั้งแต่เด็ก ๆ เขายิงหนังสะติ๊กแม่นมาก นกทุกตัว กะรอก จะโดนยิงที่หัวจนเละ เมื่อย่างเข้าสู่วัยรุ่นเขากลายเป็นเด็กก้าวร้าว และเรียนไม่จบ ม.6 อาศัยที่พ่อแม่ฐานะดี เขาจึงได้ทำงานในโรงพยาบาลและได้สาวงามในหมู่บ้านเป็นภรรยา ยามว่างชอบถือปืนไปล่าสัตว์ในป่า เป็นประจำ ทั้งที่อาหารการกินอุดมสมบูรณ์ และมีเงินเพียงพอกับการยังชีพ
วันหนึ่งเคราะห์กรรมมาถึงเขาได้ขี่มอร์เตอร์ไซด์วิบากคันงาม ชนเสาไฟฟ้า ศรีษะกระแทกอย่างแรง จนต้องผ่าตัดสมอง และกะโหลก รอดชีวิตมาได้แต่อารมณ์ของเขาเปลี่ยนแปลงไป ฉุนเฉียว โกรธง่าย มีเรื่องจนต้องออกจากงาน กลับมาอยู่บ้านเขากับทะเลาะกับภรรยาบ่อยครั้ง และในที่สุดได้ใช้ปืนยิงภรรยาเสียชีวิตโดยการใช้ปืนยิงผ่านหมอนขณะภรรยาหลับ ต้องหนีคดีไปอาศัยในสามจังหวัดภาคใต้หลายปี โชคดีที่มีพี่เขยมีหน้าที่การงานดีสามารถดึงคดีไว้ได้นับสิบปี
ในที่สุดก่อนคดีจะสิ้นอายุความอีกหนึ่งปีญาติของภรรยาได้ร้องเรียนอีกครั้ง ตอนนี้ บ้านเมืองเปลี่ยนแปลงไปอิทธิพลไม่สามารถช่วยเขาได้ จึงถูกจับ ศาลพิจารณาคดีให้จำคุกยี่สิบปี
ทิ้งให้พ่อกับแม่วัยชราต้องเจ็บปวดกับลูกคนสุดท้องที่รักที่สุด และลูกชายของเขาที่กำพร้าพ่อและแม่ ซึ่งต้องกลายผู้หญิงประเภทสองไป เพราะเกลียดพ่อที่ฆ่าแม่ตนเอง
ทำไมชีวิตเขาจึงเป็นเช่นนั้น เท่าที่ผู้เขียนได้สังเกตใกล้ชิด ความก้าวร้าว ความรุนแรงเกิดจาก การเลี้ยงดูของพ่อแม่นั้นเอง เขาเป็นลูกชายคนสุดท้อง พ่อแม่หวงมาก พ่อเป็นคนไทยเชื้อสายจีน ที่เข้มงวด หากลูกทำผิดมักลงโทษรุนแรง บางครั้งใช้ไม้ขนาดใหญ่ทุบตีลูก ไปเล่นกับเพื่อนไกลบ้านไม่ได้จะถูกตามลงโทษทุกครั้ง และลงโทษแรงเกินที่เด็กวัย 5 - 7 ขวบ จะรับได้
ขึ้นต้นด้วยกฎแห่งกรรม ตอนท้ายกลายเป็นพ่อแม่รังแกฉัน ความเจ็บปวดและกดดันของเด็ก ๆ ส่งผลถึงการเป็นผู้ใหญ่ในอนาคต ผู้ปกครองทั้งหลายพึงสังวร
ยักษ์......ตนนั้นคงมาก
ยักษ์......ตนนั้นคงเสียใจมาก ๆ