ความศรัทธาของเฮียหมู
ระหว่างการเดินจากจากยโสธร จนถึงกรุงเทพมหานคร (กลับจากงานศพของพี่นก Giant bird) พระอาจารย์และเฮียหมู เมตตาหนูมากตลอดการเดินทาง ท่านดูแลเอาใจใส่เหมือนท่านดูแล ลูกคนหนึ่งทีเดียว การมีโอกาสได้ร่วมเดินทางกับท่านเหมือนท่านมาสอนหนูเรื่อง “ความศรัทธา”
เฮียหมูเป็นคนที่น่าทึ่งมาก ๆค่ะ สำหรับหนู ท่านปวารณาตัวรับใช้พระพุทธศาสนาอย่างไม่มีเงื่อนไข เสียสละทรัพย์ เวลา แรงกายแรงใจ
ท่านเล่าให้หนูฟังว่า ครั้งแรก ๆ ที่มารู้จักหลวงพ่อ
เพราะว่าลูกค้าผม เขาอยากจะมาเยี่ยมลูกชายที่บวชอยู่ ผมเลยขับรถพาเขามา ผมเองก็นั่งอยู่ไกล ๆ หลวงพ่อ ได้ยินแต่ หลวงพ่อบอกว่า “หายใจเข้าสบาย หายใจออกสบาย” พูดอยู่ตั้งหลายครั้ง ผมก็เลย เอามาลองทำดู เออ มันดีจริง ๆ หายใจสบายแล้ว หัวมันโล่ง คิดอะไร ๆ ออก ก็เลยทำมาเรื่อย ๆ
ตั้งแต่วันนั้นผมก็มากราบหลวงพ่อเรื่อย ๆ มีอะไรที่สนับสนุนวัดได้ ก็ทำ อะไรที่เราเห็นว่าที่วัดยังขาดอยู่เราก็หามาให้ ผมทำแบบนี้มาถึงตอนนี้ก็จะ สามสิบปีแล้ว
หลังจากวันนั้น หนูมาเล่าให้ครูฟัง ครูถามหนูว่า
"แล้วรู้ไหมอะไรทำให้เฮียหมูมีศรัทธา"
หนูตอบท่านว่า “เพราะเฮียหมูน้อมมาปฏิบัติแล้วเห็นผล เหมือนท่านรู้อยู่ในตนเอง”
"แล้วทำไมเราไม่มีศรัทธา"
“เพราะหนูดื้อ ไม่ยอม ทำค่ะ”
ครูถามต่อ “แล้วเมื่อไหร่จะทำ” หนูตอบว่า “เจ้าค่ะ ทำตอนนี้เดี๋ยวนี้เลยค่ะ” พร้อม ๆกับดึงลมหายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกสบาย
ขอบพระคุณพระอาจารย์ ขอบพระคุณครู ขอบพระคุณเฮียหมู
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น