ลุ่มน้ำยาว
...หวนนึกถึงวันวานในวัยเยาว์
เด็กน้อยๆ บ้านนอกต่างใช้น้ำเป็นสนามเด็กเล่น
ผุดดำ ผุดว่าย กระโดดโลดโผน
เป็นแหล่งหาปูหาปลา
สายน้ำนี้คือชีวิต
กลับมาดูที่ไรสุขใจทุกที
แต่วันวานหมุนผ่าน
แต่สายน้ำไม่เคยเปลี่ยน
ยังคงไหล่เลื่อยลัดเลาะไปไม่เคยหยุดนิ่ง
แต่คนสิเปลี่ยนไป
ขุดลอกเจาะถากถางทำคันคลอง
ริมฝั่งน้ำที่เคยเป็นพืชผักและพืชน้ำ
กลับกลายเป็นป่าคอนกรีต
ชีวิตหายไป
สายน้ำดูเหือดแห้ง
แห้งเพราะดาดาดด้วยคอนกรีต
แต่ก็ยังไม่แล้งเท่าใจคน...
หมายเลขบันทึก: 319151เขียนเมื่อ 9 ธันวาคม 2009 16:21 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:02 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
