วันนี้ผู้เขียนติดตามชมรมจริยธรรม ออกมอบชุดกันหนาวให้ชาวบ้าน ที่บ้านห้วยน้ำไพร อ.สังคม จ.หนองคาย ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่อยู่ท่ามกลางหุบเขา หน้าหนาวก็หนาวจับจิต หน้าร้อนก็ร้อนจับใจ หน้าฝน ออกไปไหนกันไม่ได้ เพราะถนนหนทางยังไม่ดี ทางเข้าหมู่บ้านเป็นถนนดินแดงลูกรังที่ขรุขระ มีกรวดหิน ละลานไปทั่ว การเดินทางไปยังหมู่บ้านนี้จึงต้องใช้รถกะบะจึงจะเหมาะสม
พี่หัวหน้าฝ่ายส่งเสริมสุขภาพผู้ที่เป็นเลขาฯชมรมจริยธรรมของจังหวัด บอกว่า ได้รับบริจาคเสื้อผ้าและชุดกันหนาวจากญาติธรรมเป็นจำนวนมาก จึงอยากชวนชมรมจริยธรรมของโรงพยาบาลออกไปร่วมกันมอบ ผู้เขียนจึงขอติดตามไปด้วย
สถานที่ที่เรานัดชาวบ้านเป็นโรงเรียนประจำหมู่บ้านซึ่งโดยสภาพทั่วไป น่าจะได้รับการสนับสนุนเป็นอย่างดี มีจานดาวเทียมให้ใช้ในการติดต่อสื่อสารในเรื่องการเรียนการสอน มีอาหารกลางวันสำหรับเด็ก มีการเลี้ยงไก่สำหรับเป็นแหล่งเรียนรู้สำหรับเด็กนักเรียน
นายก อบต. เล่าให้เราฟังว่า ถนนที่เป็นลูกรังไม่สะดวกในการเดินทางเข้าหมู่บ้านจะนำเรื่องไปเสนอท่านผู้ว่าราชการจังหวัดเพื่อขอความช่วยเหลือ ผู้เขียนเห็นว่า น่าจะเป็นไปได้ เพราะไม่ไกลจากหมู่บ้าน เป็นสถานีเพาะพันธ์และวิจัยกล้าไม้ของกรมป่าไม้ ซึ่งจัดแต่งสถานที่ได้สวยงาม จนหน่วยราชการและเอกชน แวะเวียนมาใช้บริการไม่ว่าจะในเรื่องการเข้าค่ายอบรม หรือพักผ่อน เว้นอยู่อย่างเดียวที่ยังไม่ได้รับการพัฒนาคงเป็นเรื่องของถนนแม้จะแยกจากทางหลวงเพียงแค่ 10 กม.
วันนี้ ผู้ใหญ่บ้าน ครูใหญ่ นำลูกบ้านมาชุมนุมกันทุกเพศทุกวัย เพื่อมารับของแจก ส่วนหนึ่งไปตระเตรียมอาหารสำหรับเลี้ยงผู้มาเยือน ชุดกันหนาวที่เตรียมมา ประกอบไปด้วย หมวกไหมพรม ถุงเท้า เสื้อกันหนาว ชุดเด็ก เสื้อกางเกงผู้ใหญ่และวัยรุ่น ผู้รับมอบต่างดีใจไปตามๆกัน เพราะข้าวของเยอะแยะจนรับกันไปไม่หมด
โรงพยาบาลประจำอำเภอนี้ก็มาร่วมออกหน่วยแพทย์ เพื่อตรวจรักษา และคัดกรอง ภาวะอ้วนกันด้วย ซึ่งก็ได้ร่วมยินดีไปด้วยกันทั้งสองโรงพยาบาล
ผู้เขียนสังเกตุเห็นว่า ชาวบ้านยังมีปัญหาเรื่องสุขภาพ โดยเฉพาะเรื่องของฟัน ซึ่งน่าที่จะได้รับการดูแล
ผู้เขียนและทีมงานบางส่วนไม่ได้ร่วมรับประทานอาหารกับชาวบ้าน เพราะเตรียมไว้ในใจว่าจะไปทาน ข้างปุ้นฮ้อน ของอร่อยของเมืองสังคม อีกทั้งมีภาระกิจที่ต้องทำ จึงกลับกันก่อนทีมงานทั้งหมด
จากกิจกรรมดังกล่าว ผู้เขียนได้เรียนรู้ว่า หน่วยงานทุกส่วนที่มีความเกี่ยวข้องต้องช่วยกันดูแล ตามหน้าที่และภาวะงานที่ได้รับมอบหมายหรือที่มีจิตอาสาอยากช่วยกันพัฒนา ผู้เขียนดีใจกับชาวบ้านที่มีนายก อบต. ที่มีความมุ่งมั่นและตั้งใจจริงที่จะพัฒนาเพื่อความสะดวกสบายของชาวบ้าน
ความซื่อสัตย์ของชาวบ้านบางคนที่ขอคืนและขอเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ตัวเองใส่ไม่ได้ แต่ก็มีอีกหลายคนที่อยากได้และขอไปอย่างมากมายแม้ว่าตัวเองจะใส่ไม่ได้ก็ตาม
ยังมีชาวบ้านที่อยู่ไม่ห่างไกลจากเมือง แต่คนเมืองเข้าไปไม่ถึง
เด็กคนนี้ยายบอกว่า เป็นเด็กตู้อบอยู่สามเดือน
ตอนนี้สองขวบฉลาดและพูดเก่งมาก