พ่อ-ครอบครัว (4-78)


ครอบครัวนี่...ต้องมีพ่อมาก่อนเลยหรือ...

 

     Family

                   FATHER

                       AND

                            MOTHER

                                 I

                                     LOVE

                                            YOU

                                   ครอบครัว

                                                  พ่อ

                                         และ

                                    แม่

                             ฉัน

                         รัก

                 เธอ

 

         รุ่นน้องส่งข้อความนี้มาให้ทางเมล แล้วถามว่า...

            ครอบครัวนี่...ต้องมีพ่อมาก่อนเลยหรือ หนูต้อง...คิดถึงพ่อด้วยหรือ?

         ยังไม่ได้ตอบเมล แต่นั่งไตร่ตรองอยู่นาน น้องอยู่ในครอบครัวแตกแยก พ่อแม่  เลิกกันตั้งแต่ยังเด็ก โตขึ้นมาโดยตายายเลี้ยงและส่งเสียจนจบมหาวิทยาลัย และเคยปฏิเสธเมื่อพ่อแม่ขอพบ...

 

งานหนักจังแฮะ...ไหวไหมเนี่ย...

                 @__@

 

หมายเลขบันทึก: 318061เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2009 11:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 19:39 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (43)
  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาอ่านครอบครัวนี่...ต้องมีพ่อมาก่อนเลยหรือ...สำหรับตัวบุษราเองพ่อมาก่อนและแม่ตามลำดับความสำคัญค่ะ
  • สบายดีนะค่ะ
  • ระลึกถึงค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณบุษรา

ขอบคุณที่มาทักทายเป็นคนแรกเปิดบันทึกค่ะ

สุขสันต์วันสุดสัปดาห์นะคะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะ ป้าปิง

รักพ่อ ค่ะ ป้าปิง

สบายดีนะคะ งานหนัก พักผ่อน บ้างเน้อเจ้า

สวัสดีค่ะ

ตั้งใจเข้ามาส่งความสุขเนื่องในโอกาสวันพ่อค่ะ

 

 รุ่นน้องส่งข้อความนี้มาให้ทางเมล แล้วถามว่า... 

 ครอบครัวนี่...ต้องมีพ่อมาก่อนเลยหรือ หนูต้อง...คิดถึงพ่อด้วยหรือ?

 

ครุ่นคิดอยู่เช่นเดียวกันค่ะ  "การที่ครอบครัวแตกแยก ลูกอยู่กับฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่ง  คนที่อยู่กับแม่ แล้วถามว่า ต้องคิดถึงพ่อด้วยหรือ.... เกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวนี้หนอ   น้องเขาถึงมีความคิดเช่นนั้น...  และทำไมฝ่ายที่เลี้ยงดูลูกจึงต้องสอนให้เด็กรู้สึกไม่ดีกับอีกฝ่ายหนึ่ง..."   ครูใจดีก็กำพร้าพ่อ แม่เลี้ยงมาคนเดียว ก็ไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลย  ออกจะโหยหาเสียด้วยซ้ำ....

* เราคงไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้มากไปกว่านี้อีก เพราะเป็นเหตุผลส่วนตัวเขานะคะ

* มีความสุขมากๆ นะคะ  ขอบคุณที่ห่วงใยกันเสมอ....อ้อ!...ต้องขออภัยในความ เจ๋อ... จะเปลี่ยนชื่อให้เป็นคนไม่มีหญ้าซะแล้ว...สติพลั้งเผลอ คิดเรื่องกอหญ้าตามทางเดิน...ที่ผ่านมา.... เลยเจ๋อ เหมือนสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวค่ะ....

* ระลึกถึงค่ะ

 พ่อ-แม่ ..โดยความหมายของความเป็นครอบครัว ทางกายภาพหลอมรวมเป็น "หนึ่งเดียว" ..ไม่มีคนคู่นี้..ย่อมไม่มีลูก..ทางจิตใจ โดยธรรมชาติ น่าจะเป็นเช่นเดียวกันที่ถักร้อยรักจดจ่อที่ลูกให้มีความสุข...แต่ละครอบครัว..ต่างสภาวะ..ต่างระดับ..ด้วยเหตุภายนอกนานาประการนะคะ..ผลลัพธ์จึงไม่มีสูตรที่ตายตัวค่ะ

เรื่องนี้ครูนกมองว่า จะใช้คำตอบของครอบครัวหนึ่งเป็นบทสรุปของอีกครอบครัวก็คงไม่ได้ แต่การที่เราทำให้ที่ที่เราอยู่อบอุ่น มีความสุขทั้งเราและคนอยู่ใกล้เมื่อนั่นละคำว่า "ครอบครัว" จะปรากฏ......

ทุกวันนี้แทบไม่ได้คิดถึงพ่อขึ้นมาเลยจริงๆ (นานๆ จะนึกถึง หรือไม่ก็ได้ยินจากปากลูกสาว จึงจะคิดถึง) นอกจากชีวิตพวกเราสามคนที่อยู่ด้วยกัน มีแม่ ตัวเรา และลูกเรา มีพ่อหรือไม่มีไม่แปลก ไม่มีปัญหาใดๆ แค่มีแม่ก็เพียงพอแล้วค่ะ

สวัสดี ครับ

ตอบยากเช่นกัน..ครับ

หากเราไม่มีความผูกพัน....พ่ออาจเป็นคนแปลกหน้าทั้งสายตาและความรู้สึก

พูดยาก...นะครับ

คุณคนไม่มีราก...หากผมเป็นเขา(หากเป็น...)

ผมคงต้องอาศัยเวลา...เพื่อซื้อคำว่า .พ่อ..ให้พอที่จะเรียกได้จากความรู้สึกส่วนลึก ครับ

ขอบคุณ บันทึก ที่ทำให้คิดถึง...คนที่มีพ่อเพียงแค่กายภาพ แต่ไม่มีพ่ออยู่ในความรู้สึกส่วนลึก ...จะทำอย่างไรดี?

เป็นสิ่งที่น่าค้นหา...เพื่อให้ได้มาซึ่งความตอบ นะครับ

ไม่น่าเชื่อว่า...บันทึกนี้สั้นกระจิ๋วหลิว...แต่คำตอบมีมีเป็นแสนเป็นล้าน...คำตอบ

ขอบพระคุณ นะครับ

....แต่พ่อยังคงยิ่งใหญ่เสมอ...เมื่อค้นหาคำตอบนั้นเจอ...

เป็นกำลังใจให้น้องเค้านะครับ

เพิ่งไปทักทายคุณแสงแห่งความดี ดีใจที่ได้มาพบกันที่นี่อีกครับ

นกแห่งอรุณรุ่งได้รับโจทย์ยากอีกแล้ว

แต่พี่ก็มั่นใจนะ โหลมักจะเป็นที่ปรึกษาที่ดีเสมอ แล้วยังมีความรู้เรื่องการให้คำปรึกษาอย่างดีอีกด้วยนี่นา...

สู้ต่อไป ทาเคชิ

ปล. ตอบเมลน้องไปว่ายังไง อย่าลืมเล่าสู่กันฟ้งนะครับ

สวัสดีค่ะ... คุณ P คนไม่มีราก

ถ้าหากเด็กคนนี้มาถามจะตอบว่า

ถึงอย่างไรพ่อแม่ก็เป็นผู้ให้กำเนิดเรามา แต่กรรมที่เราเคยกระทำมา คงทำให้เป็นเช่นนี้ และต้องยอมรับได้อยู่แล้ว จึงมานั่งตั้งคำถามกับตัวเองได้ในขณะนี้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

เจริญพร โยม คนไม่มีราก

เด็กยุคนี้ สมัยนี้ หลายคนมีแต่พ่อ ไม่มีแม่ และมีแต่แม่ ไม่มีพ่อ

และอีกหลายคนไม่มีทั้ง พ่อและแม่ คงเหลือแต่ ตายายหรือปู่ย่า เลี้ยงดูลูกหลาน

เจริญพร

ถ้าไม่มีพ่อก็ไม่มีเรา ถ้าไม่มีแม่เราก็เกิดไม่ได้ สำคัญทั้งสองคน แต่คนละอย่างครับ

อิ อิ พี่หญิงกลางที่รักจ๋า น่าคิด ชวนให้คิดจริงๆค่ะ แล้วน้องก็อมยิ้มกับมุมนี้ว่า

สมัยก่อนไม่ว่าจะนอกในมุ้งนั้น พ่อ เริ่ม ก่อน เสมอ แม่คือผู้สนับสนุนรายใหญ่

อีกนัยยะ พ่อคือนามสมมติ อย่างหลายบ้านเรียกพ่อว่า ป๋า ป๊ะ เป็นต้น สำหรับน้องเมล ตายาย คือพ่อแม่ค่ะ เรื่องใจ ต้องใช้เวลาค่ะ .. พ่อแม่ให้กำเนิดยังไงก็ไม่เปลี่ยนแปลง

พ่อแม่ตัวจริงก็ต้องทุ่มเทเวลา มาสานสัมพันธ์ใหม่ น้ำหยดลงหิน ทุกวันหินยังกร่อน ... เป็นกำลังใจค่ะ  

พี่หญิง พี่ปิงจ๋า อ้ะ เพิ่งรู้ว่าพี่หญิงชื่อปิง  ชื่อเดียวกับพี่ชายปูเลยค่ะ เป็นกำลังใจพี่หญิงนะคะ งานเยอะไม่ว่า ถ้าพลังใจเปี่ยมล้น ... ศรัทธา เชื่อมั่น พี่ฝ่าฝันไปได้ ฝันดีนะคะ

สวัสดีครูใหม่ บ้านน้ำจุนและสาวน้อยพอเพียงจ้ะ

ดีใจได้ทักทายหลานสาวค่ะ

คิดถึงเช่นกันค่ะ

(^___^) 

สวัสดีค่ะคุณครูใจดี

ไม่เป็นไรเลยค่ะ คนไม่มีรากมีหลายสมญานามมาก ๆ ... เห็นใจว่าคุณครูใจดีคงเหนื่อยมาก ๆ แน่เลย....

จนบัดนี้ก็ยังไม่ได้ตอบเมลน้องเขาเลยค่ะ ยุ่ง ๆ ทั้งวันเลย ตั้งใจอยากให้น้องมาอ่านบันทึกนี้ เพราะไม่กล้าตอบด้วยความเห็นของตัวเองค่ะ

และคงจะจริงดังที่ว่า... เราคงไม่สามารถแสดงความคิดเห็นได้มากไปกว่านี้อีก เพราะเป็นเหตุผลส่วนตัวเขานะคะ...

แต่น้องถาม แสดงว่าคงคิดอะไรบางอย่างและอยากได้ความคิดเห็นของเรา ... คนไม่มีรากจึงคิดมาก ๆ คิดย้ำไปย้ำมา ภาวนาว่าให้ตอบแล้วน้องเขาไม่เสียความรู้สึก ไม่ทำให้เหตุการณ์แย่ลงไปอีก และยังแอบหวังว่าจะทำอย่างไรให้ครอบครัว ... ได้กลับเป็นครอบครัว พ่อ แม่ ลูก รักกันอีกครั้งค่ะ

รักษาสุขภาพและพักผ่อนมาก ๆ นะคะ

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

ขอบคุณข้อความของพี่ใหญ่ค่ะ... พ่อ-แม่ ..โดยความหมายของความเป็นครอบครัว ทางกายภาพหลอมรวมเป็น "หนึ่งเดียว" ..ไม่มีคนคู่นี้..ย่อมไม่มีลูก..ทางจิตใจ โดยธรรมชาติ น่าจะเป็นเช่นเดียวกันที่ถักร้อยรักจดจ่อที่ลูกให้มีความสุข..

คนไม่มีรากอยากมีส่วนให้น้องมีความสุขค่ะ จะชวนน้องมาอ่านบันทึกนี้หรือคัดลอกไปส่งให้น้องเขาค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณnoktalay

อ่านคอมเม้นท์แล้วยิ้ม ๆๆๆ เพราะคิดตรงกันค่ะ... จะใช้คำตอบของครอบครัวหนึ่งเป็นบทสรุปของอีกครอบครัวก็คงไม่ได้ แต่การที่เราทำให้ที่ที่เราอยู่อบอุ่น มีความสุขทั้งเราและคนอยู่ใกล้เมื่อนั่นละคำว่า "ครอบครัว" จะปรากฏ...

เชื่อได้ว่าตอบอย่างไร น้องเขาก็คงเคยได้ยินมาแล้วทั้งนั้น... ร้อยทั้งร้อยก็ต้องบอกว่า เราต้องทำใจ พ่อแม่คือพ่อแม่ท่านมีพระคุณกับเรา.....ฯลฯ

ความจริง ครอบครัวต้องประกอบด้วย ความรัก ผูกพัน เข้าใจ เกื้อกูล ร่วมทุกข์ร่วมสุขก้น ไม่ใช่เพียงคนที่อยู่รวมกัน...จริง ๆ ด้วยค่ะ

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณมนัสนันท์

ดีใจที่ได้ทักทายก้นค่ะ คิดถึงอยู่หลายวันแล้ว

อ่านแล้วอึ้ง ๆ ค่ะ...  นอกจากชีวิตพวกเราสามคนที่อยู่ด้วยกัน มีแม่ ตัวเรา และลูกเรา มีพ่อหรือไม่มีไม่แปลก ไม่มีปัญหาใดๆ แค่มีแม่ก็เพียงพอแล้ว...

เข้มแข็งมาก ๆ ค่ะ

ขอบคุณที่มาทักทายกันให้หายคิดถึงค่ะ

สบายใจดีแล้วหรือยังคะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

หนักใจตั้งแต่ได้รับเมลค่ะ น้องเขาอาจจะเพียงแค่อยากระบายความในใจ แต่คนไม่มีรากคิดไปมากเกินไปหรือเปล่าไม่ทราบค่ะ ...

คิดไปหลายอย่างเกรงว่าพูดอะไรไปแล้ว จะทำให้สัมพันธภาพของพ่อแม่และน้องแย่ลงไปอีก  หวังอยากให้น้องได้เข้าใจและยอมรับพ่อแม่ (ด้วยตัวเองไม่มีโอกาสแล้ว เพราะพ่อแม่ไม่อยู่แล้วทั้งคู่) แต่น้องยังมีท่านทั้งสองอยู่ แต่ด้วยความไม่เข้าใจ ด้วย.... อะไรไม่ทราบได้ จึงห่างเหินไม่เข้าใจกันค่ะ

เห็นด้วยค่ะกับที่ว่า...หากผมเป็นเขา(หากเป็น...) ผมคงต้องอาศัยเวลา...เพื่อซื้อคำว่า .พ่อ..ให้พอที่จะเรียกได้จากความรู้สึกส่วนลึกครับ...

เพียงแต่ว่า ทุกเรื่องต้องอาศัยความร่วมมือและความเข้าใจ การยอมรับ การอภัยจากทุกฝ่าย ไม่ว่าจะพ่อ แม่หรือลูก

บางทีแค่เพียงฟังและเห็นอย่างผิวเผินเราอาจไม่ทราบถึงปัญหาที่มีอยู่ก็ได้ค่ะ...

ภาวนาให้โลกนี้มีความรัก เมตตากันมาก ๆ และครอบครัวจะได้มาอยู่ด้วยกันอีกครั้งค่ะ

จะคัดลอกหรือชวนน้องมาอ่านข้อคิดเห็นดี ๆ ของกัลยาณมิตรมากมายในนี้ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

(^____^)

ราตรีสวัสดิ์นะคะ เรามาเข้านอนพร้อมกันพอดีเลยค่ะ สุขกายสุขใจค่ะ

สวัสดีค่ะ

             แม้โจทย์จะยาก แต่เชื่อว่าคำตอบที่ได้รับ

             คงจะเป็นที่พอใจค่ะ เชื่อมั่นว่า ""คนไม่มีราก" ต้องทำได้ค่ะ

             และก็ฝากภาพนี้ไปให้เจ้าของโจทย์ และให้คนแก้ปัญหาโจทย์ด้วยนะคะ

ครอบเป็นสถาบันที่เล็กที่สุดของสังคม..แต่มีอิทธิพลและยิ่งใหญ่ที่สุด...ไม่น่าเชื่อเลยเน๊าะ..แต่จงเชื่อเถอะ....จุดเล็กๆแต่เป็นจุดที่เป็นสิ่งดีแล้วล่ะก็จากจุดเล็กๆจะขยายใหญ่เป็นความดีความสุข แต่ถ้าจุดเล็กๆเป็นเนื้อร้าย..ขยายใหญ่ออกไป..จะหาดีหาสุขได้อย่างไร.....รักพ่อแม่..ทำแต่ดี..พ่อ-แม่รักลูกทำดีตลอดมา..

พี่คนตัดไม้คะ

หายไปหลายวัน เหงา ๆ ไปเลยค่ะ ดีใจที่พี่กลับมาคอยคอมเม้นท์เรื่องของคนเล็ก ๆ ...

เรื่องนี้ทำให้นั่งคิดนอนคิดมาหลายวันค่ะ ส่วนประสบการณ์ในการให้คำปรึกษานั้น ไม่กล้านำมาใช้ เพราะน้องเขาเป็นนักจิตวิทยาค่ะ...ฮา ๆ ๆ  จริงค่ะ น้องจบและทำงานเป็นนักจิตวิทยา และน่าจะต้องมีความรู้มากกว่าโหลแน่ ๆ

โหลเพียงต้องการเป็นเพื่อนรับฟัง และ ช่วยทำหน้าที่เป็นกระจกสะท้อนให้น้องเห็น ความคิด ความต้องการ และหากเป็นไปได้...ได้พบทางออกที่เหมาะสมที่สุดสำหรับตัวน้องเองค่ะ

ขอบคุณพี่ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูอี๊ด

บางคำถามและบางปัญหา คงมีคำตอบและหลายทางออก

ขอบคุณมากค่ะ ดอกไม้งดงามมาก ๆ เลยค่ะ

(^___^)

สวัสดีครับ

  • เข้ามาอ่านบทความที่เป็นข้อคิดครับ
  • คงต้องเิปิดใจคุยครับ ความผูกพันหรือความรัก คงต้องค่อยๆ สร้างอย่าสม่ำเสมอครับ โดยอาศัยคนกลางคอยชี้นำให้รู้ถึงพระคุณของท่านครับ
  • ผมเคยเจอครอบครัวแตกแยกแต่ภายหลังกลับมาอยู่เป็นครอบครัว ด้วยคำว่า "ถึงแม้ตอนนี้ความรู้สึกจะเปลี่ยนแปลง แต่ความรักความผูกพันธ์ที่มีให้จะทำให้ความรู้สึกนั้นไม่เปลี่ยนแปลง" ครับ

นมัสการท่านพระปลัดค่ะ

สาธุกับความคิดเห็นของท่านค่ะ

หากทุกคนทำหน้าที่ของตนอย่างเหมาะสมแล้ว ไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่ลูกหลาน ปู่ย่า ตายาย ลุงป้าน้าอา....

สาธุค่ะ

(^___^) 

ใช่แล้วค่ะคุณเบดูอิน

พ่อและแม่ แบ่งเลือดเนื้อ ให้ชีวิตแก่เรา...

แล้วยังฟูมฟักเราจนเติบโต พึ่งตัวเองได้

หากไร้ซึ่งความเมตตา เกื้อกูลของท่านทั้งสองเป็นเบื้องต้น เราคงไม่มีชีวิต...

ขอบคุณค่ะ

ทุกคนทุกครอบครัว อยากมีพ่อ มีแม่ มีฉัน มีน้อง มีพี่  พ่อ กับ แม่ เป็นชีวิตจิตเป็นหลักชัยเป็นทุกสิ่งเป็นทุกอย่างของครอบครัว ขอบพระคุณที่ช่วยสร้างสรรความรู้สึกดีดีในวัน พ่อ

  • บันทึกแสนสั้น ..แต่บุญคุณของบุพการียิ่งใหญ่ ยากแก่การหาข้อยุติในคำตอบครับ
  • แวะมาเยี่ยมเยียนและ...
  • ระลึกถึงท่านอาจารย์เสมอครับ
  • ช่วงนี้ -กพ จะไม่ค่อยว่าง ขอถือโอกาสอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านเคารพนับถือ ช่วยดลบันดาลให้ท่านอาจารย์และครอบครัว มีโชค มีความสุขตลอดปี ๒๕๕๓ และตลอดไปด้วยครับ

สวัสดีค่ะคุณpoo

ขอบคุณที่นำประสบการณ์มาแบ่งปันค่ะ

จะชวนน้องมาอ่าน แทนที่จะตอบน้องไปด้วยความคิดของต้วเองคนเดียวนะคะ...

คนไม่มีรากมีหลายสมญานามค่ะ ชื่อ "ปิง" ก็เป็นชื่อที่ชอบมากชื่อหนึ่งค่ะ

ขอบคุณนะคะ

(^___^)

คุณSila Phu-Chaya คะ

สุขกายสุขใจ เช่นกันค่ะ...

วลีนี้...ทำให้คิดถึงอ.พรรณาค่ะ ท่านใช้คำนี้เป็นประจำเลย...

(^___^)

ขอบคุณคุณครูอิงจันทร์ ค่ะ

จะชวนน้องมาอ่านคงในเร็ว ๆ วันนี้ค่ะ

ภาพงดงาม เปี่ยมความหมายมากค่ะ

(^___^)

ขอบคุณคุณอ้อยเล็ก ค่ะ

ครอบครัวเป็นเฟืองเล็ก ๆ ที่ขับเคลื่อนสังคมค่ะ....

สิ่งเล็ก ๆ คนตัวน้อย ๆ ต่างมีประโยชน์และเป็นส่วนสำคัญในการทำสิ่งดี ๆ ให้สังคมเสมอค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก

  • มาตามลิงก์ที่ให้ไว้บอกว่า เรื่องราวคล้ายกับบันทึกล่าสุดของครูแป๋ม
  • เมื่อพิเคราะห์จากข้อมูลของน้องที่ถามมา และคุณคนไม่มีรากบอกเพิ่มเติม ดังนี้
  • ครอบครัวนี่...ต้องมีพ่อมาก่อนเลยหรือ หนูต้อง...คิดถึงพ่อด้วยหรือ?
  • น้องอยู่ในครอบครัวแตกแยก พ่อแม่  เลิกกันตั้งแต่ยังเด็ก โตขึ้นมาโดยตายายเลี้ยงและส่งเสียจนจบมหาวิทยาลัย และเคยปฏิเสธเมื่อพ่อแม่ขอพบ...
  • เป็นความรู้สึกลึกๆที่ยากจะหาคำตอบที่ลงตัวให้ได้แบบชัดเจน เพราะตัวเองยังอยู่กับครอบครัว การเข้าอกเข้าใจเรื่องราวก็คงบอกเป็นกลางๆค่ะ
  • หันไปเห็นรายการทีวีรายการหนึ่ง คุณแม่นักร้องพาลูกชาย 2 คนมาอัดเสียงร้องร่วมกับศิลปินอื่นๆ..เป็นเพลงที่มีเนื้อร้องท่อนหนึ่งว่า "รักพ่อ"....
  • เด็กร้องจ้า...พร่ำกอดแม่แล้วบอกว่า " แง..ๆๆ..ไม่รักพ่อ.. จะรักหม่าม๊าคนเดียว..แงๆๆๆ..."
  • ?????????????????????........

ขอบพระคุณข้อคิดจากอ.ณัฐวรรธน์ค่ะ

.... คงต้องเิปิดใจคุยครับ ความผูกพันหรือความรัก คงต้องค่อยๆ สร้างอย่าสม่ำเสมอครับ โดยอาศัยคนกลางคอยชี้นำให้รู้ถึงพระคุณของท่านครับ

  • ผมเคยเจอครอบครัวแตกแยกแต่ภายหลังกลับมาอยู่เป็นครอบครัว ด้วยคำว่า "ถึงแม้ตอนนี้ความรู้สึกจะเปลี่ยนแปลง แต่ความรักความผูกพันธ์ที่มีให้จะทำให้ความรู้สึกนั้นไม่เปลี่ยนแปลง" ครับ

    เมื่อน้องมาอ่านคงได้ข้อคิดนำไปปฏิบัติได้ค่ะ

    (^___^)

  • สวัสดีค่ะท่านอ.นายประจักษ์ ปานอินทร์

    ขอบพระคุณข้อคิดเห็นของท่านค่ะ...ทุกคนทุกครอบครัว อยากมีพ่อ มีแม่ มีฉัน มีน้อง มีพี่  พ่อ กับ แม่ เป็นชีวิตจิตเป็นหลักชัยเป็นทุกสิ่งเป็นทุกอย่างของครอบครัว

    น้องม่อนโตขึ้นมากเลยค่ะ

    (^___^)

    สวัสดีค่ะคุณสามสัก

    ดีใจที่ได้ทักทายกันอีกครั้งค่ะ

    งานคงมากมายจนไม่มีเวลา แต่ไม่เป็นไรค่ะ ว่างเมื่อไหร่อย่าลืมมาเขียนบันทึกดี ๆ ให้อ่านอีกนะคะ... รอได้ค่ะ

    และจริงดังที่คุณสามสักว่าค่ะ เรื่องในครอบครัวยากจะตัดสินใจ เพราะมีหลายองค์ประกอบ... คนไม่มีรากจึงขออนุญาตให้กัลยาณมิตรได้ช่วยกันให้ความเห็น เพื่อเป็นประโยชน์ต่อน้องในการที่จะตัดสินใจค่ะ 

    ขอบคุณค่ะ

    (^___^)

    สวัสดีค่ะคุณครูแป๋ม

    ขอบคุณที่มาอ่านตามคำชวนเชิญและให้ข้อคิดเห็น... ที่เป็นกลางและน่าจะเป็นประโยชน์กับน้องเจ้าของเรื่องค่ะ...

    เพราะ... คำปรึกษาที่ดีที่สุด ไม่ใช่การบอกว่า คำตอบคืออะไร แต่บอกว่า ทำอย่างไรจึงจะได้คำตอบที่ดีและเหมาะสมที่สุด... จริงไหมคะ

    (^___^)

    คนไม่มีรากถือโอกาสขอบคุณกัลยาณมิตรทุกท่าน ที่กรุณามาอ่านและให้ข้อคิดเห็น ข้อเสนอแนะไว้ด้วยความเมตตาและปรารถนาดีเป็นที่ตั้งค่ะ

    คงได้มีโอกาสชวนน้องเข้ามาอ่านคอมเม้นท์ที่ทรงคุณค่าเหล่านี้ในเร็ววัน ทันทีที่น้องมีเวลาพอค่ะ

    ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

    (^___^)

    พี่ปิงจ้ะ

    แวะมาอ่านแล้ว อ่านด้วยน้ำคลอตา...

    ขอบคุณค่ะ

    (^___^)

    ครอบครัว ต้องประกอบด้วย พ่อ แม่ลูก ไม่มีพ่อ ไม่ได้หรอก
    แต่ความประทับใจ ที่คนเราจะมีกับพ่อแค่ไหน เป็นอีกประเด็นหนึ่งค่ะ
    พี่เองสนิทกับคุณพ่อ ไม่ยิ่งหย่อนกว่าคุณแม่ รักทั้งคู่เท่ากัน และไม่อยากมีแค่พ่อ หรือ แม่คนเดียว
    แต่บางทีชีวิต ก็เลือกไม่ได้

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท