บ้านเราเมื่อเยาววัย
วัยเด็กเป็นวัยที่สนุกสนาน
บ้านเราเมื่อเยาว์วัย ( ๑ )
วัยเด็กเป็นวัยแห่งความสุข สนุกสนาน ลานหน้าบ้านคุณทวด กว้างขวางและร่มรื่นมาก ใต้ต้นมะม่วงป่าต้นใหญ่ใบดกหนาครึ้ม เย็นสบาย พวกเรามักนัดมาชุมนุมเล่นกันอย่างไม่รู้เบื่อ
“วันนี้เล่นอะไรดีล่ะ มอญซ่อนผ้าก่อนเลยดีไหม”
เพื่อนคนหนึ่งขอความเห็น
“ ดี ดี ดี” เพื่อนอีกคนสนับสนุน
“ เรามาตกลงกันก่อนดีไหม?”
“ ห้ามเหลียวหลัง แต่เอามือควานหาผ้าได้นะ”
“ห้ามบอกหรือส่งสัญญานให้กันนะ”
“ ห้ามฟาดแรงๆ ด้วย”
เมื่อได้ข้อตกลงแล้ว ก็เริ่มเล่น ทุกคนนั่งล้อมเป็นวงกลมบนลานดินใต้ร่มม
มะม่วงเพื่อนคนหนึ่งอาสาเป็นมอญ ถือผ้าเดินบ้าง วิ่งบ้างไปรอบๆวง เอาผ้าซ่อนไว้ด้านหลังเพื่อนคนอื่นๆ ร้องเพลงปรบมือกัน พอเผลอ
มอญเอาผ้าวางไว้ด้านหลังคนใดคนหนึ่ง
มอญซ่อนผ้า ตุ๊กตา อยู่ด้านหลัง
ระวังดีดี ฉันจะตีก้นเธอ.........
เล่นกันไป หัวเราะกันไป ผลัดกันเป็นมอญจนครบคนแล้ว
“พอแล้ว เล่นอย่างอื่นดีกว่านะพวกเรา”
“ เล่นอะไรต่อดี รีรีข้าวสารหรืองูกินหาง?”
“รีรีข้าสารดีกว่า จะได้เล่นชักเย่อต่อเลย”
“ตกลง”
เพื่อนสองคนประสานมือกันทำเป็นอุโมงค์ลอด ที่เหลือยืนต่อแถวเกาะเอว คนข้างหน้าแล้วเดินลอดอุโมงค์ที่เพื่อนประสานมือกัน ร้องเพลงพร้อมกันไปด้วย
รีรีข้าวสาร สองทะนานข้าวเปลือก
เลือกท้องใบลาน คดข้าวใส่จาน
พานเอาคนข้างหลังไว้
ตอนสุดท้ายของเพลงก็ลดมือคล้องตัวคนท้ายแถวไว้ แล้วถามว่าจะอยู่ฝ่ายไหน
ก็จะเลือกข้างไปยืนต่อหลังคนที่ประสานมือเป็นอุโมงค์ ทีละคนจนหมดแถว
ก็จะแบ่งเป็นสองพวกพอดี จากนั้นสองฝ่ายก็ชักเย่อกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
แพ้ชนะตอนนั้นสำคัญมาก แต่พอเล่นเลิกเราก็เลิกแล้วต่อกัน ก็เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม
เบื่อแล้วมีเพื่อนบางคนขอตัวไปตักน้ำ ตำข้าว หรือกวาดบ้าน ถูเรือน
หรือผลัดยายดูแลน้องเผื่อยายจะทำงานบ้านอื่นๆ เช่น หุงหาอาหารเย็น
หรือเก็บพับเสื้อผ้าที่ซักตากไว้ ฯลฯ เหลือบางคนที่ไม่มีภาระอะไร
ก็เล่นหมากเก็บ หรือเกมอื่นๆ ที่เล่นกันแค่สองสามคนจนบ่ายคล้อย
หรือใกล้ค่ำ บางคนพ่อแม่มาตามเรียกกลับไปบ้าน อาบน้ำ กินข้าว
การละเล่นไทย ๆ สมัยวัยเยาว์ เดี๋ยวนี้หายไปเยอะเลย แต่ความทรงจำในวัยเด็กที่แสนสุขสนุกสนานยังแจ่มชัดอยู่ในใจเสมอ...........
คำสำคัญ (Tags): #การละเล่น
หมายเลขบันทึก: 316600เขียนเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2009 21:00 น. ()ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ คุณครูเก็จถะหวา
ใช่เลยค่ะเสียดาย...การละเล่นของไทยๆ หายไปตามกาลเวลา
ตอนเด็กๆ ชอบเล่นมอญซ่อนผ้า กับ รีรีข้าวสาร หม้อข้าวขายแกง รถไฟฉึกฉักกับพี่น้องค่ะ ... นึกคราใดก็อมยิ้ม และมีสุข ฝันดีค่ะพี่
ตอนเด็กๆหนูไปเที่ยวบ้านพ่อบุญธรรมที่ดีลัง อ.พัฒนานิคม จ.ลพบุรี พี่ๆเขาชอบพาเล่นตาเขย่ง คือ จะใช้ไม้ขีดเป็นแนว2แนวและมีเส้นคั่นตรงกลางมีด้านหัวเป็นโค้งๆแล้วแจกเบี้ยคนละอันให้ยกเท้า1ข้างแล้วใช้อีกข้างเขย่งข้ามตาพร้อมๆกับใช้ปลายเท้านั้นแซะเบี้ยไปข้างหน้าสลับกันจนฝ่ายหนึ่งแพ้โดยเขย่งไม่พ้นหรือแซะเบี้ยไปตรงเส้นค่ะสนุกมากเลยพี่ครูเก็จถะหวาเคยเล่นไหมค่ะ หาภาพไม่เจอเอาภาพการเล่นตี่จับแทนนะคะ
การละเล่น ของไทยพัฒนาทักษะ ของผู้เล่นหลายด้าน ประโยชน์มากกว่าเกมส์คอมพิวเตอร์อีก