ก่อนจากกัน

สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน

        คงปฏิเสธกันไม่ได้ว่า ไม่วันใดก็วันหนึ่งคนเราต้องจากกัน คงทิ้งไว้แต่อดีตที่น่าจดจำมิใช่หรือ

        ข่าวการเสียชีวิตของบุคคลต่างๆที่เรารู้จัก ทำให้เราใจหายและเสียใจกันอยู่ไม่น้อย และอาจพร่ำพรรณนาถึงคุณงามความดีของผู้ล่วงลับด้วยรักและอาลัย หากผู้ล่วงลับสามารถรับรู้ได้คงภูมิใจในตนเองไม่น้อย

        แต่น่าเสียดายชื่นชมกันช้าไป หากเรารู้จักชื่นชม ยกย่อง สรรเสริญคุณงามความดีของคนในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ คนเหล่านั้นจะยิ่งทำคุณงามความดีมากขึ้นๆไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

        ควรหันมายกย่องชมเชยคนรอบข้างก่อนจากกันไม่ดีกว่าหรือ

        รศ.พงศ์วัชร สิริจันทรวงศ์

[นาย ภาณุภัทร เครือมิ]

จริงครับอาจารย์

แต่ว่าถ้าเราชมเขามากนี้สิครับ

เขามักจะลืมตัว

ลืมที่จะทำเพื่อคนอื่นบ้าง

มาคิดได้ก็สายกันทุกที

[รศ. พงศ์วัชร สิริจันทรวงศ์]

สวัสดีครับคุณภาณุภัทร เครือมิ

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

คนลืมตัว เป็นคนน่าสงสารนะครับ